Όταν ...λείπει η τοπική πολιτική βούληση ...η ΑΓΕΤ χορεύει
Από το 1924 που ιδρύθηκε και ξεκίνησε τη λειτουργία της η τσιμεντοβιομηχανία της ΑΓΕΤ ΗΡΑΚΛΗΣ οι σχέσεις της με την πόλη του Βόλου πέρασαν από χίλια κύματα. Σχέσεις αγάπης και οργής. Αγάπης για την απασχόληση που προσέφερε σε πολλούς βολιώτες εργαζόμενους και οργής για τα περιβαλλοντικά προβλήματα που πολλές φορές προκαλούσε σε βάρος της υγείας των κατοίκων και ιδιαίτερα των συνοικιών που ήταν πιο κοντά στις εγκαταστάσεις (Ν. Δημητριάδα, Άλλη Μεριά, Αγριά κλπ). Κι αν τις πρώτες 10ετίες που ήταν ένα μικρό εργοστάσιο, αλλά και στη συνέχεια στα μετεμφυλιακά και χουντικά χρόνια το πάνω χέρι το είχε η ΑΓΕΤ, μετά τη μεταπολίτευση άρχισαν και οι πολίτες σιγά - σιγά να κινητοποιούνται ζητώντας βελτίωση των συνθηκών παραγωγής ώστε να μειωθούν οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις. Οι διοικήσεις της ΑΓΕΤ πάντα προσπαθούσαν να επηρεάζουν τις κινητοποιήσεις αυτές με διαφορά θεμιτά και αθέμιτα μέσα. Ήταν χαρακτηριστική η περίπτωση του Εξωραϊστικού Συλλόγου της Ν. Δημητριάδας, η διοίκηση του η οποίου α