Ο ΜΥΘΟΣ ΤΟΥ ΑΙΑΝΤΑ, Η AΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ ΚΑΙ Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΒΟΛΟΥ

Ένας αρχαιοελληνικός μύθος λέει πως ο Αίαντας, ένας από τους ήρωες του Τρωικού πολέμου, είχε κι αυτός ένα τρωτό σημείο, το οποίο όμως δεν ήταν τόσο εμφανές όπως η φτέρνα του Αχιλλέα, αλλά καλά κρυμμένο κάτω από τη μασχάλη του. Όταν οι αντίπαλοί του στην Αίγινα θέλησαν να τον εξοντώσουν και απευθύνθηκαν στο μαντείο των Δελφών, η Πυθία τους συμβούλεψε να τον βάλουν μέσα σ’ ένα λάκκο και να του ρίξουν λάσπη μέχρι να τον σκεπάσει.

Είναι πάντα επίκαιρο γιατί ακόμη και σήμερα πολλοί καταφεύγουν στη «λάσπη» και την κατασυκοφάντηση των πολιτικών ή άλλων, πραγματικών ή φανταστικών, αντιπάλων τους, με στόχο να τους πλήξουν με αστήρικτες κατηγορίες, οι οποίες είτε δεν αποδεικνύονται, είτε μέχρι να αποδειχθούν περνάει πολύς χρόνος, με αποτέλεσμα να δηλητηριάζεται η δημόσια ζωή και τελικά να απαξιώνεται η υγιής δημοκρατική λειτουργία μιας κοινωνίας, που πραγματώνεται με την ενεργό συμμετοχή κάθε πολίτη στη διαχείριση των δημοτικών και γενικά των δημοσίων υποθέσεων. Στη σύγχρονη εποχή μάλιστα, με τον κατακλυσμό των κοινωνικών δικτύων με ψευδείς ειδήσεις (fake news), η κοινωνική σύγχυση επιδεινώνεται και η προσπάθεια που πρέπει να γίνει για την αντιστροφή αυτού του κλίματος πολλαπλασιάζεται.

Κι αν ο μύθος του Αίαντα γίνεται - στην κεντρική πολιτική σκηνή - εργαλείο μιας αρρωστημένης αντιπαράθεσης από τις λαϊκιστικές και ακροδεξιές πολιτικές δυνάμεις, όπως άλλωστε και σε πολλές χώρες της Ευρώπης κι όχι μόνο, η Αυτοδιοίκηση ήταν πάντα έξω απ’ αυτό το «παιχνίδι». Και τούτο γιατί το αντικείμενο που διαχειρίζεται είναι οι τοπικές, καθημερινές υποθέσεις, στις οποίες εύκολα ο κάθε πολίτης μπορεί να έχει πρόσβαση και να τις παρακολουθήσει. Ακόμη και στους μεγάλους Δήμους όπως είναι ο Βόλος, όλοι γνώριζαν την κοινωνική, επαγγελματική και πολιτική διαδρομή όσων εκδήλωναν ενδιαφέρον ή είχαν αναλάβει τη διαχείριση των τοπικών υποθέσεων για μικρό ή μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Όλοι προσέφεραν, ανάλογα με τις ικανότητές τους και τις περιστάσεις που αντιμετώπισαν, μικρό ή μεγαλύτερο έργο και πήγαν την πόλη ένα ή περισσότερα βήματα μπροστά. Κανείς δεν διανοήθηκε να καθυβρίζει και να λασπολογεί εναντίον των προηγούμενων από «το πρωί ως το βράδυ» κι από κάθε βήμα, τοπικής ή πανελλαδικής εμβέλειας, με προφανή στόχο την απαξίωση του όποιου έργου τους, ώστε να αυτοπροβάλλεται ο ίδιος ως σωτήρας της πόλης.

Πάντα οι Δήμαρχοι του Βόλου, μιας μεγάλης και ιστορικής πόλης, ήταν, σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό, στελέχη με πανελλήνια απήχηση και αναγνώριση, που ανέδειξαν και τίμησαν την πόλη τους με το κύρος και τον αυτοδιοικητικό λόγο που εξέπεμπαν. Είναι πρώτη φορά που η κορυφαία αυτή εκπροσώπηση της πόλης έχει μεν μεγάλη πανελλήνια αναγνωρισιμότητα, αλλά δυστυχώς με αρνητικό πρόσημο. Δεν είναι τυχαίο ότι η Πολιτειακή και πολιτική ηγεσία, κεντρικά κυβερνητικά και κομματικά στελέχη όλου του δημοκρατικού πολιτικού φάσματος και δημόσιοι λειτουργοί, όταν επισκέπτονται το Βόλο όχι μόνο δεν επισκέπτονται το Δημαρχείο για να συζητήσουν με τη Δημοτική Αρχή για τα προβλήματα της πόλης, αλλά την αγνοούν παντελώς. Κι είναι βέβαια δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι όλοι αυτοί είτε ότι αγνοούν την ιστορία της πόλης του Βόλου, είτε ότι αντιπολιτεύονται τη Δημοτική Αρχή είτε ότι έχουν πρόθεση να προσβάλουν την τοπική κοινωνία που την ανέδειξε. Ωστόσο είναι φανερό ότι, ούτε να καταστούν συνομιλητές της επιθυμούν, ούτε και να «εμπλουτίσουν» το φωτογραφικό τους άλμπουμ μαζί της. Και βέβαια αυτό δεν έχει να κάνει με τα έργα, που πάντα άλλωστε έχουν συνέχεια σε μια πόλη - κι αυτό γίνεται και σήμερα στο Βόλο -, αλλά με άλλα μείζονος βαρύτητας θέματα που γνωρίζουν και θα πρέπει να προβληματίσουν όλους εμάς τους Βολιώτες και τις Βολιώτισσες.

Αλλοίμονο, η επιδίωξη εκλογής και διαχείρισης των τοπικών υποθέσεων είναι θεμιτή φιλοδοξία για κάθε πολίτη. Έχουν περάσει και θα περάσουν άλλωστε πολλοί Δήμαρχοι απ’ αυτή την πόλη. Αυτή όμως η ιδιότυπη απομόνωση που δυστυχώς ζει ο Βόλος -εδώ και σχεδόν τέσσερα χρόνια- δεν έχει προηγούμενο κι ελπίζουμε ούτε και επόμενο. Κι αυτό, όπως και να το ζυγίσει κανείς, βλάπτει σοβαρά την πόλη.