Ο ΤΑΜΙΕΥΤΗΡΑΣ ΚΑΡΛΑΣ, ΤΑ ΑΙΤΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΑΓΡΟΤΩΝ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΤΙΚΟ ΜΑΣ ΚΡΑΤΟΣ
Το σκηνικό της επικαιρότητας είναι γνωστό. Οι εικόνες του «μπαίνουν» στα σπίτια μας από τα «παράθυρα» της τηλεόρασης. Οι αγρότες είναι στα μπλόκα της εθνικής οδού και διεκδικούν μεταξύ των άλλων αρδευτικά έργα στη Θεσσαλία για τη μείωση του κόστους παραγωγής των αγροτικών προϊόντων.
Σε μικρή απόσταση από τα μπλόκα των αγροτών βρίσκεται εδώ και τρία χρόνια ένα μεγάλο αρδευτικό και περιβαλλοντικό έργο περίπου 40.000 στρεμμάτων που μπορεί να αποθηκεύει 160 εκ. κυβικά μέτρα νερού. Είναι ο ταμιευτήρας της Κάρλας όπου το χειμώνα μπορούν να αποθηκεύονται τα νερά που οδηγούνται στη θάλασσα και το καλοκαίρι να χρησιμοποιούνται για αρδεύσεις 120.000 στρεμμάτων στη γύρω περιοχή μεταξύ των δύο των Νομών.
Μια περιοχή στην οποία το καλοκαίρι ενεργοποιούνται 4.000 γεωτρήσεις οι οποίες «ξεζουμίζουν» όχι μόνο τον υπόγειο υδροφορέα που έχει «κατέβει» σε βάθος 300 μέτρων αλλά και τις τσέπες των αγροτών για το κόστος του ηλεκτρικού ρεύματος που πρέπει να καταναλώνουν.
Διανύουμε την 3η χειμερινή περίοδο που θα ήταν και η τελευταία χρονιά πλήρωσης με νερό του ταμιευτήρα της Κάρλας. Μια χρονιά ιδιαίτερα ευνοϊκή, σύμφωνα με τις εικόνες που καταγράφει και πάλι το σκηνικό της επικαιρότητας, στα Τρίκαλα όπου ο μεγάλος ποταμός της Θεσσαλίας, ο Πηνειός, έχει υπερχειλίσει λόγω των άφθονων νερών από τις πολλές βροχοπτώσεις και χιονοπτώσεις.
Κι όλα αυτά μέσα σ’ ένα κλίμα οικονομικής κρίσης στην οποία οδεύει και η χώρα μας. Μια κρίση η οποία, μεταξύ των άλλων, όπως όλοι συμφωνούν, πρέπει να αντιμετωπισθεί με την τόνωση των δημοσίων επενδύσεων.
Κι αναρωτιέται ο κάθε καλόπιστος πολίτης που πολύ λίγο τον ενδιαφέρει ποιος είναι αρμόδιος. Είναι τόσο δύσκολο να’ αρχίσει να γεμίζει ένας έτοιμος εδώ και τρία χρόνια ταμιευτήρας; Δεν μπορεί να κλείσει κάποιος το θυρόφραγμα της σήραγγας που οδηγεί τα νερά στον Παγασητικό και στη συνέχεια να «ανεβάσει» τους διακόπτες των ηλεκτρικών αντλιοστασίων της Κάρλας; Ποιος πρέπει να αποφασίσει γι’ αυτό το απλό θέμα; Είναι απίστευτο κι όμως αληθινό. Για το απλό αυτό θέμα πρέπει να αποφασίσει το κεντρικό κράτος και συγκεκριμένα το ΥΠΕΧΩΔΕ. Παραμένουμε το πιο συγκεντρωτικό και κατά συνέπεια αναποτελεσματικό κράτος. Δυστυχώς οι εξαγγελίες για αποκέντρωση και διοικητική μεταρρύθμιση, ώστε αυτά τα απλά θέματα να αποφασίζονται τοπικά μένουν ακόμη γράμμα κενό. Το πιο πετυχημένο σύνθημα των τελευταίων χρόνων για «επανίδρυση του κράτους» αποδείχθηκε ένα ψευδεπίγραφο σύνθημα.
Στο πλαίσιο λοιπόν αυτό δημιουργούνται οι συνθήκες για την τοπική κοινωνία να αυτοδικήσει. Το μεγάλο έργο ζωής για τους αγρότες και τους κατοίκους της ευρύτερης περιοχής που διεκδικούν να γίνει εδώ και πενήντα χρόνια πρέπει να αξιοποιηθεί τώρα. Έχουμε κάθε λόγο τις επόμενες μέρες να κλείσουμε τη σήραγγα μέχρι το ΥΠΕΧΩΔΕ να αποφασίσει να ενεργοποιήσει το φορέα διαχείρισης της Κάρλας.
