Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Δεκέμβριος, 2009

Η ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΕΠΕΝΔΥΣΕΩΝ

Τα παραδείγματα της λίμνης Κάρλας και του φράγματος «Παναγιώτικο» στο Πήλιο Βασικό κριτήριο για να αξιολογήσουμε την επιτυχία μιας επένδυσης, Δημόσιας, Ιδιωτικής ή σύμπραξης Δημόσιου και Ιδιωτικού τομέα είναι η άμεση απόδοση των υπενδεδυμένων κεφαλαίων. Στον ιδιωτικό τομέα αυτό είναι κανόνας απαράβατος γιατί αρχίζουν και τρέχουν τα δάνεια, σε «κυνηγούν» οι τράπεζες κι έχουμε αποτυχία και κατάρρευση της επένδυσης. Στο Δημόσιο τομέα, αντίθετα, δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που γίνονται τεράστιες επενδύσεις οι οποίες παραμένουν, για μεγάλο διάστημα, ανενεργές και μη αποδοτικές γιατί κανείς δεν επείγεται να τις αξιοποιήσει, από την πρώτη στιγμή, υπέρ του κοινωνικού συνόλου, ώστε να γίνουν πράγματι αποδοτικές και να βελτιώσουν την ποιότητα ζωής των πολιτών – φορολογουμένων που χρηματοδοτούν, μέσω του κρατικού ταμείου, την κατασκευή κάθε δημόσιας υποδομής. Η κατασκευή του ταμιευτήρα της Κάρλας και η ανασύσταση της παλαιάς λίμνης είναι μια χαρακτηριστική περίπτωση δημόσιας τοπικής επένδυσης

ΑΠΟ ΠΟΥ ΠΑΝΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΣΗ*;

Φαίνεται ότι η κυβέρνηση θα τηρήσει την υπόσχεσή της και πολύ σύντομα «θα ανοίξει τα χαρτιά της» καταθέτοντας σε δημόσιο διάλογο το προσχέδιο Νόμου για τρεις(3) μεγάλες αλλαγές που θα αφορούν τη Διοικητική αναδιοργάνωση της χώρας (Κυβέρνηση Περιφέρεια και Δήμος) και την αναβάθμιση του σημερινού πελατειακού πολιτικού συστήματος με την αλλαγή του τρόπου ανάδειξης των βουλευτών. Πρόκειται για ένα πάγιο και ώριμο αίτημα της κοινωνίας που για πολλά χρόνια έπαιρνε διαρκώς αναβολές, αφού οι υπόγειες αντιδράσεις αυτοσυντήρησης του ίδιου του πολιτικού συστήματος και η επίκληση του πολιτικού κόστους «εμπόδισαν» την υλοποίηση των διακηρυγμένων στόχων. Προσωπικά αναγνωρίζω ότι το πιο πετυχημένο σύνθημα που ενσάρκωσε αυτή την αναγκαιότητα ήταν η περίφημη «επανίδρυση του κράτους» του τ. πρωθυπουργού που όπως αποδείχτηκε εκ των υστέρων αποτέλεσε το πιο σύντομο προεκλογικό ανέκδοτο. Τα βήματα εκσυγχρονισμού και μεταρρύθμισης που έγιναν τα τελευταία 35 χρόνια της μεταπολίτευσης, τα οποία έτσι κι αλλιώς