Η ΑΚΤΟΠΛΟΙΚΗ ΣΥΝΔΕΣΗ ΜΕ ΤΙΣ Β. ΣΠΟΡΑΔΕΣ, ΤΑ ΜΟΝΟΠΩΛΙΑ ΚΙ ΟΙ ΕΥΘΥΝΕΣ ΟΛΩΝ ΜΑΣ
Για μια ακόμη φορά τα νησιά των Β. Σποράδων, οι κάτοικοι και οι επισκέπτες και οι επιχειρήσεις, ταλαιπωρούνται από την τοπική ακτοπλοϊκή σύνδεση με το λιμάνι του Βόλου και όχι μόνο. Σε εξήντα χιλιάδες υπολογιζόταν τις προηγούμενες ημέρες οι επισκέπτες μόνο στο νησί της Σκιάθου, ενώ διαβάσαμε στον τοπικό τύπο για τις καθυστερήσεις και τον εκνευρισμό μεταξύ των επιβατών που περίμεναν στα λιμάνια, λόγω βλαβών, σε σκάφη που εξυπηρετούν τη γραμμή.
Όλοι συμφωνούν ότι η μονοπωλιακή κατάσταση που έχει διαμορφωθεί εδώ και πολλά χρόνια στην τοπική ακτοπλοΐα είναι απαράδεκτη. Η επιβάρυνση του τουρισμού το καλοκαίρι και των μόνιμων κατοίκων όλο το χρόνο με τα ελάχιστα δρομολόγια και τα δυσανάλογα των αποστάσεων τιμολόγια, των εισιτηρίων, των επιβατών, των ΙΧ αυτοκινήτων αλλά και των φορτηγών που εφοδιάζουν την αγορά των νησιών είναι μεγάλη. Μια επιβάρυνση που επιδρά τελικά σε βάρος του τουρισμού και της ανάπτυξης του Νομού.
Το θέμα, βέβαια, έχει απασχολήσει την τοπική κοινωνία και τους συλλογικούς φορείς της για πολλά χρόνια, έχουν γίνει επανειλημμένες διαμαρτυρίες, συμβολικές καταλείψεις και κλείσιμο λιμανιών(π.χ. Αλόννησος) αλλά λύση μέχρι σήμερα δεν έχει βρεθεί. Το θέμα βέβαια είναι γενικότερο με τις ακτοπλοϊκές εταιρείας στην Ελλάδα. Πρέπει να επιληφθεί η Επιτροπή Ανταγωνισμού και να ληφθούν μέτρα.
Αυτό όμως δεν μπορεί να αποτελεί άλλοθι για να μην αναλάβουμε εμείς πρωτοβουλίες για τη ριζική επίλυση του θέματος. Είναι γνωστό ότι όλες οι συζητήσεις που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια στο Βόλο και στις Β. Σποράδες κατατείνουν στη μία και μοναδική λύση για την αντιμετώπιση του κρίσιμου για την επιβίωση του τουρισμού και την εξυπηρέτηση των κατοίκων προβλήματος. Τη σύσταση δηλαδή πολυμετοχικής ναυτιλιακής εταιρείας, ευρείας λαϊκής βάσης, που θα αναλάβει τη δρομολόγηση νέου πλοίου στη γραμμή Βόλου Β. Σποράδων. Επισημαίνω το ευρείας λαϊκής βάσης γιατί το θέμα δεν είναι μόνο η αγορά και η δρομολόγηση ενός νέου πλοίου αλλά η στήριξή του στα πρώτα χρόνια της λειτουργίας του από τον έντονη πίεση που θα δεχθεί από τους ανταγωνιστές του.
Όσο δεν αναλαμβάνεται μια τέτοια πρωτοβουλία το πρόβλημα δεν πρόκειται να λυθεί. Υπάρχουν στην ελληνική ακτοπλοΐα λαμπρά παραδείγματα τέτοιων πρωτοβουλιών. Η περίπτωση της Σκύρου και η εξυπηρέτηση του νησιού από το λιμάνι της Κύμης είναι χαρακτηριστική.
Είναι γνωστή βέβαια κι απογοητευτική η άδοξη κατάληξη της πρωτοβουλίας που αναλήφθηκε τα προηγούμενα χρόνια με το «Παναγία Σκιάθος». Είναι γνωστό επίσης ότι δεν στηρίχθηκε σοβαρά απ’ όλους και γι αυτό πολύ γρήγορα «ναυάγησε».
