ΘΕΛΕΙ ΑΡΕΤΗ ΚΑΙ ΤΟΛΜΗ Η ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ μια οφειλόμενη απάντηση στο Δήμαρχο Σηπιάδος
Ο αποκαλούμενος «άρχων του Ν. Πηλίου», λόγω της δράσης του, κι όχι αυτό-αποκαλούμενος (…ο δαίμων του πληκτρολογίου), συνεχίζει τη συνεπή του στάση της αντιπαράθεσης με τη σημερινή Νομ. Αρχή. Συγκαλυμμένα στην αρχή, ανοιχτά πλέον και συντονισμένα, όπως αποδείχτηκε το τελευταίο διάστημα, με το Γ.Γ. περιφέρειας Θεσσαλίας.
Αντί δηλαδή, ως αιρετός εκπρόσωπος, να συμβάλλει στο συντονισμό της δράσης των δυνάμεων της Αυτοδιοίκησης απέναντι στο ισχυρό και συγκεντρωτικό κράτος κινείται σε αντίθετη κατεύθυνση συμβάλλοντας, με τη στάση του, στον αποπροσανατολισμό και τη χειραγώγησή που επιχειρείται δυστυχώς από έναν ανώτερο κρατικό λειτουργό.
Όσοι δεν κατανοούν την πραγματική κατάσταση των σχέσεων ΟΤΑ και κεντρικής Διοίκησης ή εθελοτυφλούν προσφέρουν κακές υπηρεσίες στην Αυτοδιοίκηση και τον τόπο. Όταν μάλιστα προσπαθούν να χρησιμοποιήσουν τα δημόσια έργα ως πρόσχημα για την επίτευξη αυτού του σκοπού η ζημιά που γίνεται είναι διπλή.
Γιατί η παραγωγή των δημοσίων υποδομών, από τη φάση του σχεδιασμού μέχρι την υλοποίηση και την παραλαβή τους, έχει προβλήματα που απορρέουν από το θεσμικό πλαίσιο και κυρίως από την ελλιπή στελέχωση και την αποτελεσματικότητα της Διοίκησης.
Η Δημόσια Διοίκηση παραμένει (μήπως σκόπιμα;) ο μεγάλος ασθενής. Η επανίδρυση του κράτους, όπως εύστοχα διατυπώθηκε, «ξεστράτισε» πολύ νωρίς κι έγινε κομματικοποίηση και χειραγώγηση. Γι’ αυτό η ενεργοποίηση του κοινωνικού ελέγχου στην κατασκευή των έργων είναι επιβεβλημένη. Αυτό προσπαθήσαμε να εισαγάγουμε και να καθιερώσουμε ως Νομαρχιακή Αρχή. Αυτό όμως προϋποθέτει συνεργασία της Αυτοδιοίκησης και των χρηστών των έργων κι όχι αφορισμούς ισοπέδωσης και απαξίωσης του ρόλου αυτών των ανεξάρτητων Επιτροπών Παρακολούθησης.
Η χώρα χρειάζεται μεταρρύθμιση με αναβάθμιση του ρόλου των ΟΤΑ Α' και Β' βαθμού και κατάργηση των περιφερειαρχών που απειλούν το «μακρύ χέρι» της κυβέρνησης, ως γνήσιο υποκατάστατο των παλαιών διορισμένων Νομαρχών.
Ο ρόλος του κράτους είναι πολύ σημαντικός στη χάραξη και την άσκηση πολιτικών στην παιδεία, την Υγεία ή την εξωτερική πολιτική κι όχι στη διαχείριση των τοπικών υποθέσεων προσπαθώντας, στο πλαίσιο ενός πελατειακού συστήματος, να χειραγωγήσει τους πολίτες και τους αιρετούς εκπροσώπους τους.
Για να υπηρετήσει κανείς την Αυτοδιοίκηση πρέπει διαπνέεται από Αυτοδιοικητική αντίληψη και να «κλείνει τ’ αυτιά του» στις κρατικές και κομματικές σειρήνες. Θέλει αρετή και τόλμη η Αυτοδιοίκηση κ. Δήμαρχε.
Αντί δηλαδή, ως αιρετός εκπρόσωπος, να συμβάλλει στο συντονισμό της δράσης των δυνάμεων της Αυτοδιοίκησης απέναντι στο ισχυρό και συγκεντρωτικό κράτος κινείται σε αντίθετη κατεύθυνση συμβάλλοντας, με τη στάση του, στον αποπροσανατολισμό και τη χειραγώγησή που επιχειρείται δυστυχώς από έναν ανώτερο κρατικό λειτουργό.
Όσοι δεν κατανοούν την πραγματική κατάσταση των σχέσεων ΟΤΑ και κεντρικής Διοίκησης ή εθελοτυφλούν προσφέρουν κακές υπηρεσίες στην Αυτοδιοίκηση και τον τόπο. Όταν μάλιστα προσπαθούν να χρησιμοποιήσουν τα δημόσια έργα ως πρόσχημα για την επίτευξη αυτού του σκοπού η ζημιά που γίνεται είναι διπλή.
Γιατί η παραγωγή των δημοσίων υποδομών, από τη φάση του σχεδιασμού μέχρι την υλοποίηση και την παραλαβή τους, έχει προβλήματα που απορρέουν από το θεσμικό πλαίσιο και κυρίως από την ελλιπή στελέχωση και την αποτελεσματικότητα της Διοίκησης.
Η Δημόσια Διοίκηση παραμένει (μήπως σκόπιμα;) ο μεγάλος ασθενής. Η επανίδρυση του κράτους, όπως εύστοχα διατυπώθηκε, «ξεστράτισε» πολύ νωρίς κι έγινε κομματικοποίηση και χειραγώγηση. Γι’ αυτό η ενεργοποίηση του κοινωνικού ελέγχου στην κατασκευή των έργων είναι επιβεβλημένη. Αυτό προσπαθήσαμε να εισαγάγουμε και να καθιερώσουμε ως Νομαρχιακή Αρχή. Αυτό όμως προϋποθέτει συνεργασία της Αυτοδιοίκησης και των χρηστών των έργων κι όχι αφορισμούς ισοπέδωσης και απαξίωσης του ρόλου αυτών των ανεξάρτητων Επιτροπών Παρακολούθησης.
Η χώρα χρειάζεται μεταρρύθμιση με αναβάθμιση του ρόλου των ΟΤΑ Α' και Β' βαθμού και κατάργηση των περιφερειαρχών που απειλούν το «μακρύ χέρι» της κυβέρνησης, ως γνήσιο υποκατάστατο των παλαιών διορισμένων Νομαρχών.
Ο ρόλος του κράτους είναι πολύ σημαντικός στη χάραξη και την άσκηση πολιτικών στην παιδεία, την Υγεία ή την εξωτερική πολιτική κι όχι στη διαχείριση των τοπικών υποθέσεων προσπαθώντας, στο πλαίσιο ενός πελατειακού συστήματος, να χειραγωγήσει τους πολίτες και τους αιρετούς εκπροσώπους τους.
Για να υπηρετήσει κανείς την Αυτοδιοίκηση πρέπει διαπνέεται από Αυτοδιοικητική αντίληψη και να «κλείνει τ’ αυτιά του» στις κρατικές και κομματικές σειρήνες. Θέλει αρετή και τόλμη η Αυτοδιοίκηση κ. Δήμαρχε.
Σχόλια