Η ΑΕΡΟΡΥΠΑΝΣΗ, ΩΣ ΔΙΑΡΚΗΣ ΑΠΕΙΛΗ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ, ΚΙ Ο “ΧΑΒΑΛΕΣ” ΤΟΥ Α. ΜΠΕΟΥ ΜΕ ΤΑ ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΟΦΟΡΑ

Όσοι τις προηγούμενες ημέρες βρέθηκαν στο κέντρο της πόλης είδαν, ξαφνικά μπροστά τους, μια ακόμη παράσταση της Δημοτικής Αρχής(ΔΑ) Μπέου. Ένα κομβόϊ είκοσι(20) νέων φορτηγών και απορριμματοφόρων, που απέκτησε ο Δήμος για την Υπηρεσία καθαριότητας, έκανε παρέλαση στο κέντρο της πόλης με το Δήμαρχο, «ανεβασμένο» στο τιμόνι ενός φορτηγού, να χασκογελά και να χαιρετά τους ανύποπτους περαστικούς που ήταν στην αγορά.

Το θέμα βέβαια δεν είναι ούτε τα νέα αυτοκίνητα ούτε και οι παραστάσεις Μπέου, με τις οποίες συνοδεύει την παρουσία του στην πόλη τα τελευταία χρόνια. Είναι ότι αυτή η προμήθεια, που δεσμεύει την πόλη για τα επόμενα αρκετά χρόνια, δεν εντάσσεται στην απόλυτη αναγκαιότητα αντιμετώπισης του βασικού προβλήματος που επιβαρύνει την υγεία των δημοτών, που δεν είναι άλλο από την αερορύπανση όχι μόνο των μικροσωματιδίων αλλά τελευταία και των διοξινών κ.α. από την καύση των πλαστικών.

Το πρόβλημα είναι γνωστό εδώ και χρόνια, τόσο από τις μετρήσεις που γίνονται, όσο και από τις μελέτες που έχουν συνταχθεί, είτε από το αρμόδιο Υπουργείο είτε από τα πανεπιστήμια. Δυστυχώς έρχεται στην επιφάνεια μόνο όταν ο δείκτης μέτρησης, των μικροσωματιδίων PM10, υπερβαίνει τα όρια ή όταν ο ιατρικός σύλλογος κρούει τον κώδωνα του κίνδυνου για την υγεία των πολιτών και ζητάει τη διαρκή παρακολούθηση με επιδημιολογικές μελέτες

Ξέρουμε ότι πάνω από το πολεοδομικό συγκρότημα του Βόλου, λόγω του ανάγλυφου των ορεινών όγκων που το περιβάλλουν, κι ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες, εγκλωβίζονται αέριοι ρύποι που επιβαρύνουν την ποιότητα ζωής των συμπολιτών μας. Είναι μείζον πρόβλημα για την πόλη μας, που απαιτεί μακροχρόνιο σχέδιο, διαρκή και συστηματική προσπάθεια ελέγχου των πηγών που παράγουν ρύπους για κάθε Δημοτική Αρχή, είτε στο πεδίο των αρμοδιοτήτων της, είτε στο πεδίο της διεκδίκησης απέναντι στην περιφέρεια και το κεντρικό κράτος.

Είναι γνωστό ότι η αερορύπανση είναι άμεσα συνδεδεμένη με την ποιότητα των καυσίμων που χρησιμοποιούνται, γι’ αυτό η αντικατάσταση των ρυπογόνων καυσίμων με καθαρά καύσιμα πρέπει να είναι διαρκής επιδίωξη στη λειτουργία της πόλης με προεξάρχοντα το Δήμο.

Κάθε μέρα μέσα στην πόλη κυκλοφορούν σχεδόν εκατό(100) πετρελαιοφόρα απορριμματοφόρα και λεωφορεία του ΚΤΕΛ, παλαιάς τεχνολογίας, που είναι μεγάλοι ρυπαντές αιωρούμενων σωματιδίων. Ξέρουμε δε από τη μελέτη του ΑΠΘ, που είχε γίνει για λογαριασμό της τ. Νομαρχίας, ότι το κυκλοφορικό, μαζί με την επαναιώρηση των σωματιδίων από τα οδοστρώματα της πόλης, συμμετέχει, στη συνολική αερορύπανση των μικροσωματιδίων, σε ποσοστό 65% (καλοκαιρινή περίοδο).

