«παραλιακή» ΠΛΑΤΑΜΩΝΑ – ΠΛΑΤΑΝΙΑ, ….60 χρόνια μετά
πως το «όραμα» του ΝΑΤΟ… έγινε όραμα των πολιτών
Με «βίαιο» τρόπο και ως στοιχείο πολιτικής αντιπαράθεσης με τη σημερινή Νομαρχιακή Αρχή, κάποιοι έφεραν στην επιφάνεια και συντηρούν στην επικαιρότητα αυτές τις ημέρες το παλαιό όραμα της παραλιακής σύνδεσης των γειτονικών νομών Λάρισας και Μαγνησίας.
Γιατί όμως ξαφνικά αυτός ο «αναβρασμός» για μια πρόταση της Νομαρχίας που προτάσσει τον ορθολογισμό στο σχεδιασμό, τη νομιμότητα των ενεργειών, την περιβαλλοντική ευαισθησία και την εξοικονόμηση δημόσιων πόρων;
Διακηρύξαμε από την αρχή της θητείας μας ότι είναι καλοδεχούμενη η κριτική στις πρωτοβουλίες της σημερινής Νομαρχιακής Αρχής ακόμη και η «κακόπιστη» αρκεί να παρατίθενται όλα τα στοιχεία, ώστε οι πολίτες που είναι και οι τελικοί κριτές, να είναι ενήμεροι και να μπορούν εύκολα να κρίνουν και τις πρωτοβουλίες και τους επικριτές.
Ο «παραλιακός» Πλαταμώνας - Πλατανιάς ήταν Σχέδιο της 10ετάς του ’50, που προέβλεπε δρόμο πλάτους 45 μ. ώστε να εξυπηρετεί και τις ψυχροπολεμικές ανάγκες της εποχής, ως έκτακτος διάδρομος προσγείωσης των αεροπλάνων του ΝΑΤΟ. Ένα Σχέδιο που είχε προκαλέσει στην εποχή του την αντίδραση της τότε αριστεράς. Το θέμα επανήλθε και επί χούντας αλλά ποτέ δεν υλοποιήθηκε.
Από τότε βέβαια «κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι». Αγροτικοί δρόμοι για την εξυπηρέτηση των αγροτών και των υλοτόμων, διανοίχθηκαν χωρίς μέτρο, χωρίς σχεδιασμό και περιβαλλοντικούς κανόνες προς κάθε κατεύθυνση. Ο επαρχιακός δρόμος από την πλευρά της Λάρισας έφτασε μέχρι το Σκλήθρο και το Ρακοπόταμο ενώ στην πλευρά της Μαγνησίας συνδέθηκαν με το επαρχιακό οδικό δίκτυο, το Κεραμίδι, το Βένετο και η Άνω Κερασιά, ενώ διανοίχθηκε δασικός δρόμος από Άνω Κερασιά μέχρι το Πουρί. Έγινε επίσης η διάνοιξη δρόμου από το Κεραμίδι προς τα όρια του Νομού Λάρισας ενώ για το ίδιο τμήμα εντάχθηκε στο 3ο ΠΕΠ-Θεσσαλίας, το 2002, και προκηρύχθηκε οριστική-κατασκευαστική μελέτη οδοποιίας. Δυστυχώς η ευκαιρία αυτή δεν αξιοποιήθηκε και η χρηματοδότηση χάθηκε τελικά η μελέτη απεντάχθηκε.
Αν είχε συνταχθεί η μελέτη σήμερα θα μιλούσαμε για την κατασκευή του επαρχιακού δικτύου από το Σκλήθρο μέχρι το Κεραμίδι. Θα μιλούσαμε για την άμεση σύνδεση των οδικών δικτύων των δύο Νομών.
Το Μάιο όμως του 2007, 1ο Περιφερειακό Συμβούλιο(Π.Σ.) για τον κ. Απόστολο Παπατόλια, εγκρίθηκε μετά από πρόταση της Περιφέρειας και σχεδιασμό της προηγούμενης Νομαρχιακής Αρχής η ένταξη δύο νέων μελετών για το παραλιακό αυτό οδικό έργο. Η πρώτη αφορούσε τη σύνταξη οριστικής μελέτης του τμήματος Σκλήθρο - Κεραμίδι, μήκους 13 χιλ., η οποία προκηρύχτηκε και σήμερα συντάσσεται με κόστος 2,1 εκ. ευρώ. Η δεύτερη μελέτη αφορούσε δασικό δρόμο ανάμεσα στο Κεραμίδι και το Πουρί μήκους 30 χιλ. η οποία μέχρι σήμερα ούτε προκηρύχθηκε ούτε αποσύρθηκε. Αποδείχτηκε όμως στην πορεία όταν αναζητήσαμε την αιτία αυτής της μεγάλης καθυστέρησης, για την προκήρυξη μιας δράσης που αφορούσε το νομό Μαγνησίας, ένα στοιχείο που ούτε οι Δήμαρχοι της περιοχής ούτε ο Κοινοτάρχης του Κεραμιδίου γνώριζαν. Ότι δηλαδή για τα τμήμα Κεραμίδι - Πουρί είχε συνταχθεί και είχε εγκριθεί, ήδη από το τέλος του 2006, προκαταρκτική μελέτη οδοποιίας μήκους 30 χιλ. που διέρχεται περίπου παραλιακά του Βένετου, σε υψόμετρο 200 μέτρων από τη θάλασσα και καταλήγει στο ίδιο υψόμετρο, κάτω από τον οικισμό του Πουρίου.
