Ηλίας Β. Ξηρακιάς πολιτικός μηχανικός π. αντιδήμαρχος Βόλου

Ο αποκαλούμενος «άρχων του Ν. Πηλίου», λόγω της δράσης του, κι όχι αυτό-αποκαλούμενος (…ο δαίμων του πληκτρολογίου), συνεχίζει τη συνεπή του στάση της αντιπαράθεσης με τη σημερινή Νομ. Αρχή. Συγκαλυμμένα στην αρχή, ανοιχτά πλέον και συντονισμένα, όπως αποδείχτηκε το τελευταίο διάστημα, με το Γ.Γ. περιφέρειας Θεσσαλίας. Αντί δηλαδή, ως αιρετός εκπρόσωπος, να συμβάλλει στο συντονισμό της δράσης των δυνάμεων της Αυτοδιοίκησης απέναντι στο ισχυρό και συγκεντρωτικό κράτος κινείται σε αντίθετη κατεύθυνση συμβάλλοντας, με τη στάση του, στον αποπροσανατολισμό και τη χειραγώγησή που επιχειρείται δυστυχώς από έναν ανώτερο κρατικό λειτουργό. Όσοι δεν κατανοούν την πραγματική κατάσταση των σχέσεων ΟΤΑ και κεντρικής Διοίκησης ή εθελοτυφλούν προσφέρουν κακές υπηρεσίες στην Αυτοδιοίκηση και τον τόπο. Όταν μάλιστα προσπαθούν να χρησιμοποιήσουν τα δημόσια έργα ως πρόσχημα για την επίτευξη αυτού του σκοπού η ζημιά που γίνεται είναι διπλή. Γιατί η παραγωγή των δημοσίων υποδομών, από τη φάση του σχεδιασμο

Γίνεται πλέον φανερό, με αφορμή τα τελευταία γεγονότα, των εγκαινίων δύο σημαντικών έργων του Νομού (δρόμος Χάνια – Κισσός, ταχυδιυλιστήριο Παναγιώτικο) κι όσων είχαν προηγηθεί - με τη διαχείριση του φράγματος Μαυρομάτι και την ένταξή του στο πρόγραμμα «Αλέξανδρος Μπαλτατζής» - ότι ένας ανώτερος κρατικός λειτουργός, όπως είναι ο εκάστοτε Περιφερειάρχης, αντιπολιτεύεται ανοιχτά και με κάθε ευκαιρία το Νομάρχη Μαγνησίας, «επενδύοντας» στην αποτυχία του έργου της Νομαρχιακής Αρχής κι αδιαφορώντας για τις επιπτώσεις που αυτό μπορεί να έχει για τους πολίτες της Μαγνησίας. Το σημαντικότερο ωστόσο δεν είναι τα πρόσωπα όσο οι γενικότερες επιπτώσεις που αυτό μπορεί να έχει στη συνοχή της τοπικής κοινωνίας, στις σχέσεις των αιρετών εκπροσώπων ενός Νομού και κυρίως στην ανάπτυξη και τη χειραφέτηση του ίδιου του θεσμού της Τοπικής Αυτοδιοίκησης που θεωρείται, απ’ όλους, βασικό θεμέλιο κάθε σύγχρονης και δημοκρατικά οργανωμένης κοινωνίας. Μήπως είστε υπερβολικοί αναρωτιούνται μερικοί; Μήπως επιδιώκ

O κ. Αναγνώστου απεγνωσμένα προσπαθεί να συντηρήσει με κάθε τρόπο στην εφήμερη επικαιρότητα μια «δυναμική αντιπαράθεσή» του με τη Νομαρχία με αφορμή τη δημοπράτηση του έργου της ανακαίνισης του κτιρίου των αποθηκών καπνού στο Βόλο. Χωρίς να υπάρχει κανένας απολύτως λόγος για τη νομιμότητα του διαγωνισμού προσπαθεί με αντιφατικές ενέργειες και δηλώσεις να ακυρώσει την ανακαίνιση και επανάχρηση ενός ακόμη παλαιού βιομηχανικού κτιρίου της πόλης. Από τη μια υπερασπίζεται τη θέση αρχής του ΤΕΕ, κατά του συστήματος «μελετοκατασκευής», από την άλλη ισχυρίζεται, ότι η Νομαρχία πρέπει να υποβάλλει νέα πρόταση στο ΥΠΕΧΩΔΕ, προκειμένου να πάρει νέα έγκριση για μελετοκατασκευή. Διότι, λέει, η έγκριση που είχε εξασφαλίσει ο κ. Πρίντζος διέλαθε τότε της προσοχής του και γι’ αυτό, την προεκλογική περίοδο του 2006, ενώ «βοούσε η πιάτσα» του τεχνικού κόσμου, ο ίδιος ο Πρόεδρος του ΤΕΕ δεν είχε ακούσει απολύτως τίποτα (ή είχε πολύ διάβασμα ή κυκλοφορούσε με ωτοασπίδες). Αλλά αφού είναι αντίθετος σ