Γι’ αυτό στο επίκεντρο κάθε ΔΑ, που σέβεται τους δημότες της, δεν μπορεί παρά να είναι ο ανασχεδιασμός του κυκλοφοριακού, η χρήση καθαρών καυσίμων, τα καθαρά οδοστρώματα στους δρόμους αυξημένης κυκλοφορίας και η λήψη μέτρων κατά την κατασκευή των έργων.

Με την εγκατάσταση των υβριδικών φίλτρων από στην ΑΓΕΤ ελαχιστοποιήθηκαν τα αιρούμενα σωματίδια του εργοστασίου αλλά πρέπει τώρα να αντιμετωπίσουμε τις διοξίνες και άλλους ρυπαντές από την καύση πλαστικών κλπ.

Στο πλαίσιο αυτό ο Βόλος είχε προσχωρήσει στο Σύμφωνο των Ευρωπαίων Δημάρχων για υποκατάσταση παραδοσιακών καύσιμων με καθαρά καύσιμα από ανανεώσιμες πηγές. Συντάχθηκε γι’ αυτό πολυετές Σχέδιο Δράσης, η υλοποίηση του οποίου, η συνεχής παρακολούθηση και η επικαιροποίησή, θα έπρεπε να είναι μέλημα του Δήμου και κάθε ΔΑ.

Ένα από τα θέματα, που εξαρτώνται αποκλειστικά από το Δήμο, ήταν η επέκταση της χρήσης του φυσικού αερίου σε όλες τις Δημοτικές εγκαταστάσεις, τα σχολεία, τα κολυμβητήρια της πόλης κλπ, που εκτός από τη μείωση της ρύπανσης, είχε άμεση επίπτωση και στις δαπάνες λειτουργίας του Δήμου.

Το ίδιο ξεκίνησε να κάνει και με το ρυπογόνο στόλο των απορριμματοφόρων και των άλλων φορτηγών και αυτοκινήτων του Δήμου, προγραμματίζοντας τη χρήση του φυσικού αερίου σε συνεννόηση με τη ΔΕΠΑ για την εγκατάσταση συστήματος ανεφοδιασμού στο αμαξοστάσιο.

Το φυσικό αέριο υπάρχει στην πόλη, εδώ και αρκετά χρόνια, κι ο Δήμος έχει υποχρέωση, έναντι των πολιτών του, όχι μόνο προμηθεύεται νέα αυτοκίνητα που λειτουργούν με φυσικό αέριο, αλλά και να μετατρέψει τα παλαιάς τεχνολογίας πετρελαιοκίνητα του ρυπογόνου στόλου των λεωφορείων του.

Δεν μπορεί λοιπόν ο Δήμος όχι μόνο να μην προμηθεύεται νέα αυτοκίνητα φυσικού αερίου αλλά να κάνει και παρέλαση στο κέντρο της πόλης. Δεν μπορεί να μην διεκδικεί από το ΚΤΕΛ την αντικατάσταση των ρυπογόνων πετρελαιοκίνητων λεωφορείων του. Δεν μπορεί να μην προχωρεί τη συζήτηση, που είχε γίνει πριν πέντε χρόνια με τη ΔΕΠΑ, για την εγκατάσταση συστήματος ανεφοδιασμού φυσικού αερίου και την τροποποίηση των παλαιών πετρελαιομηχανών, όπως κάνουν ήδη πολλοί ιδιώτες για τα ΙΧ τους.

Όταν όμως έχεις ως προτεραιότητα τον εντυπωσιασμό και την καθύβριση των προηγούμενων και των επόμενων δεν είσαι χρήσιμος για την πόλη και τη «θεραπεία» των προβλημάτων της. Οι υποψήφιοι πρέπει να αναλάβουν πρωτοβουλίες και να ζητήσουν την ακύρωση αυτής της απαράδεκτης προμήθειας, με μίσθωση, όσον αφορά το καύσιμο των οχημάτων.