ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ ΚΟΡΩΠΗΣ(άρθρο στον τοπικό τύπο 10-02-08)

ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ ΚΟΡΩΠΗΣ
Δύο(2) συμφωνίες και μία(1) διαφωνία στο πρόσφατο Νομαρχιακό Συμβούλιο

Η πρωτοβουλία της Νομαρχιακής Αρχής να φέρει το θέμα της πολεοδομικής μελέτης του οικισμού Κορώπη, για συζήτηση στο Νομαρχιακό Συμβουλίο(Ν.Σ.), την προηγούμενη Τρίτη, αποδείχτηκε πολύ χρήσιμη.
Παρά τη φραστική οξύτητα που υπήρξε σε ορισμένες στιγμές ήταν μια συζήτηση πολύ αποκαλυπτική για τις πραγματικές προθέσεις της κάθε πλευράς και κυρίως ήταν πολύ «ανατρεπτική» για τις ίδιες παρατάξεις του Ν.Σ, που όχι μόνο ομόφωνα, είχαν προκηρύξει τη σύνταξη της σχετικής μελέτης, το 2006, αλλά δήλωναν με έμφαση στα προεκλογικά τους φυλλάδια για την μεγάλη αναγκαιότητα πολεοδόμησης και άλλων οικισμών του Νομού, προκειμένου να προστατευθούν από την άναρχη τσιμεντοποίηση και την υποβάθμισή τους. Κι όλη αυτή η «τούμπα», των αγαπητών αιρετών συναδέλφων, έγινε «για μια χούφτα ψήφους», παραφράζοντας τον τίτλο της γνωστής παλαιάς ταινίας «για μια χούφτα δολάρια».
Είχε προηγηθεί, λίγες μέρες πριν, σύσκεψη στο Τεχνικό Επιμελητήριο για το ίδιο θέμα, όπου όλοι, πλην του Δημάρχου Μηλεών, που εξέφρασε τους προβληματισμούς του, δήλωναν με έμφαση την αναγκαιότητα της πολεοδομικής μελέτης, γιατί η Κορώπη κινδυνεύει να αλωθεί από τα συγκροτήματα που άρχισαν να αλλοιώνουν το Πήλιο. Και «πριν αλέκτωρ λαλήσει τρεις», στο Ν. Σ. ο τέως πρόεδρος του ΤΕΕ και τέως Νομάρχης κ. Πρίντζος αλλάζει γνώμη, εγκαταλείπει τις παλαιές αποφάσεις του και υποστηρίζει το πρωτοφανές περί δημοψηφίσματος των κατοίκων για το αν είναι χρήσιμη ή όχι η πολεοδομία κλπ.
Λες και μπορεί να γίνει δημοψήφισμα για το αν θα έχουμε κανόνες σε μια οργανωμένη κοινωνία, αν θα πληρώνουμε φόρους για να έχουμε κοινωνικές παροχές, υγεία, παιδεία, νερό, αποχέτευση κ.λπ. Μας θύμισε λίγο το δημοψήφισμα των ταυτοτήτων που κατέρρευσε παταγωδώς στο ΣτΕ ως αντισυνταγματικό, γιατί προσέκρουε στο ύψιστο θέμα των ατομικών ελευθεριών.
Η πολεοδομία είναι μια ελληνικότατη λέξη που έρχεται από την αρχαία Ελλάδα. Είναι η επιστήμη που καθορίζει κανόνες για το πώς δομούμε και οργανώνουμε μια ανθρώπινη πόλη. Πατέρας δε της πολεοδομίας θεωρείται ο γνωστός Ιππόδαμος, ο Μιλήσιος, με το παγκοσμίως γνωστό μέχρι σήμερα ιπποδάμιο σύστημά του για το σχεδιασμό των πόλεων στη χάραξη των οικοδομικών τετραγώνων.
