Η ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΗ ΑΥΞΗΣΗ ΔΙΟΔΙΩΝ ΒΟΛΟΥ - ΛΑΡΙΣΑΣ: ΜΙΑ ΙΔΙΟΤΥΠΗ ΤΟΠΙΚΗ ΦΟΡΟΛΟΓΙΑ
Είναι γνωστό ότι από την 1η Απριλίου του 2008, στο πλαίσιο των συμβάσεων παραχώρησης της Εθνικής οδού σε ιδιωτικούς ομίλους, είχαμε, με απόφαση του ΥΠΕΧΩΔΕ, μια υπερβολική αύξηση των διοδίων που έφθασε και το 125%.
Για τη μετάβαση κι την επιστροφή στη Λάρισα, με την οποία φιλοδοξούμε, σύμφωνα με το εθνικό χωροταξικό σχέδιο, να αποτελέσουμε το μεγάλο δίπολο ανάπτυξης στην κεντρική Ελλάδα, το κόστος των διοδίων αυξήθηκε από τα δύο(2) στα πέντε(5) ευρώ.
Τα αποτελέσματα της απόφασης αυτής είναι γνωστά και από τις κινητοποιήσεις των Δημάρχων του «κάμπου» σε συνεργασία με την ΝΑΜ πριν από το φετινό καλοκαίρι. Οι οδηγοί και ιδιαίτερα οι «νταλικέρηδες» για να αποφύγουν τα υπερβολικά διόδια «εκτρέπονται», στο τμήμα μεταξύ Βόλου και Λάρισας και όχι μόνο, από τον εθνικό άξονα (ΠΑΘΕ) στην ΠΕΟ (παλιά εθνική οδό), δημιουργώντας τεράστιο πρόβλημα οδικής ασφάλειας κατά μήκος των οικισμών του κάμπου. Στις κινητοποιήσεις μας το ΥΠΕΧΩΔΕ απάντησε ότι θα ακολουθήσει η εξαγγελία, μέχρι τον Οκτώβριο, έργων αναβάθμισης της ΠΕΟ (με παρακάμψεις, αναβαθμίσεις οδοστρωμάτων, σημάνσεις κλπ). Είναι ήδη Νοέμβριος και ακόμη περιμένουμε.
Υπενθυμίζουμε ότι η σύμβαση παράχωσης του τμήματος της εθνικής οδού από Ράχες Φθιώτιδας μέχρι το Κλειδί Ημαθίας, έγινε με αντάλλαγμα την κατασκευή των σηράγγων στα Τέμπη και τον Πλαταμώνα, καθώς και τη συντήρηση και την αναβάθμιση της οδικής ασφάλειας στο υπάρχον δίκτυο. Σύμφωνα με τη σύμβαση από την υπερβολική αυτή αύξηση των διοδίων μόνο το 40% των εσόδων «πηγαίνει» στα ταμεία των αναδόχων, το υπόλοιπο 60% εισπράττεται για λογαριασμό του ΠΕΧΩΔΕ, προκειμένου να χρηματοδοτήσει την κατασκευή νέων οδικών έργων στη χώρα.
Το πρώτο θέμα που τίθεται λοιπόν, από τις συμβάσεις αυτές, είναι κατά πόσο είναι λογικό να χρεώνεται σήμερα μια συγκεκριμένη κατηγορία πολιτών για ωφέλειες που εκτιμάται ότι θα προκύψουν γι' αυτούς μετά την ολοκλήρωση του έργου. Το θέμα δηλαδή της «ίσης μεταχείρισης» των πολιτών όπου οι σημερινοί χρήστες, στους οποίους παρέχονται κακές υπηρεσίες, καλούνται να πληρώσουν ακόμη περισσότερα για μελλοντικές υπηρεσίες, τις οποίες είναι πιθανό να μην έχουν ποτέ την ευκαιρία να απολαύσουν. Παραβιάζεται δηλαδή η βασική αρχή των μεταφορών ότι «ο ωφελημένος πληρώνει», κατ' αντιστοιχία της αρχής του περιβάλλοντος «ο ρυπαίνων πληρώνει».
