Ηλίας Β. Ξηρακιάς πολιτικός μηχανικός π. αντιδήμαρχος Βόλου

Το ταμείο της Νομαρχίας επιβαρύνεται με το κόστος λειτουργίας του κέντρου Ένα από τα θέματα που συζητήθηκαν στο τελευταίο Νομαρχιακό Συμβούλιο ήταν η λειτουργία του χιονοδρομικού κέντρου του Πηλίου, με αφορμή την εισήγηση αύξησης του μετοχικού κεφαλαίου, κατά 300.000 ευρώ, της Κενταύρων όρος ΑΕ από την πρόεδρο της εταιρείας κα Tζούλια Τσαλίκη. Η Ανώνυμη Εταιρεία ιδρύθηκε πριν από δύο(2) χρόνια με πρωτοβουλία της σημερινής Νομαρχιακής Αρχής και τη συμμετοχή των Δήμων της περιοχής με σκοπό να αναλάβει την ανάπτυξη και την εκμετάλλευση του Κέντρου και σταδιακά να απεξαρτηθεί από την κηδεμονία και κυρίως από τη μόνιμη επιχορήγηση της Νομαρχίας. Είναι φανερό ότι ο διάλογος αυτός, για το μέλλον του Χιονοδρομικού Κέντρου, που μόλις ξεκίνησε πρέπει να διευρυνθεί, στο πλαίσιο της τοπικής μας κοινωνίας, γιατί είναι άδικο να επιβαρύνεται κάθε χρόνο η Νομαρχία, και κατά συνέπεια όλοι οι πολίτες του Νομού, για μια σημαντική δραστηριότητα που είναι πολλαπλά ανταποδοτική, αφού όπως είναι γνωστό προσε

Πλησιάζει ο καιρός για τη Νομαρχιακή Αρχή να κάνει απολογισμό. Η ΝΑΜ κερδίζει στο θέμα των εντυπώσεων ωστόσο οι πολίτες ζητούν λύσεις σε ζητήματα που απασχολούν χρόνια τις τοπικές κοινωνίες, όπως την κατασκευή έργων-πνοής. Ως αντινομάρχης υποδομών πως θα περιγράφατε την εικόνα που παρουσιάζει σήμερα ο Νομός; Ο απολογισμός για κάθε πολίτη, κάθε Διοίκησης ή κάθε ομάδας πρέπει να είναι μια διαρκής διαδικασία ως συνέχεια του προγραμματισμού και της επαναξιολόγησης των στόχων και των προτεραιοτήτων που τίθενται. Μπαίνουμε σε λίγο στο 4ο και τελευταίο χρόνο της θητείας μας κι είναι χρήσιμη μια ανασκόπηση των πεπραγμένων της 3ετιας για τον καθορισμό των προτεραιοτήτων της νέας χρονιάς. Το πρώτο που κι εσείς διαπιστώνετε είναι ότι κερδίσαμε τις εντυπώσεις. Πράγματι οι συμπολίτες φαίνεται ότι έχουν μια πολύ καλή εικόνα για τη δράση της σημερινής Νομαρχιακής Αρχής σε όλους τους τομείς. Οι εντυπώσεις βέβαια δεν «κατακτώνται» μόνο με την κατασκευή έργων πνοής αλλά και με την ανάληψη πρωτοβουλιών κ

Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΦΟΡΕΑΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΚΑΡΛΑΣ Η τραγελαφική κατάσταση που εκτυλίσσεται αυτές τις ημέρες στη διαχείριση των πλημμυρικών νερών της Κάρλας, με ένα διαρκές άνοιγμα και κλείσιμο του θυροφράγματος της σήραγγας προς τον Παγασητικό, με αναγκάζει να επανέλθω, με το παρόν σημείωμα, στο ίδιο θέμα, καταχρώμενος την υπομονή των αναγνωστών. Είναι γνωστό ότι πριν από δύο εβδομάδες μετά από τις έντονες βροχοπτώσεις αρκετές γεωργικές εκτάσεις, στους παρακάρλιους οικισμούς Σωτήριο, Αχίλλειο κλπ, πλημμύρισαν προκαλώντας ζημιές σε αγρότες της περιοχής. Γιατί, όμως, αναρωτιέται κανείς, οι αρμόδιοι άφησαν τα χωράφια πλημμυρίσουν; Τα προηγούμενα χρόνια δεν είχαμε βροχοπτώσεις; Γιατί δεν είχαμε διαμαρτυρίες από τους αγρότες; Υπάρχει τρόπος προστασίας; Η αλήθεια είναι ότι υπάρχει πλήρες σύστημα αντιπλημμυρικής προστασίας από πολλά χρόνια που οδηγούσε, όμως, τα νερά στη σήραγγα και τελικά, δια του χειμάρρου Ξηριά, στη θάλασσα. Από το 2005, όμως, που κατασκευάστηκε το βασικό έργο του ταμιευτήρα της Κ

Σχεδόν εκατό(100) χρόνια μετά την κατασκευή των πρώτων βασικών έργων στο λιμάνι του Βόλου, όπως ο υπήνεμος μώλος (κυματοθραύστης) βρισκόμαστε, ως τοπική κοινωνία, μπροστά στην πρόκληση να συζητήσουμε και να σχεδιάσουμε, στο πλαίσιο που διαμορφώνεται σήμερα, για το λιμάνι που θέλουμε για τα επόμενα είκοσι πέντε(25) χρόνια. Τα πρώτα σχέδια για την κατασκευή λιμενικών εγκαταστάσεων στο Βόλο γίνονται από τη Γαλλική Αποστολή μερικά χρόνια μετά την απελευθέρωση της πόλης και τα πρώτα έργα αρχίζουν το 1892. Από τότε το λιμάνι αναπτύχθηκε πάντα σε στενή σχέση με την πόλη. Η σταδιακή, στην αρχή, αλλά ραγδαία στη συνέχεια ανάπτυξη της πόλης και η έλλειψη ενός μακροχρόνιου σχεδιασμού δημιούργησαν προβλήματα «συμβίωσης» με το λιμάνι το οποίο άρχισε να ασφυκτιά από το στενό εναγκαλισμό του αστικού χώρου. Είναι φανερό ότι κάτω από την πίεση των αναγκών της πόλης έχουν ληφθεί κατά καιρούς αποφάσεις που δημιουργούν σήμερα προβλήματα στη συνύπαρξη της πόλης με τη λειτουργία του λιμανιού όπως π.χ. η παρ

Η νέα κυβέρνηση αντιμέτωπη με τα παλαιά προβλήματα της Μαγνησίας Παραφράζοντας το γνωστό άσμα θα μπορούσε να πει κανείς, αναφερόμενος στα μεγάλα προβλήματα υποδομών του Νομού Μαγνησίας, ότι «οι κυβερνήσεις πέφτουνε μα τα προβλήματα μένουν». Η κυβέρνηση που μόλις εκλέχθηκε βρίσκεται ξανά αντιμέτωπη με τις δύο μεγάλες εκκρεμότητες που η ίδια άφησε το 2004, αφού πέντε (5) χρόνια μετά δύο από τα μεγάλα τοπικά θέματα, όπως τα έργα του Περιφερειακού και της Κάρλας ακόμη δεν ολοκληρώθηκαν. Βρίσκονται δε σε μια κρίσιμη φάση και γι’ αυτό πρέπει, άμεσα, να αναληφθούν πρωτοβουλίες από τους νέους Υπουργούς. Κανείς δεν αμφισβητεί ότι έγιναν βήματα προόδου των έργων αυτών τα προηγούμενα χρόνια. Κανείς, επίσης, δεν μπορεί, σήμερα, να αμφισβητήσει ότι τα όποια βήματα προόδου έγιναν κάτω από μια διαρκή πίεση της τοπικής κοινωνίας. Ιδιαίτερα δε την τελευταία 3ετία όταν η σημερινή Νομαρχιακή Αρχή ανέλαβε να συντονίσει, ως όφειλε, τις πρωτοβουλίες μεμονωμένων φορέων διεκδικώντας από την κυβέρνηση και την