Αντίθετα με τις παρατάξεις της αντιπολίτευσης, πιστεύω ότι οι κάτοικοι και οι ιδιοκτήτες του οικισμού ήταν πιο ειλικρινείς. Όλοι όσοι πήραν το λόγο, ακόμη κι αυτοί που φραστικά μας προπηλάκισαν και μας απείλησαν, φαινόταν ειλικρινείς για δύο(2) θέματα με τα οποία συμφωνούμε απόλυτα μαζί τους.
Δεν θέλουμε, είπαν με έμφαση, οι κάτοχοι αγροτικών τεμαχίων την πολεοδόμηση, γιατί είμαστε αγρότες και θέλουμε να συνεχίσουμε να είμαστε καλλιεργητές. Δεν θέλουμε την πολεοδόμηση είπαν, επίσης, με έμφαση οι κάτοικοι ή οι ιδιοκτήτες μικρών τεμαχίων, γιατί θέλουμε μια ήπια παρέμβαση στον οικισμό, γιατί δεν θέλουμε να δούμε την περιοχή της Κορώπης να γίνεται μια καινούργια τσιμεντούπολη.
Όλοι μαζί, επίσης, τονίσαμε με έμφαση ότι η αλόγιστη επέκταση των ορίων του παλαιού παραδοσιακού οικισμού της Κορώπης των 300 στρεμμάτων, που βρισκόταν πάνω από τον επαρχιακό δρόμο Βόλου -Αργαλαστής, σε 1200 στρέμματα ήταν ένα απόλυτο έγκλημα. Το επικαλέστηκε ο Νομάρχης, οι κάτοικοι κι οι σημερινοί οικοπεδούχοι, παραθεριστικής κατοικίας, το επικαλέστηκαν και οι παρατάξεις της Αντιπολίτευσης στο Ν.Σ., αν και για κάποιους η συζήτηση ήταν «μια επιστροφή στο τόπο του εγκλήματος».
Το έγκλημα συνίσταται στο ότι με μια απλή υπογραφή Νομάρχη, ενώ εκ των υστέρων αποδείχθηκε (απόφαση ΣτΕ) ότι απαιτούνταν Π.Δ., μια απέραντη και εύφορη αγροτική γη, σχεδόν χιλίων στρεμμάτων, με κτήματα δενδροκαλλιέργειας, «μεταλλάχθηκε» σε περιοχή με οικόπεδα, αρτιότητες και συντελεστές εκμετάλλευσης οικισμού μόνιμης κατοικίας.
Έτσι χωρίς κανένα πια έλεγχο, για το αν είναι αγροτική γη ή όχι, άρχισαν να εκδίδονται οικοδομικές άδειες με δόμηση 520 μ2 ή περίπου πέντε(5) κατοικίες ανά 1000 μ2.
Κανείς, πια, δεν μπορεί να εξαιρέσει από τη δόμηση ούτε τις αγροτικές γαίες υψηλής παραγωγικότητας, ούτε τις περιοχές που χρήζουν προστασίας (υγροβιότοποι, κανάλια απορροής, αιωνόβια δένδρα κλπ.), γιατί όλα πια απέναντι στο νόμο είναι ίδια, δηλαδή οικόπεδα εντός οικισμού. Κανείς δεν μπορεί να εμποδίσει τα συγκροτήματα να «σαρώσουν» τον κάμπο της Κορώπης και να τον μετατρέψουν σε τσιμεντούπολη με πέντε κατοικίες ανά στρέμμα.
Ναι, η σημερινή Νομαρχιακή Αρχή συμφωνεί απόλυτα με τους Κορωπαίους. Δηλώνουμε ότι είμαστε μαζί τους, όταν λένε όχι στην τσιμεντοποίηση. Συμφωνούμε απόλυτα ότι, όπου αποφασίσουμε ότι πρέπει να πολεοδομηθεί, αυτό πρέπει να γίνει με κανόνες ήπιας παρέμβασης, με κανόνες που συνάδουν με το φυσικό και ιστορικό περιβάλλον της περιοχής. Να γίνει με κανόνες οικισμού παραθεριστικής κατοικίας.