Το δεύτερο σημαντικό στοιχείο που ανακύπτει είναι ότι πρόκειται, ουσιαστικά, για μια πρόσθετη βαριά τοπική φορολογία, αφού το 60% από τα έσοδα που πληρώνουν οι κάτοικοι της Θεσσαλίας και ιδιαίτερα οι κάτοικοι των πόλεων Βόλου και Λάρισας στα διόδια μεταφέρονται απευθείας στα κρατικά ταμεία.
Την έμμεση αυτή τοπική φορολογία έχουν λοιπόν δικαίωμα να διεκδικούν οι φορολογούμενοι δηλαδή οι κάτοικοι των Νομών Βόλου και Λάρισας, με την κατασκευή έργων όχι μόνο κατά μήκος της ΠΕΟ Βόλου Λάρισας, αλλά και στο υπόλοιπο δίκτυο και των δύο Νομών.
Αποδεικνύεται επίσης ότι δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα με το αίτημα επαναδιαπραγμάτευσης των συμβάσεων παραχώρησης, γιατί ουσιαστικά θα πρόκειται για τη μονομερή μείωση, από την πλευρά του δημοσίου, των ποσοστών του από τις εισπράξεις των διοδίων.
Όσο αυτό δεν γίνεται υπάρχει η πολιτική και ηθική υποχρέωση της κυβέρνησης ένα μεγάλο τμήμα αυτής της τοπικής φορολογίας να «επιστρέψει» στις τοπικές κοινωνίες για την αναβάθμιση της οδικής ασφάλειας των δικτύων τους. Είναι αξιοσημείωτο ότι ένα χρόνο μετά την υποχρεωτική μεταφορά της αρμοδιότητας συντήρησης του εθνικού οδικού δικτύου, στα όρια των Νομών, από τις περιφέρειες στις Νομαρχίες, δεν έχουν ακόμη μεταφερθεί οι αντίστοιχοι πόροι για την άσκηση αυτής της αρμοδιότητας.
Ο χειμώνας πλησιάζει και οι αποχιονισμοί είναι επί θύραις. Με ποιούς πρόσθετους πόρους και με ποιο πρόσθετο εξοπλισμό θα αντιμετωπιστούν από τις Νομαρχίες; Η επίκληση της παγκόσμιας κρίσης και της έλλειψης πόρων δεν είναι πειστική.
Για τη μετάβαση κι την επιστροφή στη Λάρισα, με την οποία φιλοδοξούμε, σύμφωνα με το εθνικό χωροταξικό σχέδιο, να αποτελέσουμε το μεγάλο δίπολο ανάπτυξης στην κεντρική Ελλάδα, το κόστος των διοδίων αυξήθηκε από τα δύο(2) στα πέντε(5) ευρώ.
Τα αποτελέσματα της απόφασης αυτής είναι γνωστά και από τις κινητοποιήσεις των Δημάρχων του «κάμπου» σε συνεργασία με την ΝΑΜ πριν από το φετινό καλοκαίρι. Οι οδηγοί και ιδιαίτερα οι «νταλικέρηδες» για να αποφύγουν τα υπερβολικά διόδια «εκτρέπονται», στο τμήμα μεταξύ Βόλου και Λάρισας και όχι μόνο, από τον εθνικό άξονα (ΠΑΘΕ) στην ΠΕΟ (παλιά εθνική οδό), δημιουργώντας τεράστιο πρόβλημα οδικής ασφάλειας κατά μήκος των οικισμών του κάμπου. Στις κινητοποιήσεις μας το ΥΠΕΧΩΔΕ απάντησε ότι θα ακολουθήσει η εξαγγελία, μέχρι τον Οκτώβριο, έργων αναβάθμισης της ΠΕΟ (με παρακάμψεις, αναβαθμίσεις οδοστρωμάτων, σημάνσεις κλπ). Είναι ήδη Νοέμβριος και ακόμη περιμένουμε.
