ΔΑΣΙΚΟΣ ΔΡΟΜΟΣ ΚΕΡΑΜΙΔΙ ΠΟΥΡΙ «…Τμήμα σπουδαίου παραλιακού άξονα μεταξύ Λάρισας και Μαγνησίας»
Η επικαιρότητα των προηγουμένων ημερών ανάδειξε μια δημόσια αντιπαράθεση για ένα οδικό έργο που έχει συζητηθεί και στο παρελθόν. Πρόκειται για το παλαιό όραμα της οδικής σύνδεσης των παράλιων περιοχών των νομών Λάρισας και Μαγνησίας.
Πιστεύω ότι με έκπληξη οι πολίτες της Μαγνησίας θα είδαν ή θα διάβασαν, στα τοπικά μέσα ενημέρωσης, την «οργίλη» αντίδραση της Περιφέρειας και ελάχιστων εκπροσώπων της Τ.Α. στην πρόταση της Νομαρχιακής Αρχής, που θα συζητηθεί τις επόμενες ημέρες στο Νομαρχιακό Συμβούλιο, για τη μεταφορά ενός ποσού ενός(1) εκατομμυρίου ευρώ, που προορίζεται από την Περιφέρεια για τη σύνταξη μελέτης δασικού δρόμου 12 χιλιομέτρων από το Κεραμίδι μέχρι το Πουρί, σε άλλες προτεραιότητες του νομού μας,
Πολλοί με ρωτούσαν έκπληκτοι πως μπορεί ένας δασικός δρόμος που θα κατασκευαστεί, μετά τη σύνταξη της επίμαχης μελέτης, να αποτελέσει τμήμα ενός σπουδαίου οδικού άξονα μεταξύ των δύο γειτονικών νομών και πηγή ανάπτυξης για ολόκληρη τη Θεσσαλία. Γιατί δεν χρησιμοποιούμε τόσους δασικούς δρόμους που έχουμε σήμερα στα βουνά της Ελλάδος και χρειάζεται να κατασκευάζουμε επαρχιακούς και διανομαρχιακούς δρόμους, σύμφωνα με τις προδιαγραφές που επιβάλλει η νομοθεσία και το ΥΠΕΧΩΔΕ; Άλλωστε σήμερα με ένα καλό αγροτικό ή ένα «τζιποειδές» ΙΧ μπορεί κανείς να μεταβεί από το Πουρί στο Κεραμίδι. Γιατί δεν υπάρχει ανάπτυξη στην περιοχή και χρειάζεται η μελέτη και στη συνέχεια η κατασκευή ενός ακόμη δασικού δρόμου;
Διαφωνεί μήπως με τη Νομαρχία ο Δήμος Ζαγοράς και η ΤΕΔΚ ότι έργο πρώτης προτεραιότητας για το Νομό είναι σήμερα η παράκαμψη των οικισμών της Ζαγοράς; Ένας δρόμος που μπορεί να δώσει ζωή και ανάπτυξη στους «ζωντανούς» και απομακρυσμένους οικισμούς της Ζαγοράς και του Πουρίου όπως ήταν τα προηγούμενα χρόνια για όλο το Ανατολικό Πήλιο ο δρόμος Χάνια – Κισσός.