Με αφορμή τα εγκαίνια του ταχυδιυλιστήριου «Παναγιώτικο» ο αυτοαποκαλούμενος Άρχων του Ν. Πηλίου, Δήμαρχος Σηπιάδος, κ. Βακούλας , επιτίθεται για μια ακόμη φορά στη σημερινή Νομαρχιακή Αρχή, υπηρετώντας δικούς του ανομολόγητους σκοπούς. Στις χθεσινές του μάλιστα δηλώσεις ξεπέρασε κάθε όριο, αναφερόμενος στο έργο «Αξιοποίηση Φράγματος Παναγιώτικο», το οποίο ολοκληρώθηκε έγκαιρα και παραδίδεται σταδιακά στη χρήση των κατοίκων του Ν. Πηλίου. Είναι αλήθεια ότι ο ίδιος ποτέ δεν πίστεψε ότι το έργο θα ολοκληρωθεί έγκαιρα, γι’ αυτό και σε τακτά διαστήματα, πότε με την ευκαιρία του νέου Καποδίστρια, πότε για συμπαράσταση στην Περιφέρεια, έκανε επιθέσεις στο Νομάρχη εκφράζοντας την αγωνία του για τους συμπολίτες του στο Ν. Πήλιο. Τώρα που το έργο ολοκληρώθηκε προσπαθώντας να υποκαταστήσει το Σύνδεσμο του Ν. Πηλίου, που θα αναλάβει τη διαχείριση του έργου, δηλώνει την άρνησή του να παραλάβει το έργο, έστω κι αν ο Σύνδεσμος προβεί στην παραλαβή, γιατί το έργο έχει αστοχίες και παραλείψεις.

Μετά από πολύ καιρό απουσίας για τα θέματα του Περιφερειακού, όπου ο εργολάβος είναι εξαφανισμένος, όπου οι εκκρεμότητες της οδικής ασφάλειας παραμένουν, ενώ τώρα προστέθηκαν και οι δικαιούχοι της Αγριάς που περιμένουν τις αποζημιώσεις τους, εμφανίσθηκε ο Γενικός Γραμματέας του ΥΠΕΧΩΔΕ, κ. Κατσιγιάννης, με επιστολή του για το θέμα του διαγωνισμού του κτιρίου καπνού στο Βόλο. Ο κ. Γενικός υιοθέτησε, όπως ήταν αναμενόμενο, την πρόσφατη γνωμοδότηση του Συμβουλίου Δημοσίων Έργων του ΥΠΕΧΩΔΕ, σχετικά με την αναγκαιότητα ή όχι νέας απόφασης του Υπουργείου για το διαγωνισμό ανακαίνισης του κτιρίου. Πρόσθεσε, βέβαια, μια μικρή «πολιτική πινελιά» στο κείμενο των τεχνοκρατών του Υπουργείου, «την φιλοτιμίαν ανάγκην ποιούμενος» στις «πιέσεις που ασκούνται» από τις επιστολές του ΤΕΕ και της ΠΕΔΜΕΔΕ Μαγνησίας. Με αφορμή την επιστολή του κ. Κατσιγιάννη, ο Πρόεδρος του ΤΕΕ-Μαγνησίας, κ. Αναγνώστου, που την τελευταία περίοδο δηλώνει ευθαρσώς σε διάφορα τοπικά μέσα ενημέρωσης την επιθυμία και τη διαθεσι

«Η βιομηχανική κληρονομιά, ως κατάλοιπο του βιομηχανικού πολιτισμού, είναι τμήμα της συνολικής πολιτισμικής κληρονομιάς ενός τόπου. Έχει κοινωνική αξία και προσδίδει σημαντική αίσθηση στην ταυτότητα μιας πόλης. Είναι γι’ αυτό πολύ σημαντικό ότι ένα ακόμη βιομηχανικό κτίριο του Βόλου, που «έρχεται» από την εποχή του μεσοπολέμου, επισκευάζεται και διασώζεται προκειμένου να συνεχίσει την ιστορική του παρουσία στην πόλη στεγάζοντας πλέον νέες χρήσεις, τις δραστηριότητες του ΚΕΘΕΑ. Η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Μαγνησίας μετά την επικείμενη επισκευή και επανάχρηση του βιομηχανικού κτιρίου των αποθηκών του πρώην Οργανισμού Καπνού συμβάλλει τώρα μαζί με το ΚΕΘΕΑ στην ανακαίνιση και τη διάσωση ενός ακόμη τμήματος του κληρονομημένου βιομηχανικού μνημειακού πλούτου αυτής της πόλης. Είναι μια συμβολή στην επιτυχημένη προσπάθεια που έφεραν σε πέρας μέχρι σήμερα το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας και οι Δήμοι Βόλου και Νέας Ιωνίας για τη διάσωση της βιομηχανικής κληρονομίας του Π.Σ. Βόλου». Ηλίας Β. Ξηρακιάς

