Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από 2019

ΤΟ ΚΟΙΝΟ ΠΕΡΙ ΔΙΚΑΙΟΥ ΑΙΣΘΗΜΑ και η δικαστική απόφαση δικαίωσης της ΕΡΓΗΛ

Πριν από ενάμιση χρόνο (Απρίλιος 2018) εκδικάσθηκε στο Εφετείο Λάρισας η αγωγή της ΔΕΥΑΜΒ εναντίον της ΕΡΓΗΛ για την επιστροφή των 6 εκ ευρώ, που εισέπραξε για έργο που δεν κατασκεύασε, όπως αποκαλύφθηκε από την Επιτροπή Παραλαβής και στη συνέχεια επιβεβαιώθηκε τόσο από την προβλεπόμενη από τον νόμο ειδική Επιτροπή μηχανικών της ΔΕΥΑΜΒ, όσο και από πραγματογνωμοσύνη του Τεχνικού Επιμελητηρίου. Για τους λόγους που το Δικαστήριο απέρριψε την αγωγή ο νομικός σύμβουλος της ΔΕΥΑΜΒ ενημέρωσε το Δ.Σ. της Επιχείρησης, σύμφωνα με σχετικά δημοσιεύματα του τοπικού τύπου, ότι: “το σκεπτικό της απορριπτικής απόφασης στηρίχθηκε στο γεγονός ότι κρίθηκε πως υπήρξαν  διαδικαστικές παραλείψεις κατά τα έτη 2007-2008 όσον αφορά στις προθεσμίες υποβολής των αντιρρήσεων από την πλευρά της ΔΕΥΑΜΒ, ενώ επίσης δεν αναγνωρίστηκε η επιμέτρηση του Τεχνικού Επιμελητηρίου Μαγνησίας γιατί έκρινε πως οι τομές που είχαν γίνει (149 στο σύνολο) ήταν πολύ λίγες”. Δεν έχω νομικές γνώσεις για να σχολιάσω την απόφαση

ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΔΙΑΛΟΓΟΥ ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΟΤΗΤΑ ΔΗΜΑΡΧΟΥ

Επιτέλους παρακολουθήσαμε, μετά από πέντε(5) χρόνια, ένα πολιτισμένο δημόσιο διάλογο για τα προβλήματα της πόλης μας μεταξύ όλων των υποψηφίων Δημάρχων, με μόνη εξαίρεση τον απερχόμενο που δεν αποδέχθηκε την πρόσκληση τοπικού καναλιού. Έχει τονισθεί από πολλούς ότι η άσκηση του λειτουργήματος τους Δημάρχου είναι πολύ δύσκολη δουλειά γιατί εκτός από γνώσεις, απαιτείται να διαθέτει κανείς βαθιά παιδεία δημοκρατικού διαλόγ ου. Γιατί στην ευθύνη κάθε Δημοτικής Αρχής είναι η διαχείριση των τοπικών υποθέσεων, που αφορούν την καθημερινότητα των δημοτών. Είναι οι άνθρωποι που νοιάζονται την ποιότητα ζωής, το περιβάλλον, την καθαριότητα της πόλης, τη διαχείριση των απορριμμάτων, του νερού κλπ. Άρα οι αποφάσεις τους επηρεάζουν άμεσα τους πολίτες, οι όποιοι πρέπει κάθε φορά να πείθονται ότι κάθε απόφαση είναι για το κοινό καλό και το δημόσιο συμφέρον, το οποίο πολλές φορές μπορεί να έρχεται σε αντίθεση με ιδιωτικά ή συντεχνιακά συμφέροντα. Γιατί η Δημοτική Αρχή δεν είναι μια απρόσωπη

Η Ε65 ΚΑΙ ΤΟ ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΟ ΤΗΣ Ν. ΑΓΧΙΑΛΟΥ ΚΑΙ Η ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ

Δύο(2) ειδήσεις, που δημοσιεύτηκαν τις τελευταίες ημέρες στις τοπικές εφημερίδες, σχετικά με την ολοκλήρωση των υποδομών που ενδιαφέρουν την περιφερειακή ενότητα Μαγνησίας, μάλλον πέρασαν απαρατήρητες από την Περιφέρεια και τα κυβερνητικά ή αντιπολιτευόμενα πολιτικά στελέχη. Η πρώτη είδηση αφορά την επανεκκίνηση των έργων της κατασκευής του μεγάλου αυτοκινητόδρομου της κεντρικής Ελλάδος, Ε65, που θα ενώνει την Εγνατία οδό (περιοχή Παναγιάς) με την Εθνική Αθηνών – Θεσσαλονίκης(ΠΑΘΕ) στην περιοχή της Λαμίας. Η δεύτερη αφορά τις δηλώσεις του Λαρισαίου υφυπουργού κ. Βασίλη Κόκκαλη ότι επανεξετάζεται η προοπτική κατασκευής πολιτικού αεροδρομίου στη Λάρισα για την εξυπηρέτηση της μεταφοράς εμπορευμάτων( cargo ). Η αντιπαράθεση αυτή, μεταξύ των θεσσαλικών πόλεων, για την κατασκευή πολιτικού αεροδρομίου στη Θεσσαλία, που θα κάλυπτε και την κεντρική Ελλάδα, έρχεται από το παρελθόν και ήταν βλαπτική για όλους τους τ. Νομούς, αφού το πολιτικό κόστος, της εκάστοτε κυβέρνησης για τη χωροθέ

ΟΙ ΣΧΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΑΓΕΤ ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΛΗ ΤΟΥ ΒΟΛΟΥ

Είναι αλήθεια ότι η σχέση της ΑΓΕΤ με την πόλη του Βόλου, από το 1924 που ξεκίνησε τη λειτουργία της μέχρι σήμερα, «πέρασε από χίλια κύματα». Η απασχόληση που προσέφερε σε χιλιάδες εργαζόμενους και η ενίσχυση της τοπικής οικονομίας έβαζε πάντοτε σε δεύτερη μοίρα την όχληση που δημιουργούσε από τη λειτουργία της (αερορύπανση, διακίνηση βαρέων οχημάτων μέσα από την πόλη κλπ) σε βάρος της υγείας των κατοίκων και ιδιαίτερα των πιο κοντινών, στις εγκαταστάσεις, περιοχών (Ν. Δημητριάδα, Άλλη Μεριά, Αγριά κλπ). Είναι γνωστό όμως ότι οι Διοικήσεις της Επιχείρησης πάντα προσπαθούσαν να επηρεάσουν την τοπική και την κεντρική Διοίκηση υποβαθμίζοντας τις επιπτώσεις και αποφεύγοντας τις επενδύσεις που θα περιόριζαν στο ελάχιστο την αερορύπανση και την περιβαλλοντική υποβάθμιση από την ανεξέλεγκτη, το πρώτο διάστημα, εξόρυξη του λατομείου πίσω από τις εγκαταστάσεις. Στις πρώτες 10ετίες που ήταν ένα μικρότερο εργοστάσιο ήταν μικρότερη και η όχληση ενώ στη συνέχεια, τα μετεμφυλιακά και χουντικά

Οι Δημοτικές εκλογές ως ευκαιρία διαλόγου για την πόλη και τα προβλήματά της

Αυτό που έλειψε από την πόλη, τα τελευταία πέντε(5) χρόνια, με αποκλειστική ευθύνη της απερχόμενης Δημοτικής Αρχής(ΔΑ), είναι ο διάλογος, οι γόνιμες και δημιουργικές συζητήσεις, για τα προβλήματα της τοπικής κοινωνίας, τόσο στο Δημοτικό Συμβούλιο(ΔΣ), μεταξύ των εκλεγμένων εκπροσώπων μας, όσο και του ΔΣ με τους συλλογικούς φορείς και τις πρωτοβουλίες πολιτών. Χειρότερο όμως κι από την έλλειψη διαλόγου είναι αυτή η πρωτοφανής εισβολή στην πόλη, από μια κατά τα άλλα λαλίστατη ΔΑ, ενός δημόσιου λόγου απαξιωτικού και μιας υβριστικής και χυδαίας, πολλές φορές φρασεολογίας, κατά πάντων όσων είτε έχουν θητεύσει και δουλέψει για την πόλη τους ή έχουν να προτείνουν κάτι το διαφορετικό. Η Αυτοδιοίκηση όμως είναι από τη φύση της θεσμός συμμετοχής των πολιτών, όπου ο διάλογος είναι κεντρικό στοιχείο, γι’ αυτό έχει κι ένα ρόλο παιδευτικό προς τους πολίτες, κι ιδιαίτερα στους νέους, για τη λειτουργία της ίδιας της δημοκρατίας, Παιδευτικό χαρακτήρα για τις σχέσεις των ανθρώπων που συνυπάρχουν