Αναρωτιέται, λοιπόν, σήμερα κάθε καλόπιστος κριτής μας. Αφού υπήρχε εγκεκριμένη προκαταρκτική μελέτη οδοποιίας Πουρί – Κεραμίδι, γιατί έπρεπε να ενταχθεί στο Π.Σ. και να μην έχει μέχρι σήμερα προκηρυχθεί, νέα μελέτη δασικού δρόμου με εκτιμώμενο κόστος 1 εκ ευρώ;
Κάποιοι οφείλουν να εξηγήσουν στους πολίτες και ιδιαίτερα στους κατοίκους του ΒΑ Πηλίου και τους Δημάρχους τους γιατί εντάχθηκε μελέτη δασικού δρόμου κι όχι το επόμενο στάδιο ωρίμανσης ενός έργου οδοποιίας που είναι η περιβαλλοντική μελέτη, η έγκριση περιβαλλοντικών όρων και η σύνταξη στη συνέχεια της οριστικής μελέτης.
Προκειμένου να μη χαθεί πλέον ούτε μία μέρα το Νομαρχιακό Συμβούλιο αποφάσισε να αναθέσει τη «διερεύνηση της δυνατότητας χάραξης και των συνεπαγόμενων περιβαλλοντικών επιπτώσεων της επαρχιακής οδού «Κεραμιδί – Πουρί». Μαζί με την υπάρχουσα προκαταρκτική μελέτη θα υποβάλλει στο ΥΠΕΧΩΔΕ πλήρη φάκελο για περιβαλλοντική αδειοδότηση του έργου. Δεσμεύεται δε, με την ίδια απόφαση, ότι να διαθέσει τα ποσό του 1 εκ ευρώ για τη σύνταξη της οριστικής μελέτης του έργου.
Μέχρι τότε καλεί το Γενικό Γραμματέα και το Π.Σ. Θεσσαλίας να διαθέσουν, τώρα, το ποσό του 1 εκ. ευρώ, που προοριζόταν για τη σύνταξη της μελέτης του δασικού δρόμου, για την ωρίμανση άλλων έργων, σύμφωνα με τις ανάγκες του Νομού, εν όψει της 4ης πραγματικής περιόδου (Δ’ ΕΣΠΑ).
Με «βίαιο» τρόπο και ως στοιχείο πολιτικής αντιπαράθεσης με τη σημερινή Νομαρχιακή Αρχή, κάποιοι έφεραν στην επιφάνεια και συντηρούν στην επικαιρότητα αυτές τις ημέρες το παλαιό όραμα της παραλιακής σύνδεσης των γειτονικών νομών Λάρισας και Μαγνησίας.
Γιατί όμως ξαφνικά αυτός ο «αναβρασμός» για μια πρόταση της Νομαρχίας που προτάσσει τον ορθολογισμό στο σχεδιασμό, τη νομιμότητα των ενεργειών, την περιβαλλοντική ευαισθησία και την εξοικονόμηση δημόσιων πόρων;
Διακηρύξαμε από την αρχή της θητείας μας ότι είναι καλοδεχούμενη η κριτική στις πρωτοβουλίες της σημερινής Νομαρχιακής Αρχής ακόμη και η «κακόπιστη» αρκεί να παρατίθενται όλα τα στοιχεία, ώστε οι πολίτες που είναι και οι τελικοί κριτές, να είναι ενήμεροι και να μπορούν εύκολα να κρίνουν και τις πρωτοβουλίες και τους επικριτές.
Ο «παραλιακός» Πλαταμώνας - Πλατανιάς ήταν Σχέδιο της 10ετάς του ’50, που προέβλεπε δρόμο πλάτους 45 μ. ώστε να εξυπηρετεί και τις ψυχροπολεμικές ανάγκες της εποχής, ως έκτακτος διάδρομος προσγείωσης των αεροπλάνων του ΝΑΤΟ. Ένα Σχέδιο που είχε προκαλέσει στην εποχή του την αντίδραση της τότε αριστεράς. Το θέμα επανήλθε και επί χούντας αλλά ποτέ δεν υλοποιήθηκε.
