ΚΑΘΑΡΗ ΚΑΙ ΒΙΩΣΙΜΗ ΛΙΜΝΗ Η ΚΑΡΛΑ ΚΙ ΟΧΙ ΑΠΟΔΕΚΤΗΣ ΛΥΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΓΥΡΩ ΠΕΡΙΟΧΗΣ
Η αποκάλυψη των ελέγχων της Νομαρχίας ότι τα νερά που έρχονται, μέσω των αποστραγγιστικών τάφρων, από τις περιοχές της Λάρισας και καταλήγουν στη λίμνη Κάρλα, περιείχαν υπερβολικές ποσότητες αμμωνίας, δεν ήταν «κεραυνός εν αιθρία» ούτε για τους κατοίκους των παρακάρλιων περιοχών ούτε βέβαια για όσους παρακολουθούν τα πράγματα, μετά την αποξήρανση της λίμνης και συμμετέχουν στις προσπάθειες ανασύστασής της εδώ και πέντε, σχεδόν, 10ετίες.
Όλοι γνωρίζουν ότι και στο παρελθόν «έχουμε ζήσει» ανάλογα περιστατικά ρύπανσης των νερών που τότε κατέληγαν, δια μέσου της σήραγγας, στον Παγασητικό προκαλώντας τις διαμαρτυρίες των οργανώσεων και των κατοίκων του Βόλου. Από πέρυσι, όμως, και μετά από μια αγωνιστική κινητοποίηση της τοπικής κοινωνίας, με επικεφαλής τη Νομαρχία, ξεκίνησε ο επαναπλημυρισμός, δηλαδή η ουσιαστική ανασύσταση της λίμνης. Τώρα πλέον το θυρόφραγμα της σήραγγας προς τη θάλασσα, εκτός πολύ εξαιρετικών περιπτώσεων, πρέπει να παραμένει κλειστό και τα νερά των αποστραγγιστικών τάφρων, δια μέσου των ειδικών αντλιοστασίων, πρέπει να οδηγούνται στο μεγάλο ταμιευτήρα των 40.000 στρεμμάτων που θα αποτελέσει τη νέα λίμνη Κάρλα.
Το πρόσφατο, λοιπόν, περιστατικό της ρύπανσης των νερών της περιοχής Κάρλας μας δείχνει ότι είναι πολύ ορατός ο κίνδυνος το πρόβλημα που αντιμετώπιζε ο Παγασητικός να μεταφερθεί, αυτούσιο, στη λίμνη.
Κι αν η θάλασσα που είναι, συγκριτικά με τη νέα λίμνη, ένας μεγάλος αποδέκτης έχει κάποιες δυνατότητες αυτοκαθαρισμού, οι συνέπειες για τη λίμνη θα είναι τραγικές. Αυτό δεν πρέπει να το επιτρέψουμε και θα κάνουμε ότι μπορούμε για να το αποτρέψουμε.
Τώρα που βλέπουμε το όνειρο να γίνεται πραγματικότητα, μετά από αγώνες 10ετιών, δεν πρέπει να επιτρέψουμε η Κάρλα να αποτελέσει τον αποδέκτη των αποβλήτων της γύρω περιοχής. Θα ήταν καταστροφικό να έχουμε επενδύσει ως χώρα ένα κολοσσιαίο ποσό, για την αποκατάσταση του περιβάλλοντος και να δημιουργήσουμε χειρότερα προβλήματα. Ο βασικός στόχος μας, λοιπόν, παραμένει και είναι όχι μόνο η αποκατάσταση του περιβάλλοντος και η αποτροπή ερημοποίησης της περιοχής αλλά η νέα αξιοποίηση της περιοχής με επίκεντρο τη ίδια τη λίμνη. Είναι σαφές ότι ο στόχος αυτός δεν υπηρετείται με μια λίμνη που θα έχει μολυσμένα νερά.