Σήμερα νομίζω ότι έχουν ωριμάσει οι συνθήκες να προχωρήσουμε αποφασιστικά, με επιχειρηματική αντίληψη κι όχι ερασιτεχνικά στην υλοποίηση του εγχειρήματος που θα δώσει οριστική λύση στο μακροχρόνιο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η περιοχή.
Η σημερινή Νομαρχιακή Αρχή έχει αναλάβει τη δέσμευση να ξεκινήσει την πρωτοβουλία μαζί με τους Δήμους των τριών νησιών, το Δήμο Βόλου και τους συλλογικούς φορείς του Νομού.
Το οικονομικό μέγεθος του εγχειρήματος δεν φαίνεται ακατόρθωτο αν την πρωτοβουλία αγκαλιάσουν οι επαγγελματίες των νησιών και της χερσαίας Μαγνησίας.
Ο κάθε επαγγελματίας και ο κάθε κάτοικος-επιβάτης είναι αδύναμος μπροστά στο μονοπώλιο και «αναγκαστικά» δέχεται και τις τιμές και τα δρομολόγια που του επιβάλλουν.
Όλοι μαζί όμως μπορούν «να κάνουν θαύματα». Αν υπολογίσει κανείς ότι μόνο στη Σκιάθο καταγράφονται σήμερα 4.500 ΑΦΜ, δηλαδή επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται σε διάφορους τομείς της οικονομίας του νησιού, αντιλαμβάνεται ότι η οικονομική δύναμή που μπορεί να συγκροτηθεί είναι τεράστια.
Είναι, άραγε, πολύ δύσκολο να καταβάλλει, κατά μέσον όρο, ο καθένας απ’ αυτούς το ποσό των 1000 ευρώ; Έτσι μόνο από τους επαγγελματίες της Σκιάθου, έχουμε εξασφαλίσει 4,5 εκατομμύρια ευρώ, σχεδόν το 50% το κόστους αγοράς ενός καλού πλοίου στην πρώτη 10ετία της ζωής του. Μπορεί επίσης να αξιοποιηθεί και η επιδότηση της Αλοννήσου ως άγονης γραμμής.
Ας μην υπάρξουν λοιπόν κι άλλες χαμένες ευκαιρίες για τα νησιά μας και τον τουρισμό. Είναι ευθύνη όλων μας να αντιμετωπίσουμε ένα πρόβλημα που μας ταλανίζει πολλά χρόνια κι επιτρέπει σε κάποιους να κερδοσκοπούν σε βάρος της ανάπτυξης της περιοχής μας.
Όλοι συμφωνούν ότι η μονοπωλιακή κατάσταση που έχει διαμορφωθεί εδώ και πολλά χρόνια στην τοπική ακτοπλοΐα είναι απαράδεκτη. Η επιβάρυνση του τουρισμού το καλοκαίρι και των μόνιμων κατοίκων όλο το χρόνο με τα ελάχιστα δρομολόγια και τα δυσανάλογα των αποστάσεων τιμολόγια, των εισιτηρίων, των επιβατών, των ΙΧ αυτοκινήτων αλλά και των φορτηγών που εφοδιάζουν την αγορά των νησιών είναι μεγάλη. Μια επιβάρυνση που επιδρά τελικά σε βάρος του τουρισμού και της ανάπτυξης του Νομού.
Το θέμα, βέβαια, έχει απασχολήσει την τοπική κοινωνία και τους συλλογικούς φορείς της για πολλά χρόνια, έχουν γίνει επανειλημμένες διαμαρτυρίες, συμβολικές καταλείψεις και κλείσιμο λιμανιών(π.χ. Αλόννησος) αλλά λύση μέχρι σήμερα δεν έχει βρεθεί. Το θέμα βέβαια είναι γενικότερο με τις ακτοπλοϊκές εταιρείας στην Ελλάδα. Πρέπει να επιληφθεί η Επιτροπή Ανταγωνισμού και να ληφθούν μέτρα.