Λέμε, λοιπόν, μαζί με τους αγρότες όχι στη δόμηση αγροτικών γαιών υψηλής παραγωγικότητας. Συμφωνούμε ότι αυτές οι εκτάσεις πρέπει να εξαιρεθούν της πολεοδόμησης.
Εκεί, όμως, που φαίνεται ότι διαφωνούμε μαζί τους είναι στον τρόπο, είναι στα μέσα για την επίτευξη του κοινού στόχου. Εκείνοι με το υπόμνημά τους και τις δημόσιες τοποθετήσεις τους λένε αφήστε τα πράγματα όπως έχουν, δεν θέλουμε τη σύνταξη πολεοδομικής μελέτης, γιατί εμείς μπορούμε να προστατεύσουμε το χαρακτήρα του οικισμού μας. Εμείς, αντίθετα, λέμε ότι αυτό δεν μπορεί να επαφίεται στον «πατριωτισμό» των σημερινών ιδιοκτητών, που πιστεύουμε ότι είναι ειλικρινείς, γιατί «θα σηκωθεί» ο Ιππόδαμος, που έζησε τον 5ο αιώνα π.χ. και θα πει στο Δία να μας «κατακεραυνώσει».
Η επιδίωξη, λοιπόν, του κοινού στόχου μπορεί να επιτευχθεί μόνο με μερική πολεοδόμηση που θα εξαιρεί όσους επιθυμούν να συνεχίσουν να είναι αγρότες, ενώ θα θέτει κανόνες ήπιας παρέμβασης στις περιοχές που θα συμφωνήσουμε ότι πρέπει να πολοεοδομηθούν.
Μέχρι σήμερα δεν υπήρξε μια προσέγγιση, γιατί τώρα μόλις ξεκίνησαν οι συζητήσεις για το πώς πρέπει να προχωρήσουμε. Οι παρατάξεις της αντιπολίτευσης, στο Ν.Σ., πρέπει να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων και των προεκλογικών τους οραμάτων και να βοηθήσουν ώστε να δημιουργηθεί ένα κλίμα ειλικρινούς διαλόγου. Όλοι συμφωνούμε για τους κινδύνους, που με μαθηματική ακρίβεια, έρχονται για την Κορώπη. Ας συμφωνήσουμε και στον τρόπο αντιμετώπισης. Δεν πρέπει να αφήσουμε, όπως έγινε με πολλούς άλλους οικισμούς, την κατάσταση ανεξέλεγκτη. Το οφείλουμε στους πολίτες που μας εξέλεξαν, το οφείλουμε στις νέες γενιές που έρχονται. Δεν αξίζει να υπολογίζει κανείς το πολιτικό κόστος απέναντι στο δημόσιο συμφέρον και το μέλλον μιας περιοχής.
Ας μη διακοπεί προς το παρόν η σύμβαση. Ας καλέσουμε όλους τους ιδιοκτήτες της Κορώπης να καταθέσουν στο Δήμο ή τη Νομαρχία το αίτημά τους για εξαίρεση από την πολεοδόμηση και τα όρια του μελλοντικού οικισμού κι ας ξεκινήσουμε ένα διάλογο για τους όρους και τις προϋποθέσεις μιας ήπιας παρέμβασης για τις περιοχές που θα συναποφασίσουμε ότι πρέπει να παραμείνουν οικιστικές. Όλα είναι υπό διαμόρφωση, σ’ όλα μπορούμε να συμφωνήσουμε, εκτός από ένα: να αφήσουμε την κατάσταση ανεξέλεγκτη. Αυτό θα ήταν εγκληματικό, όπως ήταν, κατά κοινή ομολογία, η επέκταση των ορίων του οικισμού.

Ηλίας Ξηρακιάς