Η Μαγνησία και ιδιαίτερα οι παρακάρλιες περιοχές έχουν μεγάλες προσδοκίες στην ανασύσταση της λίμνης. Η σημερινή Νομαρχιακή Αρχή έχει ήδη επεξεργαστεί το επιχειρησιακό σχέδιο «Κάρλα 21+» που αφορά την αξιοποίηση της λίμνης σε συνδυασμό με το κωπηλατοδρόμιο και την ανάπτυξη των παραλίμνιων περιοχών.
Έχουμε λοιπόν δύο, διαχρονικές, πηγές ρύπανσης οι οποίες θα πρέπει να ελεγχθούν, με απόλυτη αυστηρότητα, αν θέλουμε η νέα Κάρλα να είναι μια βιώσιμη λίμνη και να αποτελέσει ένα σημαντικό πλούτο για τους κατοίκους της περιοχής, τη Μαγνησία, τη Θεσσαλία και τη χώρα.
Πρέπει να αποτρέψουμε με κάθε τρόπο η νέα Κάρλα να καταντήσει στο μέλλον η χαβούζα των λυμάτων των ανθρωπίνων δραστηριοτήτων της γύρω περιοχής.
Ο πρώτος κίνδυνος, που είναι και ο μικρότερος, προέρχεται από τις γεωργοκτηνοτροφικές δραστηριότης της γύρω περιοχής. Ο κίνδυνος αυτός αντιμετωπίζεται με την ελεγχόμενη λίπανση, των καλλιεργούμενων εκτάσεων, και βέβαια με την κατασκευή του τεχνικού υγροβιότοπου που προβλέπεται ήδη από τη μελέτη ανασύστασης της λίμνης. Η κατασκευή δηλαδή ενός μεγάλου τεχνητού καλαμώνα που θα φιλτράρει, με φυσικό τρόπο, τα νερά που προέρχονται από τις αποπλύσεις του κάμπου, πριν φθάσουν στα αντλιοστάσια και διοχετευτούν μέσα στη λίμνη. Δυστυχώς είναι ένα ακόμη έργο που δεν έγινε στη σειρά που έπρεπε με βάση ένα σωστό και λειτουργικό σχεδιασμό υλοποίησης. Δυστυχώς δεν έχει ακόμη υλοποιηθεί η σχετική πρόβλεψη της μελέτης αλλά σύντομα, πιστεύουμε, θα γίνει η έναρξη της κατασκευής του.
Ο δεύτερος μεγάλος κίνδυνος, που ποτέ δεν εξέλειπε, είναι η παράνομη χρήση των αποστραγγιστικών τάφρων, από βιοτεχνικές και βιομηχανικές μονάδες που είναι εγκατεστημένες έξω από τη βιομηχανική περιοχή της Λάρισας, για την απόρριψη λυμάτων που προκύπτουν από τη λειτουργία τους, προτάσσοντας το ιδιωτικό του δημόσιου συμφέροντος.
Πρέπει, λοιπόν, άμεσα να διερευνηθούν, σε βάθος, τα αίτια αυτής της αδικαιολόγητης ρύπανσης που εμφανίσθηκε η όποια, εκ πρώτης όψεως, δεν οφείλεται στις βρόχινες αποπλύσεις των καλλιεργουμένων εδαφών της περιοχής. Η στενή συνεργασία των δύο Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων Λάρισας και Μαγνησίας με το φορέα λειτουργίας και ελέγχου του πολύ σημαντικού έργου της Κάρλας πρέπει να θέσουν τώρα τους κανόνες στους, οποίους θα πρέπει να προσαρμοστούν όλοι, ώστε να αποτραπούν, στο μέλλον, ανάλογα περιστατικά που θα υπονομεύσουν το μεγάλο στόχο της αποκατάστασης του περιβάλλοντος της Κάρλας της αποτροπής ερημοποίησης της περιοχής και της ανάδειξής της ως σημαντικού οικονομικού και πολιτιστικού πλούτου της Θεσσαλίας. Είναι ένα θέμα που πρέπει να αποκτήσει μόνιμο και αξιόπιστο μηχανισμό ελέγχου που θα αξιοποιεί τις διαθέσιμες νέες τεχνολογίες.