Αυτό όμως δεν μπορεί να αποτελεί άλλοθι για να μην αναλάβουμε εμείς πρωτοβουλίες για τη ριζική επίλυση του θέματος. Είναι γνωστό ότι όλες οι συζητήσεις που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια στο Βόλο και στις Β. Σποράδες κατατείνουν στη μία και μοναδική λύση για την αντιμετώπιση του κρίσιμου για την επιβίωση του τουρισμού και την εξυπηρέτηση των κατοίκων προβλήματος. Τη σύσταση δηλαδή πολυμετοχικής ναυτιλιακής εταιρείας, ευρείας λαϊκής βάσης, που θα αναλάβει τη δρομολόγηση νέου πλοίου στη γραμμή Βόλου Β. Σποράδων. Επισημαίνω το ευρείας λαϊκής βάσης γιατί το θέμα δεν είναι μόνο η αγορά και η δρομολόγηση ενός νέου πλοίου αλλά η στήριξή του στα πρώτα χρόνια της λειτουργίας του από τον έντονη πίεση που θα δεχθεί από τους ανταγωνιστές του.
Όσο δεν αναλαμβάνεται μια τέτοια πρωτοβουλία το πρόβλημα δεν πρόκειται να λυθεί. Υπάρχουν στην ελληνική ακτοπλοΐα λαμπρά παραδείγματα τέτοιων πρωτοβουλιών. Η περίπτωση της Σκύρου και η εξυπηρέτηση του νησιού από το λιμάνι της Κύμης είναι χαρακτηριστική.
Είναι γνωστή βέβαια κι απογοητευτική η άδοξη κατάληξη της πρωτοβουλίας που αναλήφθηκε τα προηγούμενα χρόνια με το «Παναγία Σκιάθος». Είναι γνωστό επίσης ότι δεν στηρίχθηκε σοβαρά απ’ όλους και γι αυτό πολύ γρήγορα «ναυάγησε».
Σήμερα νομίζω ότι έχουν ωριμάσει οι συνθήκες να προχωρήσουμε αποφασιστικά, με επιχειρηματική αντίληψη κι όχι ερασιτεχνικά στην υλοποίηση του εγχειρήματος που θα δώσει οριστική λύση στο μακροχρόνιο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η περιοχή.
Η σημερινή Νομαρχιακή Αρχή έχει αναλάβει τη δέσμευση να ξεκινήσει την πρωτοβουλία μαζί με τους Δήμους των τριών νησιών, το Δήμο Βόλου και τους συλλογικούς φορείς του Νομού.
Το οικονομικό μέγεθος του εγχειρήματος δεν φαίνεται ακατόρθωτο αν την πρωτοβουλία αγκαλιάσουν οι επαγγελματίες των νησιών και της χερσαίας Μαγνησίας.
Ο κάθε επαγγελματίας και ο κάθε κάτοικος-επιβάτης είναι αδύναμος μπροστά στο μονοπώλιο και «αναγκαστικά» δέχεται και τις τιμές και τα δρομολόγια που του επιβάλλουν.
Όλοι μαζί όμως μπορούν «να κάνουν θαύματα». Αν υπολογίσει κανείς ότι μόνο στη Σκιάθο καταγράφονται σήμερα 4.500 ΑΦΜ, δηλαδή επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται σε διάφορους τομείς της οικονομίας του νησιού, αντιλαμβάνεται ότι η οικονομική δύναμή που μπορεί να συγκροτηθεί είναι τεράστια.
Είναι, άραγε, πολύ δύσκολο να καταβάλλει, κατά μέσον όρο, ο καθένας απ’ αυτούς το ποσό των 1000 ευρώ; Έτσι μόνο από τους επαγγελματίες της Σκιάθου, έχουμε εξασφαλίσει 4,5 εκατομμύρια ευρώ, σχεδόν το 50% το κόστους αγοράς ενός καλού πλοίου στην πρώτη 10ετία της ζωής του. Μπορεί επίσης να αξιοποιηθεί και η επιδότηση της Αλοννήσου ως άγονης γραμμής.
Ας μην υπάρξουν λοιπόν κι άλλες χαμένες ευκαιρίες για τα νησιά μας και τον τουρισμό. Είναι ευθύνη όλων μας να αντιμετωπίσουμε ένα πρόβλημα που μας ταλανίζει πολλά χρόνια κι επιτρέπει σε κάποιους να κερδοσκοπούν σε βάρος της ανάπτυξης της περιοχής μας.
Σχόλια