Από τότε βέβαια «κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι». Αγροτικοί δρόμοι για την εξυπηρέτηση των αγροτών και των υλοτόμων, διανοίχθηκαν χωρίς μέτρο, χωρίς σχεδιασμό και περιβαλλοντικούς κανόνες προς κάθε κατεύθυνση. Ο επαρχιακός δρόμος από την πλευρά της Λάρισας έφτασε μέχρι το Σκλήθρο και το Ρακοπόταμο ενώ στην πλευρά της Μαγνησίας συνδέθηκαν με το επαρχιακό οδικό δίκτυο, το Κεραμίδι, το Βένετο και η Άνω Κερασιά, ενώ διανοίχθηκε δασικός δρόμος από Άνω Κερασιά μέχρι το Πουρί. Έγινε επίσης η διάνοιξη δρόμου από το Κεραμίδι προς τα όρια του Νομού Λάρισας ενώ για το ίδιο τμήμα εντάχθηκε στο 3ο ΠΕΠ-Θεσσαλίας, το 2002, και προκηρύχθηκε οριστική-κατασκευαστική μελέτη οδοποιίας. Δυστυχώς η ευκαιρία αυτή δεν αξιοποιήθηκε και η χρηματοδότηση χάθηκε τελικά η μελέτη απεντάχθηκε.
Αν είχε συνταχθεί η μελέτη σήμερα θα μιλούσαμε για την κατασκευή του επαρχιακού δικτύου από το Σκλήθρο μέχρι το Κεραμίδι. Θα μιλούσαμε για την άμεση σύνδεση των οδικών δικτύων των δύο Νομών.
Το Μάιο όμως του 2007, 1ο Περιφερειακό Συμβούλιο(Π.Σ.) για τον κ. Απόστολο Παπατόλια, εγκρίθηκε μετά από πρόταση της Περιφέρειας και σχεδιασμό της προηγούμενης Νομαρχιακής Αρχής η ένταξη δύο νέων μελετών για το παραλιακό αυτό οδικό έργο. Η πρώτη αφορούσε τη σύνταξη οριστικής μελέτης του τμήματος Σκλήθρο - Κεραμίδι, μήκους 13 χιλ., η οποία προκηρύχτηκε και σήμερα συντάσσεται με κόστος 2,1 εκ. ευρώ. Η δεύτερη μελέτη αφορούσε δασικό δρόμο ανάμεσα στο Κεραμίδι και το Πουρί μήκους 30 χιλ. η οποία μέχρι σήμερα ούτε προκηρύχθηκε ούτε αποσύρθηκε. Αποδείχτηκε όμως στην πορεία όταν αναζητήσαμε την αιτία αυτής της μεγάλης καθυστέρησης, για την προκήρυξη μιας δράσης που αφορούσε το νομό Μαγνησίας, ένα στοιχείο που ούτε οι Δήμαρχοι της περιοχής ούτε ο Κοινοτάρχης του Κεραμιδίου γνώριζαν. Ότι δηλαδή για τα τμήμα Κεραμίδι - Πουρί είχε συνταχθεί και είχε εγκριθεί, ήδη από το τέλος του 2006, προκαταρκτική μελέτη οδοποιίας μήκους 30 χιλ. που διέρχεται περίπου παραλιακά του Βένετου, σε υψόμετρο 200 μέτρων από τη θάλασσα και καταλήγει στο ίδιο υψόμετρο, κάτω από τον οικισμό του Πουρίου.
Αναρωτιέται, λοιπόν, σήμερα κάθε καλόπιστος κριτής μας. Αφού υπήρχε εγκεκριμένη προκαταρκτική μελέτη οδοποιίας Πουρί – Κεραμίδι, γιατί έπρεπε να ενταχθεί στο Π.Σ. και να μην έχει μέχρι σήμερα προκηρυχθεί, νέα μελέτη δασικού δρόμου με εκτιμώμενο κόστος 1 εκ ευρώ;
Κάποιοι οφείλουν να εξηγήσουν στους πολίτες και ιδιαίτερα στους κατοίκους του ΒΑ Πηλίου και τους Δημάρχους τους γιατί εντάχθηκε μελέτη δασικού δρόμου κι όχι το επόμενο στάδιο ωρίμανσης ενός έργου οδοποιίας που είναι η περιβαλλοντική μελέτη, η έγκριση περιβαλλοντικών όρων και η σύνταξη στη συνέχεια της οριστικής μελέτης.
Προκειμένου να μη χαθεί πλέον ούτε μία μέρα το Νομαρχιακό Συμβούλιο αποφάσισε να αναθέσει τη «διερεύνηση της δυνατότητας χάραξης και των συνεπαγόμενων περιβαλλοντικών επιπτώσεων της επαρχιακής οδού «Κεραμιδί – Πουρί». Μαζί με την υπάρχουσα προκαταρκτική μελέτη θα υποβάλλει στο ΥΠΕΧΩΔΕ πλήρη φάκελο για περιβαλλοντική αδειοδότηση του έργου. Δεσμεύεται δε, με την ίδια απόφαση, ότι να διαθέσει τα ποσό του 1 εκ ευρώ για τη σύνταξη της οριστικής μελέτης του έργου.
Μέχρι τότε καλεί το Γενικό Γραμματέα και το Π.Σ. Θεσσαλίας να διαθέσουν, τώρα, το ποσό του 1 εκ. ευρώ, που προοριζόταν για τη σύνταξη της μελέτης του δασικού δρόμου, για την ωρίμανση άλλων έργων, σύμφωνα με τις ανάγκες του Νομού, εν όψει της 4ης πραγματικής περιόδου (Δ’ ΕΣΠΑ).
Σχόλια