Η ιστορία της ανακαίνισης του δημοτικού θεάτρου …..και άλλα παραμύθια της πόλης

 

Σε επίσημη τελετή και με την παρουσία του οικουμενικού πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου έγιναν, επιτέλους, τα εγκαίνια του ανακαινισμένου Δημοτικού θεάτρου Βόλου και η μετονομασία του σε θέατρο Βαγγέλη Παπαθανασίου.

Ο Α. Μπέος δεν έχασε την ευκαιρία, για μια ακόμη φορά, να κατηγορήσει τις προηγούμενες δημοτικές αρχές(ΔΑ) και να “κοκορευτεί” μπροστά στον αδιάφορο Πατριάρχη ότι μετά από δεκάξι(16) ολόκληρα χρόνια η πόλη αποκτά ξανά το Δημοτικό της θέατρο χάρη στη δική του “μοναδική” ικανότητα να διαχειρίζεται αποτελεσματικά τα θέματα της πόλης.

Είναι, πράγματι, μοναδική η ικανότητα να έχεις καθυστερήσει για σχεδόν εννέα(9) χρόνια τα προγραμματισμένα μεγάλα έργα της πόλης και να τα εμφανίζεις στο τέλος της θητείας σου ως προσωπικές επιτυχίες.

Μπορεί ως γνήσιος παραμυθάς να “παραμυθιάζεις” πολλούς που δεν γνωρίζουν είτε γιατί δεν έχουν παρακολουθήσει την πορεία επισκευής και ανακαίνισης του θεάτρου είτε γιατί δεν ενδιαφέρονται, η αλήθεια όμως, όπως προκύπτει από “τα στοιχεία του φακέλλου”, είναι ότι βασική αιτία που καθυστέρησε η επισκευή και παρέμενε η πόλι χωρίς το θέατρό της για πολλά χρόνια, είναι ο ίδιος και η ΔΑ που διοικεί το Δήμο τα τελευταία χρόνια.

Επειδή είχα την τύχη να ασχοληθώ με το θέμα, για μικρό χρονικό διάστημα, ως Αντιδήμαρχος της προηγούμενης ΔΑ (Π. Σκοτινιώτη), έχω την υποχρέωση να ενημερώσω τους Βολιώτες για την ιστορία του έργου, αυτούς που στο τέλος καλούνται πάντα “να πληρώσουν το μάρμαρο”.

Η απόφαση, λοιπόν, για την ανακαίνιση του θεάτρου, η ένταξη του έργου στο ΠΕΠ Θεσσαλίας και η δημοπράτηση του έγινε επί θητείας Α. Βούλγαρη (2007-2010). Δυστυχώς η μελέτη με βάση την οποία δημοπρατήθηκε το έργο δεν είχε διερευνήσει σε βάθος την πιθανότητα να είχε υποστεί βλάβες και ο σκελετός του κτηρίου (φέρων οργανισμός), πράγμα που αποκαλύφθηκε με την εγκατάσταση του αναδόχου εργολάβου και τις πρώτες εργασίες καθαίρεσης των φθαρμένων επιφανειών του.

Όταν την 1-1–2011 εγκατασταθήκαμε ως νέα ΔΑ (Π. Σκοτινιώτη), βρεθήκαμε μπροστά σε ένα εργοτάξιο σταματημένο και την Τεχνική Υπηρεσία(ΤΥ) να περιμένει συνεννόηση με τη ΔΑ για την επίλυση του θέματος.

Οι επιλογές που είχαμε μπροστά μας ήταν μονόδρομος, ειδικά που η ΤΥ εισηγούνταν τη διακοπή των εργασιών και την προκήρυξη διαγωνισμού μελέτης αποκατάστασης της αντισεισμικής επάρκειας του κτιρίου.

Για να κερδηθεί χρόνος από τις δύσκολες διαδικασίες διαγωνισμού μελέτης, υποστήριξα την απ ευθείας ανάθεση μελέτης (περίπου 25.000 ευρώ). Επικράτησε η επιλογή του διαγωνισμού της μελέτης, η οποία και παραδόθηκε στο Δήμο στις αρχές του 2014. Ποιος να φαντασθεί τη “λαίλαπα” που ερχόταν.

Τι έκανε, όμως, ο Α Μπέος μόλις ανέλαβε ως ΔΑ την 1η Σεπτεμβρίου 2014; Αντί να προχωρήσει άμεσα στην προκήρυξη της ανακαίνισης του θεάτρου, συγκρότησε ομάδα ιδιωτών μηχανικών για να ελέγξει τα “σκάνδαλα” στη σύνταξη της μελέτης, όπως αντιμετώπισε και το διεθνή αρχιτεκτονικό διαγωνισμό κατασκευής του Μουσείου της Αργούς, εκτοξεύοντας, βέβαια, λάσπη με υπονοούμενα κατά της προηγούμενης ΔΑ.

Άνθρακες, όμως, ο θησαυρός από τους δήθεν ελέγχους. Έτσι χάθηκε η 1η 5ετής θητείας του. Η συνέχεια είναι γνωστή. Η ανακαίνιση του θεάτρου επανεντάχθηκε στο ΠΕΠ Θεσσαλίας και η κατασκευή του ολοκληρώθηκε στο τέλος της 2ης θητείας Μπέου που συνεχίζει να “παραμυθιάζει” την πόλη με απίθανα ψέματα και να καθυβρίζει παλαιούς και νέους αντιπάλους, που αναδεικνύουν την αλήθεια της αποτυχημένης διαχείρισης του Δήμου τα τελευταία εννέα(9) χρόνια.