Η ΜΑΓΝΗΣΙΑΚΗ ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ Η ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΤΙΚΗ ΙΔΕΑ

Θέλω να συγχαρώ τον κ. Δημήτρη Παπανικολάου, τ. Δ/ντή Τράπεζας Ελλάδος, για το εμπεριστατωμένο και επίκαιρο άρθρο του, που δημοσιεύτηκε στο φύλο της 21-4-2001 του ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΥ, με τίτλο «η Μαγνησιακή Πίστη και η συνεταιριστική ιδέα». Κατέδειξε με μια ιστορική αναδρομή ότι ο συνεργατισμός και ο κοινωνικός τομέας της οικονομίας είναι σήμερα όσο ποτέ αναγκαίο να καταστεί το επίκεντρο του ενδιαφέροντος της κοινωνίας και ιδιαίτερα ο συνεργατισμός στον Τραπεζικό κλάδο της οικονομίας. Το παγκόσμιο τραπεζικό σύστημα που προκάλεσε αυτή τη μοναδική οικονομική κρίση, που δυναμιτίζει σήμερα την πραγματική οικονομία, με το στραγγαλισμό της ρευστότητας προς την αγορά, συνεχίζει να λειτουργεί χωρίς σοβαρό ανταγωνισμό αφού οι συνεταιριστικές τράπεζες στη χώρας μας κατέχουν ένα ελάχιστο μόνο ποσοστό της τραπεζικής αγοράς. Αξίζει να αναφερθεί ότι στην Αυστρία, μια χώρα με αρκετά οργανωμένη την οικονομία της και 3Α στην αξιολόγηση, οι συνεταιριστικές τράπεζες, που είναι άμεσα συνδεδεμένες με το αγροτικό τομέα, ελέγχουν πάνω από το 30% της τραπεζικής αγοράς. Είναι ανάγκη σήμερα όσο ποτέ οι πολίτες να συνειδητοποιήσουν την τεράστια δύναμη του συνεργατισμού γύρω από τον οποίο θα πρέπει να συσπειρωθούν για να ενώσουν τις δυνάμεις τους και να «ανατρέψουν στρωμένα τραπέζια», μεσαζόντων, μονοπωλιακών καταστάσεων με αθέμιτο πλουτισμό σε βάρος των καταναλωτών. Δυστυχώς η προσπάθεια της «Μαγνησιακής Πίστης» έμεινε εδώ και αρκετά χρόνια ημιτελής αφού συνεχίζει μεν να λειτουργεί ως συνεταιρισμός δεν κατάφερε όμως να μετεξελιχτεί σε Τράπεζα. Βασική αιτία ήταν και είναι ότι δεν κατάφερε ποτέ ή δεν της επετράπη να «απογαλακτιστεί» από το Επιμελητήριο το οποίο ξεκίνησε την αρχική πρωτοβουλία για να αποκτήσει στη συνέχεια πάνω από δύο χιλιάδες μέλη επαγγελματίες και υπαλλήλους. Με λύπη και απογοήτευση παρακολουθούμε τον τελευταίο καιρό τα δημοσιεύματα με τις τελευταίες εξελίξεις στη «Μαγνησιακή Πίστη» (παραιτήσεις μελών ΔΣ, δηλώσεις, επιστολές κλπ). Για μια φορά ακόμη η «Μαγνησιακή Πίστη» γίνεται πεδίο «επιμελητηριακών» αντιπαραθέσεων και υφίσταται πλήγματα η υπόστασή της, ως ανεξάρτητη επιχείρηση. Πριν από τρία χρόνια, ως Νομαρχιακή Αρχή, με τη δική μου ενεργό συμμετοχή, προσπαθήσαμε να στηρίξουμε μια νέα προσπάθεια ανάπτυξης του θεσμού αναλαμβάνοντας πρωτοβουλίες να «αποσυνδέσουμε» τη «Μαγνησιακή Πίστη» από το Επιμελητήριο ώστε να ανοιχθεί σ’ όλη την κοινωνία, των παραγωγών και των καταναλωτών. Στην περιοχή μας λειτουργούν με επιτυχία πολλές συνεταιριστικές επιχειρήσεις, αγροτικές και επαγγελματικές, μερικές μάλιστα με πανελλαδική εμβέλεια (ΕΒΟΛ, Ζαγορά και Ν. Αγχίαλος), τους οποίους προσπαθήσανε να πείσουμε να «εισβάλλουν» στη «Μαγνησιακή Πίστη» και να τη μετατρέψουν σε μια δυναμική τράπεζα του κοινωνικού τομέα της οικονομίας και του Συνεταιριστικού κινήματος. Δυστυχώς αυτή η προσπάθεια δεν είχε συνέχεια αφού από την πλευρά της Διοίκησης δεν αναλήφθηκαν συγκεκριμένες πρωτοβουλίες. Αντίθετα οι πρόσφατες παραταξιακές αντιπαραθέσεις που ακολούθησαν τις εκλογές του Επιμελητηρίου μεταφέρθηκαν και στη «Μαγνησιακή» με παραιτήσεις μελών ΔΣ κλπ. Πιστεύω ότι είναι ανάγκη να ανατραπεί οριστικά αυτή η εικόνα ώστε να συνεχιστεί η πολύ χρήσιμη προσπάθεια ίδρυσης Συνεταιριστικής Τράπεζας. Λυπάμαι που ένα άξιο στέλεχος, όπως ο Δημήτρης Παπανικολάου, «αναγκάσθηκε», όπως διαβάζω, σε παραίτηση ενώ είχε μέχρι σήμερα προσφέρει, ανιδιοτελώς, ένα σημαντικό έργο στην αναδιοργάνωση της «Πίστης». Όλοι κατανοούμε ότι δεν μας τιμάει το γεγονός ότι δεν καταφέραμε μέχρι σήμερα να κάνουμε τη «Μαγνησιακή Πίστη» Τράπεζα, όπως αυτό έγινε με επιτυχία σε άλλους μικρότερους νομούς (Τρίκαλα, Καρδίτσα κλπ). Ο συνεργατισμός απαιτεί κοινή προσπάθεια, αξιοπιστία, δημοκρατική οργάνωση και αποτελεσματική Διοίκηση. Δεν πρέπει να ελπίζουμε σε «θαύματα» όπως γράφεται σε σχόλια στον τοπικό τύπο για μεγάλους επενδυτές που θα αναλάβουν τη «Μαγνησιακή Πίστη». Ακόμη κι αν αυτό συμβεί τότε δεν θα είναι πια «η δική μας τράπεζα» αλλά μία ακόμη ιδιωτική Τράπεζα.