«Εδώ και δύο χρόνια το ΥΠΕΧΩΔΕ μεταβίβασε στις Νομαρχίες την αρμοδιότητα συντήρησης του εθνικού οδικού δικτύου, στα όρια κάθε Νομού, χωρίς καμία πρόβλεψη για τη μεταβίβαση και των αντίστοιχων μέσων (οικονομικοί πόροι, εξοπλισμός, προσωπικό, αρχεία κλπ). Θεωρήσαμε την ενέργεια αυτή «εχθρική» προς την Αυτοδιοίκηση, γιατί ήταν μια αρμοδιότητα που θα την εξέθετε στα μάτια των πολιτών, αφού χωρίς πόρους και μέσα δεν θα μπορούσε να ανταποκριθεί στις νέες υποχρεώσεις της. Ξεκίνησε τότε ένας αγώνας, της Ένωσης Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων Ελλάδος (ΕΝΑΕ), που έφτασε μέχρι το συμβολικό κλείσιμο των Νομαρχιών. Τελικά καταφέραμε να επιτευχθεί η συμφωνία ότι στις Νομαρχίες θα διανέμεται, σε ετήσια βάση, το επιπλέον ποσό των 120 εκ. ευρώ ανάλογα με το μήκος και την ποιότητα του οδικού δικτύου τους. Στο πλαίσιο αυτό η Νομαρχία Μαγνησίας έπρεπε να εισπράξει, για την προηγούμενη 2ετία, το ποσό των 5 εκ ευρώ περίπου. Μέχρι σήμερα μας έχει διατεθεί μόνο το ποσό των 522.000 ευρώ. Η κατάσταση στο οδικό δίκ

«Σχετικά με τις αποζημιώσεις των πλημμυροπαθών του 2008 στη συνοικία Νεάπολη σπεύδω να διευκρινίσω ότι: «Η συνοικία αυτή του Βόλου που επλήγη από πλημμύρες το 2008, παρά την πρόταση της ΝΑΜ, ποτέ δεν κηρύχτηκε πλημμυρόπληκτη περιοχή, σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία με κοινή απόφαση των Υπουργών ΥΠΕΧΩΔΕ και Οικονομικών, όπως έγινε, για την ίδια περιοχή, με τις πλημμύρες του 2006. Οι κοινές επιτροπές που συγκρότησε η ΝΑΜ, όπως προβλέπει ο νόμος έχουν ήδη καταγράψει τις ζημιές των πλημμυροπαθών. Η κοινή Υπουργική Απόφαση οριοθέτησης της περιοχής, όμως, είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την καταβολή αποζημιώσεων». Ηλίας Β. Ξηρακιάς

"Ο Δήμαρχος Μουρεσίου κ. Λεβέντης έχει κάθε λόγο να μέμφεται αυτούς που είχαν καταντήσει το δρόμο Χάνια – Κισσός σε σύγχρονο «γεφύρι της Άρτας». Ήταν αποκαλυπτικός ο τ. βουλευτής κ. Ιωάννης Αντωνόπουλος όταν σε πρόσφατη επιστολή του στον τοπικό τύπο κατέγραφε την «ιστορική» πορεία του έργου τα τελευταία τριάντα(30) χρόνια. Το 2007 που αναλάβαμε τα καθήκοντά μας το έργο βρισκόταν σχεδόν στο σημείο μηδέν, όπως καλά γνωρίζει ο κ. Δήμαρχος. Είχαν υλοποιηθεί εργασίες το κόστος των οποίων δεν υπερέβαινε τις 100.000 ευρώ έναντι προϋπολογισμού 6 εκ ευρώ, δεν είχαν συντελεστεί οι απαλλοτριώσεις ενώ η Περιφέρεια να μας «έδειχνε την κίτρινη κάρτα» της απένταξης γιατί όλοι εκτιμούσαν ότι το έργο δεν θα ολοκληρωνόταν έγκαιρα. Αυτή η Νομαρχιακή Αρχή, με τη βοήθεια πολλών, όχι μόνο διέψευσε τις Κασσάνδρες αλλά συνέβαλε με δικούς της πόρους, που αφαίρεσε από άλλες χρήσιμες δραστηριότητές της, με το, καθόλου ευκαταφρόνητο, ποσό του 1. 7 εκ ευρώ για να διορθώσει αστοχίες των μελετών και να ικαν