Οι μονόλογοι της παραμυθίας ….και το αποτύπωμα της πόλης
Με την προχθεσινή τακτική του εμφάνιση σε τοπικό κανάλι, ο Μπέος, “αράδιασε” και πάλι, για πολλοστή φορά, τα γνωστά παραμύθια που επαναλαμβάνει συστηματικά τα τελευταία χρόνια: α) ότι ο Βόλος ζούσε μια σκοτεινή περίοδο μέχρι να εμφανισθεί ο ίδιος κι από τότε ξεκινάει και η λαμπρή ιστορία της πόλης, β) για τις τεράστιες προσπάθειες και τις θυσίες που κάνει κάθε μέρα τρέχοντας από έργο σε έργο και από μάστορα σε μάστορα για να δίνει οδηγίες κλπ, γ) κι ότι θέλει να αφήσει το αποτύπωμά του, όταν θα φύγει, με “δυο τρία εμβληματικά έργα που θα έχει κατασκευάσει στην πόλη, δηλαδή το Μουσείο της Αργούς, το Θέατρο της πόλης, τη ζωνοποίηση-αντικατάσταση μεγάλου τμήματος του δικτύου ύδρευσης ΔΕΥΑΜΒ και τους κυκλικούς κόμβους”(sic). Το ότι αυτό επαναλαμβάνεται σε τακτά χρονικά διαστήματα, εδώ και οκτώ χρόνια, σε προστατευμένο περιβάλλον, χωρίς αντίλογο ή σχόλια, από αυτούς που γνωρίζουν καλά την ιστορία της πόλης, τουλάχιστο μετά τη μεταπολίτευση, δεν σημαίνει ότι τα “παραμύθια” ενός, πράγματι,