Υπενθυμίζουμε ότι η σύμβαση παράχωσης του τμήματος της εθνικής οδού από Ράχες Φθιώτιδας μέχρι το Κλειδί Ημαθίας, έγινε με αντάλλαγμα την κατασκευή των σηράγγων στα Τέμπη και τον Πλαταμώνα, καθώς και τη συντήρηση και την αναβάθμιση της οδικής ασφάλειας στο υπάρχον δίκτυο. Σύμφωνα με τη σύμβαση από την υπερβολική αυτή αύξηση των διοδίων μόνο το 40% των εσόδων «πηγαίνει» στα ταμεία των αναδόχων, το υπόλοιπο 60% εισπράττεται για λογαριασμό του ΠΕΧΩΔΕ, προκειμένου να χρηματοδοτήσει την κατασκευή νέων οδικών έργων στη χώρα.
Το πρώτο θέμα που τίθεται λοιπόν, από τις συμβάσεις αυτές, είναι κατά πόσο είναι λογικό να χρεώνεται σήμερα μια συγκεκριμένη κατηγορία πολιτών για ωφέλειες που εκτιμάται ότι θα προκύψουν γι' αυτούς μετά την ολοκλήρωση του έργου. Το θέμα δηλαδή της «ίσης μεταχείρισης» των πολιτών όπου οι σημερινοί χρήστες, στους οποίους παρέχονται κακές υπηρεσίες, καλούνται να πληρώσουν ακόμη περισσότερα για μελλοντικές υπηρεσίες, τις οποίες είναι πιθανό να μην έχουν ποτέ την ευκαιρία να απολαύσουν. Παραβιάζεται δηλαδή η βασική αρχή των μεταφορών ότι «ο ωφελημένος πληρώνει», κατ' αντιστοιχία της αρχής του περιβάλλοντος «ο ρυπαίνων πληρώνει».
Το δεύτερο σημαντικό στοιχείο που ανακύπτει είναι ότι πρόκειται, ουσιαστικά, για μια πρόσθετη βαριά τοπική φορολογία, αφού το 60% από τα έσοδα που πληρώνουν οι κάτοικοι της Θεσσαλίας και ιδιαίτερα οι κάτοικοι των πόλεων Βόλου και Λάρισας στα διόδια μεταφέρονται απευθείας στα κρατικά ταμεία.
Την έμμεση αυτή τοπική φορολογία έχουν λοιπόν δικαίωμα να διεκδικούν οι φορολογούμενοι δηλαδή οι κάτοικοι των Νομών Βόλου και Λάρισας, με την κατασκευή έργων όχι μόνο κατά μήκος της ΠΕΟ Βόλου Λάρισας, αλλά και στο υπόλοιπο δίκτυο και των δύο Νομών.
Αποδεικνύεται επίσης ότι δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα με το αίτημα επαναδιαπραγμάτευσης των συμβάσεων παραχώρησης, γιατί ουσιαστικά θα πρόκειται για τη μονομερή μείωση, από την πλευρά του δημοσίου, των ποσοστών του από τις εισπράξεις των διοδίων.
Όσο αυτό δεν γίνεται υπάρχει η πολιτική και ηθική υποχρέωση της κυβέρνησης ένα μεγάλο τμήμα αυτής της τοπικής φορολογίας να «επιστρέψει» στις τοπικές κοινωνίες για την αναβάθμιση της οδικής ασφάλειας των δικτύων τους. Είναι αξιοσημείωτο ότι ένα χρόνο μετά την υποχρεωτική μεταφορά της αρμοδιότητας συντήρησης του εθνικού οδικού δικτύου, στα όρια των Νομών, από τις περιφέρειες στις Νομαρχίες, δεν έχουν ακόμη μεταφερθεί οι αντίστοιχοι πόροι για την άσκηση αυτής της αρμοδιότητας.
Ο χειμώνας πλησιάζει και οι αποχιονισμοί είναι επί θύραις. Με ποιούς πρόσθετους πόρους και με ποιο πρόσθετο εξοπλισμό θα αντιμετωπιστούν από τις Νομαρχίες; Η επίκληση της παγκόσμιας κρίσης και της έλλειψης πόρων δεν είναι πειστική.
Σχόλια