Το πρώτο βήμα για τη σύνδεση των παραλιακών περιοχών των δύο νομών επιτυγχάνεται με τη σύνδεση του Κεραμιδίου με τον οικισμό Σκλήθρο στο νομό Λάρισας. Δυστυχώς τώρα συντάσσεται η σχετική μελέτη παρά του ότι είχε προταθεί και ενταχθεί στο ΠΕΠ-Θεσσαλίας από το 2002 για να απενταχθεί στη συνέχεια το 2006, μετά από πολλές διαδικαστικές περιπέτειες (οι πολιτικές ευθύνες έχουν καταλογισθεί). Πρόκειται για ένα δρόμο μήκους περίπου δώδεκα(12) χιλιομέτρων που θα ενώσει τον παραλιακό δρόμο του Αγιόκαμπου με το οδικό δίκτυο της Μαγνησία στο Κεραμίδι. Μπορεί όμως η συνέχειά του να είναι ένας δασικός δρόμος μέσα από μια πανέμορφη περιοχή ιδιαίτερου φυσικού κάλους; Μια περιοχή που είναι ενταγμένη στο ευρωπαϊκό δίκτυο ΝΑΤURΑ και αποτελεί σπουδαίο φυσικό πλούτο όχι μόνο της Μαγνησίας αλλά της χώρας; Μπορεί να συναινέσει κανείς σε τερτίπια του τύπου….κάνω σήμερα έναν καλύτερο δασικό δρόμο τον οποίο αύριο θα ασφαλτοστρώσω για να τον κάνω οδικό άξονα…. και να βάλει μια ολόκληρη περιοχή σε περιπέτειες και δικαστικές διαμάχες από το Συμβούλιο Επικρατείας μέχρι το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο;
Μπορεί σήμερα να θεωρήσει κανείς προτεραιότητα τη σύνταξη ενός ακόμη δασικού δρόμου όταν γνωρίζει τις επιτακτικές ανάγκες αναβάθμισης της οδικής ασφάλειας στο οδικό δίκτυο της Μαγνησίας, του Πηλίου, του Αλμυρού και της Κάρλας, με την παλαιά εθνική οδό, όπου λόγω της αύξησης των διοδίων έχει μεταφερθεί μεγάλο τμήμα του κυκλοφορικού φόρτου από την ΠΑΘΕ;
Μπορεί σήμερα να θεωρήσει κανείς προτεραιότητα τη σύνταξη ενός ακόμη δασικού δρόμου όταν υπάρχει επιτακτική ανάγκη προσβάσεων, τόσο στο Πήλιο και το χιονοδρομικό κέντρο όσο και στο Ν. Πήλιο, με παρακάμψεις των οικισμών από ένα δίκτυο που κατασκευάστηκε πριν από πενήντα χρόνια;
Μπορεί σήμερα να θεωρήσει κανείς προτεραιότητα τη σύνταξη ενός ακόμη δασικού δρόμου όταν γνωρίζει ότι η κατασκευή ενός τέτοιου δρόμου με περιβαλλοντικούς όρους που θα επιτάσσουν εκτεταμένες και μεγάλες σήραγγες ξεπερνάει το κόστος των 100 εκ ευρώ, ενώ το κόστος της μελέτης θα ανέρχεται στα 10 εκ ευρώ;
Σε μια εποχή οικονομικής κρίσης η διαχείριση των δημοσίων επενδύσεων πρέπει να γίνεται με απόλυτη ιεράρχηση και απόλυτη προτεραιότητα των αναγκών τις οποίες πρέπει να αποφασίζουν, μετά από διαβούλευση, οι τοπικές κοινωνίες. Η Νομαρχιακή Αρχή ως ανώτατο αιρετό πολιτικό όργανο του νομού οφείλει να σχεδιάζει και να ιεραρχεί με βάση τις πραγματικές ανάγκες της περιοχής.
Πιστεύω ότι με έκπληξη οι πολίτες της Μαγνησίας θα είδαν ή θα διάβασαν, στα τοπικά μέσα ενημέρωσης, την «οργίλη» αντίδραση της Περιφέρειας και ελάχιστων εκπροσώπων της Τ.Α. στην πρόταση της Νομαρχιακής Αρχής, που θα συζητηθεί τις επόμενες ημέρες στο Νομαρχιακό Συμβούλιο, για τη μεταφορά ενός ποσού ενός(1) εκατομμυρίου ευρώ, που προορίζεται από την Περιφέρεια για τη σύνταξη μελέτης δασικού δρόμου 12 χιλιομέτρων από το Κεραμίδι μέχρι το Πουρί, σε άλλες προτεραιότητες του νομού μας,
Πολλοί με ρωτούσαν έκπληκτοι πως μπορεί ένας δασικός δρόμος που θα κατασκευαστεί, μετά τη σύνταξη της επίμαχης μελέτης, να αποτελέσει τμήμα ενός σπουδαίου οδικού άξονα μεταξύ των δύο γειτονικών νομών και πηγή ανάπτυξης για ολόκληρη τη Θεσσαλία. Γιατί δεν χρησιμοποιούμε τόσους δασικούς δρόμους που έχουμε σήμερα στα βουνά της Ελλάδος και χρειάζεται να κατασκευάζουμε επαρχιακούς και διανομαρχιακούς δρόμους, σύμφωνα με τις προδιαγραφές που επιβάλλει η νομοθεσία και το ΥΠΕΧΩΔΕ; Άλλωστε σήμερα με ένα καλό αγροτικό ή ένα «τζιποειδές» ΙΧ μπορεί κανείς να μεταβεί από το Πουρί στο Κεραμίδι. Γιατί δεν υπάρχει ανάπτυξη στην περιοχή και χρειάζεται η μελέτη και στη συνέχεια η κατασκευή ενός ακόμη δασικού δρόμου;
Διαφωνεί μήπως με τη Νομαρχία ο Δήμος Ζαγοράς και η ΤΕΔΚ ότι έργο πρώτης προτεραιότητας για το Νομό είναι σήμερα η παράκαμψη των οικισμών της Ζαγοράς; Ένας δρόμος που μπορεί να δώσει ζωή και ανάπτυξη στους «ζωντανούς» και απομακρυσμένους οικισμούς της Ζαγοράς και του Πουρίου όπως ήταν τα προηγούμενα χρόνια για όλο το Ανατολικό Πήλιο ο δρόμος Χάνια – Κισσός.
