ΕΝΑΜΙΣΙ ΧΡΟΝΟ ΜΕΤΑ…Η ΝΕΑ ΔΟΜΗ ΤΗΣ ΔΕΥΑΜΒ

Εγκρίθηκε επιτέλους, μετά από ενάμισι χρόνο, διαβούλευσης, καταγγελιών, προσφυγών και τελικής δημοσίευσης στο ΦΕΚ το νέο Οργανόγραμμα της ΔΕΥΑΜΒ.

Είναι αλήθεια ότι μετά την 1/1/2012 η κοινωφελής αυτή Επιχείρηση θα έπρεπε να κάνει το αυτονόητο, αυτό που θα έκανε κάθε Επιχείρηση ή Οργανισμός. Αφού, λόγω Καλλικράτη, επέκτεινε πλέον την επιχειρησιακή της δράση σε όλους τους οικισμούς του νέου Δήμου Βόλου, από τις Μικροθήβες μέχρι τα Χάνια και το Μαλάκι, θα έπρεπε να ανασυντάξει τις δυνάμεις της, επανεξετάζοντας την οργανωτική της δομή γιατί το προσωπικό της όχι μόνο δεν επιμελούνταν πλέον μόνο το Βόλο και τη Ν. Ιωνία αλλά πολλούς νέους οικισμούς, ενώ αναλάμβανε και τη νέα αρμοδιότητα, της άρδευσης, που ασκούσαν μέχρι τότε οι παλιοί Δήμοι.

Κι όμως ενώ ο διάλογος άνοιξε από τη σημερινή Διοίκηση και τη Δημοτική Αρχή στις αρχές του 2012 χρειάστηκε να περάσει το μεγάλο αυτό χρονικό διάστημα που για μια ιδιωτική Επιχείρηση θα γινόταν σε ελάχιστο χρόνο.

Το ΔΣ της ΔΕΥΑΜΒ έχοντας απέναντι του τις Διοικήσεις των δύο σωματείων των εργαζομένων (ναι στη ΔΕΥΑΜΒ δρουν δύο Σύλλογοι) επέμενε παρά τις προσφυγές και τις δημόσιες καταγγελίες, όχι μόνο των συνδικαλιστών, ότι δήθεν πίσω από το Οργανόγραμμα κρυβόταν η ιδιωτικοποίηση της Επιχείρησης και τελικά κατάφερε να πείσει για μια απλή λογική πρόταση ότι:

Η παλαιά Δ/νση Τεχνικών Υπηρεσιών και η Δ/νση Προγραμματισμού θα έπρεπε να επανασχεδιαστούν και να αναδιατάξουν τις δυνάμεις τους σε δύο νέες Δ/νσεις.

Τη Δ/νση Συντήρησης και Λειτουργίας των Υποδομών της ΔΕΥΑΜΒ (δίκτυα και εγκαταστάσεις) για την αντιμετώπιση της σκληρής πλέον καθημερινότητας που πολλαπλασιάσθηκε και στη Δ/νση Προγραμματισμού και νέων Υποδομών που θα σχεδίαζε, θα μελετούσε και θα κατασκεύαζε τα νέα έργα.

Αυτή η απλή λογική της ανασύνταξης του προσωπικού ώστε η ΔΕΥΑΜΒ να μπορεί να ανταποκριθεί, με επάρκεια, στις νέες επιχειρησιακές συνθήκες ήταν η βασική αιτία των ενστάσεων, των προσφυγών και των κινητοποιήσεων (μέχρι κατάληψη γραφείων ΔΣ !!!) που ανάγκασαν το Δήμαρχο να κατέβει «στη βάση» και να εξηγήσει στους εργαζόμενους τη νέα οργανωτική δομή που προτεινόταν για την Επιχείρηση.

Αναρωτιέται κανείς γιατί αυτή η σθεναρή στάση των συνδικαλιστών των δύο Συλλόγων για ένα θέμα μείζονος μεν σημασίας για τη Διοίκηση ελάσσονος δε σημασίας για έναν εργαζόμενο που παλεύει για το μεροκάματό του. Αβίαστα έρχεται η απάντηση ότι κανείς δεν θέλει να αλλάξει την οργανωτική δομή που συνήθισε ή που βολευόταν. Η κρίση όμως και τα μνημόνια που ζούμε θα έπρεπε για όλους μας να είναι όχι μόνο ευκαιρία για ανασύνταξη των δυνάμεων της κοινωνίας μας, απέναντι σ΄ αυτούς που μας επιβουλεύονται, με αφορμή την κρίση, αλλά και ευκαιρία αναστοχασμού για τον τρόπο λειτουργίας του Δημόσιου τομέα ώστε να πείθει, για την επάρκεια και την αποτελεσματικότητα του, πρώτα απ’ όλα εμάς που θέλουμε να περιφρουρήσουμε το δημόσιο χαρακτήρα του.

Η ΔΕΥΑΜΒ λοιπόν αλλάζει, οι εργαζόμενοι πασχίζουν καθημερινά και πολύ σύντομα θα πείσουν και τους πιο δύσπιστους ότι αξίζουν την εμπιστοσύνη μας.