Οι διαχρονικές παθογένειες κι οι χαμένες ευκαιρίες “επανίδρυσης” του κράτους
Δεν το “χωράει ανθρώπου νους” πως μπορεί, σήμερα, που το σιδηροδρομικό μας δίκτυο διαθέτει διπλή γραμμή, τουλάχιστο από Αθήνα μέχρι Θεσσαλονίκη, το σύστημα οργάνωσης και διοίκησης του ΟΣΕ να φαίνεται ότι δεν μπορεί “να μοιράσει σε δύο γαϊδούρια άχυρο” (χειροκίνητα ή ηλεκτρονικά), να βάλει δηλαδή στη γραμμή ανόδου τα τρένα που “ανεβαίνουν” και στην γραμμή καθόδου τα τρένα που “κατεβαίνουν”. Γιατί τέτοια τραγωδία δεν έγινε ούτε όταν ο ΟΣΕ ή ο παλαιός ΣΕΚ διέθετε μονή γραμμή. Δυστυχώς, για μια ακόμη φορά, η ανείπωτη & απίστευτη αυτή τραγωδία έφερε στην επιφάνεια τις παθογένειες, αλλά και τις διαχρονικές αλήθειες που δοκιμάζουν το ελληνικό κράτος, απαξιώνουν το πολιτικό μας σύστημα, εξοργίζουν και απογοητεύουν τους πολίτες και τους οδηγούν στην απαξίωση της πολιτικής και τελικά στην αποχή. Παθογένειες γνωστές που διατρέχουν τις δομές του ελληνικού κράτους και που η αντιμετώπισή τους είτε αναβάλλεται είτε προχωρά με εμπόδια και αλληλοκαταγγελίες για το ποιος ευθύνεται περισσότερο ή