Τα μέσα, λοιπόν, υπάρχουν και η βούληση όλων είναι δεδομένη. Κανείς δεν δικαιούται να υποθηκεύσει τον κοινό μας στόχο.
Όλοι γνωρίζουν ότι και στο παρελθόν «έχουμε ζήσει» ανάλογα περιστατικά ρύπανσης των νερών που τότε κατέληγαν, δια μέσου της σήραγγας, στον Παγασητικό προκαλώντας τις διαμαρτυρίες των οργανώσεων και των κατοίκων του Βόλου. Από πέρυσι, όμως, και μετά από μια αγωνιστική κινητοποίηση της τοπικής κοινωνίας, με επικεφαλής τη Νομαρχία, ξεκίνησε ο επαναπλημυρισμός, δηλαδή η ουσιαστική ανασύσταση της λίμνης. Τώρα πλέον το θυρόφραγμα της σήραγγας προς τη θάλασσα, εκτός πολύ εξαιρετικών περιπτώσεων, πρέπει να παραμένει κλειστό και τα νερά των αποστραγγιστικών τάφρων, δια μέσου των ειδικών αντλιοστασίων, πρέπει να οδηγούνται στο μεγάλο ταμιευτήρα των 40.000 στρεμμάτων που θα αποτελέσει τη νέα λίμνη Κάρλα.
Το πρόσφατο, λοιπόν, περιστατικό της ρύπανσης των νερών της περιοχής Κάρλας μας δείχνει ότι είναι πολύ ορατός ο κίνδυνος το πρόβλημα που αντιμετώπιζε ο Παγασητικός να μεταφερθεί, αυτούσιο, στη λίμνη.
Κι αν η θάλασσα που είναι, συγκριτικά με τη νέα λίμνη, ένας μεγάλος αποδέκτης έχει κάποιες δυνατότητες αυτοκαθαρισμού, οι συνέπειες για τη λίμνη θα είναι τραγικές. Αυτό δεν πρέπει να το επιτρέψουμε και θα κάνουμε ότι μπορούμε για να το αποτρέψουμε.
Τώρα που βλέπουμε το όνειρο να γίνεται πραγματικότητα, μετά από αγώνες 10ετιών, δεν πρέπει να επιτρέψουμε η Κάρλα να αποτελέσει τον αποδέκτη των αποβλήτων της γύρω περιοχής. Θα ήταν καταστροφικό να έχουμε επενδύσει ως χώρα ένα κολοσσιαίο ποσό, για την αποκατάσταση του περιβάλλοντος και να δημιουργήσουμε χειρότερα προβλήματα. Ο βασικός στόχος μας, λοιπόν, παραμένει και είναι όχι μόνο η αποκατάσταση του περιβάλλοντος και η αποτροπή ερημοποίησης της περιοχής αλλά η νέα αξιοποίηση της περιοχής με επίκεντρο τη ίδια τη λίμνη. Είναι σαφές ότι ο στόχος αυτός δεν υπηρετείται με μια λίμνη που θα έχει μολυσμένα νερά.
Η Μαγνησία και ιδιαίτερα οι παρακάρλιες περιοχές έχουν μεγάλες προσδοκίες στην ανασύσταση της λίμνης. Η σημερινή Νομαρχιακή Αρχή έχει ήδη επεξεργαστεί το επιχειρησιακό σχέδιο «Κάρλα 21+» που αφορά την αξιοποίηση της λίμνης σε συνδυασμό με το κωπηλατοδρόμιο και την ανάπτυξη των παραλίμνιων περιοχών.
