Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟ MASTER PLAN ΤΗΣ ΔΕΥΑΜΒ & ΑΛΛΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ

“Θέλω ν’ αγιάσω κι οι διαβόλοι δε μ’ αφήνουν…” (ελληνική παροιμία)

Δέκα (10) και πλέον χρόνια μετά την αποχώρησή μου από το Δημαρχείο, με Δημοτική Αρχή (ΔΑ) Σκοτινιώτη, αναγκάζομαι να επανέρχομαι, όπως κι άλλοι συνάδελφοι μου, όχι για να υπερασπιστώ κι εγώ ένα τεράστιο έργο που έγινε, εν μέσω μνημονίων και σε μια κολοβή θητεία τριών (3) και κάτι χρόνων (πρόγραμμα Καλλικράτης), αλλά γιατί η ΔΑ Μπέου, παρά τη δεκαετή καταστροφική της διαχείριση στον Δήμο και τη ΔΕΥΑΜΒ, συνεχίζει να ψάχνει για άλλοθι στο παρελθόν, ενώ θα έπρεπε να απολογηθεί. Να απολογηθεί γιατί εγκατέλειψε τον σχεδιασμό που παρέλαβε. Αλλά και να απολογηθεί γιατί ακόμη και όταν ανασύρει από τα συρτάρια ένα μέρος του σχεδιασμού αυτού, το κάνει με δραματική καθυστέρηση, γεγονός που αποβαίνει σε βάρος του δημότη και της πόλης την οποία έχει οδηγήσει σε απαξία.

Στην προχθεσινή συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου τη σκυτάλη, απόντος του A. Μπέου, πήραν στελέχη της παράταξης, μεταξύ των οποίων και ο Α. Κοπάνας, ως πρόεδρος της ΔΕΥΑΜΒ. Ο κύριος αυτός, με απύθμενο θράσος, τόλμησε να μας αποδώσει ευθύνες για δήθεν καθυστέρηση στη διαχειριστική μελέτη του υδάτινου δυναμικού του νέου μας Δήμου (master plan).

Να θυμίσουμε, λοιπόν, στον μέχρι πρόσφατα χλευαζόμενο από τον Α. Μπέο και σήμερα στυλοβάτη τού υβριστή του, ότι την τριετία της θητείας μας 2011-2014, μαζί με το δύσκολο έργο της ενοποίησης των οκτώ δήμων και της μιας κοινότητας σε ενιαίο Δήμο, ξεκίνησε και ένας αγώνας δρόμου για τη νέα ΔΕΥΑΜΒ με στόχο:

α) τον πλήρη ανασχεδιασμό των δικτύων των πρώην Δήμων και την αναβάθμιση των εγκαταστάσεων του βιολογικού καθαρισμού του Βόλου, ώστε να μπορεί να καλύψει όλους τους παραλιακούς και ορεινούς οικισμούς του μεγάλου Δήμου.

β) τη σύνταξη διαχειριστικής μελέτης του υδάτινου δυναμικού, σε πηγαία, επιφανειακά και υπόγεια νερά, για την ορθολογική διαχείρισή τους και τον προγραμματισμό των έργων επίλυσης του χρόνιου προβλήματος ποιότητας και ποσότητας του πόσιμου νερού.

γ) τη σύνταξη μελέτης αξιοποίησης της λυματολάσπης και του βιοαερίου του βιολογικού και την κατασκευή νέων υδροηλεκτρικών μονάδων, αξιοποιώντας τους υπάρχοντες αγωγούς μεταφοράς νερού από το Πήλιο.

δ) την αντιμετώπιση του μεγάλου προβλήματος της απώλειας του 40% του πηγαίου νερού, λόγω διαρροών στο δίκτυο ύδρευσης, όχι μόνο με την αντικατάσταση μεγάλου τμήματος του παλιού δικτύου, αλλά και με την αξιοποίηση σύγχρονων τεχνολογιών διαχείρισης δικτύων ύδρευσης (μελέτη ζωνοποίησης δικτύου κ.λπ.).

Ειδικά για τη μελέτη του master plan, ας αναζητήσει ο Α. Κοπάνας στα αρχεία της ΔΕΥΑΜΒ τα εξώδικα Μπέου, ο οποίος αξίωνε να μην προκηρυχθεί η μελέτη, γιατί τάχα είχε ξεκινήσει η προεκλογική περίοδος του 2014, όπως έκανε και προς τον Δήμο, για να μην προχωρήσει η μελέτη για το μουσείο της ΑΡΓΟΥΣ.

Εμείς σεβαστήκαμε το αίτημα, παρ’ όλο που είχαμε κάθε δικαίωμα να προχωρήσουμε τον σχεδιασμό μας.

Δέκα (10) και πλέον χρόνια μετά, τι έγινε από όλα αυτά; Και γιατί παραμυθιάζετε τον κόσμο ότι η ΔΕΥΑΜΒ είναι τάχα η πρώτη που αποκτά master plan για τη διαχείριση των υδάτινων πόρων, όταν άλλοι δήμοι όχι απλά έχουν προηγηθεί, αλλά και έχουν ήδη περάσει από τη φάση των μελετών στη φάση της υλοποίησης των master plan; Αντί να απολογείστε, λοιπόν, για την προκλητική αδράνεια και τις τεράστιες καθυστερήσεις, συνεχίζετε να μετακυλίετε τις βαρύτατες ευθύνες σας για την παταγώδη αποτυχία σας στη διοίκηση του Δήμου και της ΔΕΥΑΜΒ.

Αν ο Α. Μπέος υιοθετεί την περίφημη φράση του γερο-Μητσοτάκη, “σε δέκα χρόνια δεν θα θυμάται κανείς τίποτα”, του υπενθυμίζουμε ότι δεν βρίσκεται στη χώρα των λωτοφάγων. Θυμόμαστε πολύ καλά τα έργα και τις ημέρες του μεγάλου παραμυθά της πόλης, όπως αυτά αποκαλύπτονται καθημερινά παρά το πέπλο σιωπής που προσπαθεί να επιβάλει.