Το πρώτο βήμα για τη σύνδεση των παραλιακών περιοχών των δύο νομών επιτυγχάνεται με τη σύνδεση του Κεραμιδίου με τον οικισμό Σκλήθρο στο νομό Λάρισας. Δυστυχώς τώρα συντάσσεται η σχετική μελέτη παρά του ότι είχε προταθεί και ενταχθεί στο ΠΕΠ-Θεσσαλίας από το 2002 για να απενταχθεί στη συνέχεια το 2006, μετά από πολλές διαδικαστικές περιπέτειες (οι πολιτικές ευθύνες έχουν καταλογισθεί). Πρόκειται για ένα δρόμο μήκους περίπου δώδεκα(12) χιλιομέτρων που θα ενώσει τον παραλιακό δρόμο του Αγιόκαμπου με το οδικό δίκτυο της Μαγνησία στο Κεραμίδι. Μπορεί όμως η συνέχειά του να είναι ένας δασικός δρόμος μέσα από μια πανέμορφη περιοχή ιδιαίτερου φυσικού κάλους; Μια περιοχή που είναι ενταγμένη στο ευρωπαϊκό δίκτυο ΝΑΤURΑ και αποτελεί σπουδαίο φυσικό πλούτο όχι μόνο της Μαγνησίας αλλά της χώρας; Μπορεί να συναινέσει κανείς σε τερτίπια του τύπου….κάνω σήμερα έναν καλύτερο δασικό δρόμο τον οποίο αύριο θα ασφαλτοστρώσω για να τον κάνω οδικό άξονα…. και να βάλει μια ολόκληρη περιοχή σε περιπέτειες και δικαστικές διαμάχες από το Συμβούλιο Επικρατείας μέχρι το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο;
Μπορεί σήμερα να θεωρήσει κανείς προτεραιότητα τη σύνταξη ενός ακόμη δασικού δρόμου όταν γνωρίζει τις επιτακτικές ανάγκες αναβάθμισης της οδικής ασφάλειας στο οδικό δίκτυο της Μαγνησίας, του Πηλίου, του Αλμυρού και της Κάρλας, με την παλαιά εθνική οδό, όπου λόγω της αύξησης των διοδίων έχει μεταφερθεί μεγάλο τμήμα του κυκλοφορικού φόρτου από την ΠΑΘΕ;
Μπορεί σήμερα να θεωρήσει κανείς προτεραιότητα τη σύνταξη ενός ακόμη δασικού δρόμου όταν υπάρχει επιτακτική ανάγκη προσβάσεων, τόσο στο Πήλιο και το χιονοδρομικό κέντρο όσο και στο Ν. Πήλιο, με παρακάμψεις των οικισμών από ένα δίκτυο που κατασκευάστηκε πριν από πενήντα χρόνια;
Μπορεί σήμερα να θεωρήσει κανείς προτεραιότητα τη σύνταξη ενός ακόμη δασικού δρόμου όταν γνωρίζει ότι η κατασκευή ενός τέτοιου δρόμου με περιβαλλοντικούς όρους που θα επιτάσσουν εκτεταμένες και μεγάλες σήραγγες ξεπερνάει το κόστος των 100 εκ ευρώ, ενώ το κόστος της μελέτης θα ανέρχεται στα 10 εκ ευρώ;
Σε μια εποχή οικονομικής κρίσης η διαχείριση των δημοσίων επενδύσεων πρέπει να γίνεται με απόλυτη ιεράρχηση και απόλυτη προτεραιότητα των αναγκών τις οποίες πρέπει να αποφασίζουν, μετά από διαβούλευση, οι τοπικές κοινωνίες. Η Νομαρχιακή Αρχή ως ανώτατο αιρετό πολιτικό όργανο του νομού οφείλει να σχεδιάζει και να ιεραρχεί με βάση τις πραγματικές ανάγκες της περιοχής.
Σχόλια