Έχουμε λοιπόν δύο, διαχρονικές, πηγές ρύπανσης οι οποίες θα πρέπει να ελεγχθούν, με απόλυτη αυστηρότητα, αν θέλουμε η νέα Κάρλα να είναι μια βιώσιμη λίμνη και να αποτελέσει ένα σημαντικό πλούτο για τους κατοίκους της περιοχής, τη Μαγνησία, τη Θεσσαλία και τη χώρα.
Πρέπει να αποτρέψουμε με κάθε τρόπο η νέα Κάρλα να καταντήσει στο μέλλον η χαβούζα των λυμάτων των ανθρωπίνων δραστηριοτήτων της γύρω περιοχής.
Ο πρώτος κίνδυνος, που είναι και ο μικρότερος, προέρχεται από τις γεωργοκτηνοτροφικές δραστηριότης της γύρω περιοχής. Ο κίνδυνος αυτός αντιμετωπίζεται με την ελεγχόμενη λίπανση, των καλλιεργούμενων εκτάσεων, και βέβαια με την κατασκευή του τεχνικού υγροβιότοπου που προβλέπεται ήδη από τη μελέτη ανασύστασης της λίμνης. Η κατασκευή δηλαδή ενός μεγάλου τεχνητού καλαμώνα που θα φιλτράρει, με φυσικό τρόπο, τα νερά που προέρχονται από τις αποπλύσεις του κάμπου, πριν φθάσουν στα αντλιοστάσια και διοχετευτούν μέσα στη λίμνη. Δυστυχώς είναι ένα ακόμη έργο που δεν έγινε στη σειρά που έπρεπε με βάση ένα σωστό και λειτουργικό σχεδιασμό υλοποίησης. Δυστυχώς δεν έχει ακόμη υλοποιηθεί η σχετική πρόβλεψη της μελέτης αλλά σύντομα, πιστεύουμε, θα γίνει η έναρξη της κατασκευής του.
Ο δεύτερος μεγάλος κίνδυνος, που ποτέ δεν εξέλειπε, είναι η παράνομη χρήση των αποστραγγιστικών τάφρων, από βιοτεχνικές και βιομηχανικές μονάδες που είναι εγκατεστημένες έξω από τη βιομηχανική περιοχή της Λάρισας, για την απόρριψη λυμάτων που προκύπτουν από τη λειτουργία τους, προτάσσοντας το ιδιωτικό του δημόσιου συμφέροντος.
Πρέπει, λοιπόν, άμεσα να διερευνηθούν, σε βάθος, τα αίτια αυτής της αδικαιολόγητης ρύπανσης που εμφανίσθηκε η όποια, εκ πρώτης όψεως, δεν οφείλεται στις βρόχινες αποπλύσεις των καλλιεργουμένων εδαφών της περιοχής. Η στενή συνεργασία των δύο Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων Λάρισας και Μαγνησίας με το φορέα λειτουργίας και ελέγχου του πολύ σημαντικού έργου της Κάρλας πρέπει να θέσουν τώρα τους κανόνες στους, οποίους θα πρέπει να προσαρμοστούν όλοι, ώστε να αποτραπούν, στο μέλλον, ανάλογα περιστατικά που θα υπονομεύσουν το μεγάλο στόχο της αποκατάστασης του περιβάλλοντος της Κάρλας της αποτροπής ερημοποίησης της περιοχής και της ανάδειξής της ως σημαντικού οικονομικού και πολιτιστικού πλούτου της Θεσσαλίας. Είναι ένα θέμα που πρέπει να αποκτήσει μόνιμο και αξιόπιστο μηχανισμό ελέγχου που θα αξιοποιεί τις διαθέσιμες νέες τεχνολογίες.
Τα μέσα, λοιπόν, υπάρχουν και η βούληση όλων είναι δεδομένη. Κανείς δεν δικαιούται να υποθηκεύσει τον κοινό μας στόχο.
Σχόλια