ΤΟ ΤΕΡΠΝΟΝ ΜΕΤΑ ΤΟΥ ΩΦΕΛΙΜΟΥ Το νόημα των εκλογών της 18ης Μαΐου

Σήμερα λήγει η προθεσμία υποβολής υποψηφιοτήτων για τις Δημοτικές εκλογές που θα γίνονται πλέον το Μάιο κάθε πέμπτου (5^ου) έτους και θα συμπίπτουν με την εκλογή των ευρωβουλευτών της χώρας.

Είναι μια πολύ θετική πρόβλεψη του «Καλλικράτη» όχι μόνο γιατί με το ίδιο κόστος θα γίνονται ταυτόχρονα τρεις(3) εκλογικές διαδικασίες (Δήμος, Περιφέρεια και Ευρωβουλή) αλλά κυρίως γιατί απελευθερώνει τους πολίτες από τη συναισθηματική, πολιτική και κομματική πίεση να επιλέξουν με την ψήφο τους έναν κομματικό Δήμαρχο γιατί έτσι θα ήθελαν να στείλουν ένα μήνυμα στην κεντρική πολιτική σκηνή (κυβέρνηση & Αντιπολίτευση) αποδοκιμασίας ή επιδοκιμασίας για τα γενικότερα θέματα που απασχολούν μια κοινωνία (οικονομία, ανάπτυξη, απασχόληση, Υγεία, Παιδεία κλπ).

Θα θυμούνται οι παλιότεροι ότι οι Δημοτικές εκλογές, αφού ήταν οι μόνες γενικές εκλογές ανάμεσα σε δύο βουλευτικές, τις αντιπαραθέσεις που γινόταν, κυρίως στους μεγάλους Δήμους κι όχι μόνο, για να καταδειχτεί η επιρροή των κομμάτων και άρα να σταλούν ανάλογα μηνύματα στην κυβέρνηση και την αντιπολίτευση.

Αυτή η κομματική αναγκαιότητα του παρελθόντος, που λειτουργούσε όμως σε βάρος της ΤΑ με τον ασφυκτικό κομματικό έλεγχο που συνεπαγόταν, έχει πλέον εκλείψει διότι, κυρίως, με την επιλογή των ευρωβουλευτών δίδεται η δυνατότητα να γίνει καθαρή και η δυναμική των κομμάτων, παρά του ότι και οι ευρωεκλογές δεν έχουν το ίδιο νόημα με τις βουλευτικές.

Αυτή η δυνατότητα που δίνει ο «Καλλικράτης» απελευθερώνει τους Δήμους από τις εξαρτήσεις και τη χειραγώγηση των κυβερνήσεων και των κόμματων, που έζησαν στον παρελθόν, αφού ο κομματικός έλεγχος αφυδατώνει και καθηλώνει τους θεσμούς της κοινωνίας των πολιτών όπως είναι η Αυτοδιοίκηση.

Έτσι οι πολίτες έχουν πλέον τη δυνατότητα, με απόλυτα θετική ψήφο κι όχι με ψήφο διαμαρτυρίας, να επιλέξουν το Δήμαρχο και την παράταξη που διαθέτουν τη γνώση, την εμπειρία και τα στελέχη να διαχειριστούν τα πολύπλοκα σύγχρονα προβλήματα της πόλης για μια ολόκληρη 5ετία.

Παρόλα αυτά, δυστυχώς, ιδιαίτερα γι’ αυτούς που αναπροσδιορίζονται ως προοδευτικοί, υπάρχουν ακόμη κι εκείνοι που επιμένουν στην παλαιά λογική του αμιγώς κομματικού Δημάρχου για να κάνουν μία επιπλέον κομματική καταγραφή και στην ΤΑ .

Επειδή λοιπόν αυτή η δυνατότητα παρέχεται με την κάλπη των ευρωεκλογών η εμμονή στην παλαιοκομματική αυτή λογική φανερώνει με αντίληψη νεοκομματισμού στην ΤΑ που δεν βοηθάει καθόλου στη βαθιά μεταρρύθμιση που έχει ανάγκη η χώρα μας.

Να γιατί οι πολίτες, υποψιασμένοι πλέον για το πιο είναι το διακύβευμα στη μία και την άλλη κάλπη (Δήμος-Περιφέρεια -Ευρωβουλή), δεν θα ταυτίσουν αυτή τη φορά την ψήφο τους. Στη μία κάλπη θα εκλέξουν για την πόλη τους, για την οποία ξέρουν πρόσωπα και πράγματα, τον κατάλληλο Δήμαρχο, που θα διαχειριστεί με την ευρύτερη δυνατή συναίνεση τα προβλήματα και στην άλλη θα επιλέξουν το κόμμα που πολιτικά του εκφράζει για να στείλουν το μηνύματα που επιθυμούν σε κυβέρνηση και κόμματα