Ο «ΠΑΡΑΜΥΘΑΣ» ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ..και τα παραμύθια της Χαλιμάς

Αγχωμένος εμφανίστηκε σε τοπικό κανάλι, για να εξυβρίσει και πάλι τους προηγούμενους και να εξηγήσει στους βολιώτες α) γιατί προμηθεύεται πετρελαιοκίνητα απορριμματοφόρα και β) για τις προσπάθειες του να αποτρέψει τη λεηλασία του ταμείου της ΔΕΥΑΜΒ από την ΕΡΓΗΛ. 1)     Προφανώς κανείς δεν του διάβασε την πρόσφατη είδηση που μας έρχεται από τη Γερμανία: «μ ετά το Αμβούργο, τη Στουτγάρδη και τη Φρανκφούρτη η γερμανική δικαιοσύνη επιβάλει και σε 11 δρόμους του Βερολίνου την απαγόρευση κυκλοφορίας αυτοκινήτων με πετρελαιοκινητήρες Euro 5 και Euro 6». Τον ενημερώνουμε δε επίσης ότι όταν πριν από πέντε χρόνια, συζητούσαμε με τη ΔΕΠΑ για τη μετατροπή όλων των απορριμματοφόρων του δήμου για τη χρήση φυσικού αερίου η Εταιρία έκανε ένα απορριμματοφόρο δώρο σε Δήμους της Αττικής και της Θεσσαλονίκης. Τι έγινε τελικά μετά από πέντε χρόνια, όταν όλοι οι Δήμοι εκσυγχρονίζουν τον εξοπλισμό τους με σύγχρονα μέσα και με το χαμηλότερο δυνατό κόστος για τους δημότες τους, σε μια πόλη σαν το

Η ΑΕΡΟΡΥΠΑΝΣΗ, ΩΣ ΔΙΑΡΚΗΣ ΑΠΕΙΛΗ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ, ΚΙ Ο “ΧΑΒΑΛΕΣ” ΤΟΥ Α. ΜΠΕΟΥ ΜΕ ΤΑ ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΟΦΟΡΑ

Όσοι τις προηγούμενες ημέρες βρέθηκαν στο κέντρο της πόλης είδαν, ξαφνικά μπροστά τους, μια ακόμη παράσταση της Δημοτικής Αρχής(ΔΑ) Μπέου. Ένα κομβόϊ είκοσι(20) νέων φορτηγών και απορριμματοφόρων, που απέκτησε ο Δήμος για την Υπηρεσία καθαριότητας, έκανε παρέλαση στο κέντρο της πόλης με το Δήμαρχο, «ανεβασμένο» στο τιμόνι ενός φορτηγού, να χασκογελά και να χαιρετά τους ανύποπτους περαστικούς που ήταν στην αγορά. Το θέμα βέβαια δεν είναι ούτε τα νέα αυτοκίνητα ούτε και οι παραστάσεις Μπέου, με τις οποίες συνοδεύει την παρουσία του στην πόλη τα τελευταία χρόνια. Είναι ότι αυτή η προμήθεια, που δεσμεύει την πόλη για τα επόμενα αρκετά χρόνια, δεν εντάσσεται στην απόλυτη αναγκαιότητα αντιμετώπισης του βασικού προβλήματος που επιβαρύνει την υγεία των δημοτών, που δεν είναι άλλο από την αερορύπανση όχι μόνο των μικροσωματιδίων αλλά τελευταία και των διοξινών κ.α. από την καύση των πλαστικών. Το πρόβλημα είναι γνωστό εδώ και χρόνια, τόσο από τις μετρήσεις που γίνονται, όσο και από τις μ