Είναι ένα έργο που κερδήθηκε με τοπικούς αγώνες. Είναι μια μεγάλη δημόσια επένδυση που πρέπει εδώ και τώρα να αξιοποιηθεί. Θα ήταν έγκλημα καθοσιώσεως αν κι αυτή, η πλούσια σε επιφανειακά νερά, χειμερινή περίοδος χαθεί οριστικά για τον Ταμιευτήρα μας.
Σε μικρή απόσταση από τα μπλόκα των αγροτών βρίσκεται εδώ και τρία χρόνια ένα μεγάλο αρδευτικό και περιβαλλοντικό έργο περίπου 40.000 στρεμμάτων που μπορεί να αποθηκεύει 160 εκ. κυβικά μέτρα νερού. Είναι ο ταμιευτήρας της Κάρλας όπου το χειμώνα μπορούν να αποθηκεύονται τα νερά που οδηγούνται στη θάλασσα και το καλοκαίρι να χρησιμοποιούνται για αρδεύσεις 120.000 στρεμμάτων στη γύρω περιοχή μεταξύ των δύο των Νομών.
Μια περιοχή στην οποία το καλοκαίρι ενεργοποιούνται 4.000 γεωτρήσεις οι οποίες «ξεζουμίζουν» όχι μόνο τον υπόγειο υδροφορέα που έχει «κατέβει» σε βάθος 300 μέτρων αλλά και τις τσέπες των αγροτών για το κόστος του ηλεκτρικού ρεύματος που πρέπει να καταναλώνουν.
Διανύουμε την 3η χειμερινή περίοδο που θα ήταν και η τελευταία χρονιά πλήρωσης με νερό του ταμιευτήρα της Κάρλας. Μια χρονιά ιδιαίτερα ευνοϊκή, σύμφωνα με τις εικόνες που καταγράφει και πάλι το σκηνικό της επικαιρότητας, στα Τρίκαλα όπου ο μεγάλος ποταμός της Θεσσαλίας, ο Πηνειός, έχει υπερχειλίσει λόγω των άφθονων νερών από τις πολλές βροχοπτώσεις και χιονοπτώσεις.
Κι όλα αυτά μέσα σ’ ένα κλίμα οικονομικής κρίσης στην οποία οδεύει και η χώρα μας. Μια κρίση η οποία, μεταξύ των άλλων, όπως όλοι συμφωνούν, πρέπει να αντιμετωπισθεί με την τόνωση των δημοσίων επενδύσεων.
Κι αναρωτιέται ο κάθε καλόπιστος πολίτης που πολύ λίγο τον ενδιαφέρει ποιος είναι αρμόδιος. Είναι τόσο δύσκολο να’ αρχίσει να γεμίζει ένας έτοιμος εδώ και τρία χρόνια ταμιευτήρας; Δεν μπορεί να κλείσει κάποιος το θυρόφραγμα της σήραγγας που οδηγεί τα νερά στον Παγασητικό και στη συνέχεια να «ανεβάσει» τους διακόπτες των ηλεκτρικών αντλιοστασίων της Κάρλας; Ποιος πρέπει να αποφασίσει γι’ αυτό το απλό θέμα; Είναι απίστευτο κι όμως αληθινό. Για το απλό αυτό θέμα πρέπει να αποφασίσει το κεντρικό κράτος και συγκεκριμένα το ΥΠΕΧΩΔΕ. Παραμένουμε το πιο συγκεντρωτικό και κατά συνέπεια αναποτελεσματικό κράτος. Δυστυχώς οι εξαγγελίες για αποκέντρωση και διοικητική μεταρρύθμιση, ώστε αυτά τα απλά θέματα να αποφασίζονται τοπικά μένουν ακόμη γράμμα κενό. Το πιο πετυχημένο σύνθημα των τελευταίων χρόνων για «επανίδρυση του κράτους» αποδείχθηκε ένα ψευδεπίγραφο σύνθημα.
Στο πλαίσιο λοιπόν αυτό δημιουργούνται οι συνθήκες για την τοπική κοινωνία να αυτοδικήσει. Το μεγάλο έργο ζωής για τους αγρότες και τους κατοίκους της ευρύτερης περιοχής που διεκδικούν να γίνει εδώ και πενήντα χρόνια πρέπει να αξιοποιηθεί τώρα. Έχουμε κάθε λόγο τις επόμενες μέρες να κλείσουμε τη σήραγγα μέχρι το ΥΠΕΧΩΔΕ να αποφασίσει να ενεργοποιήσει το φορέα διαχείρισης της Κάρλας.
Είναι ένα έργο που κερδήθηκε με τοπικούς αγώνες. Είναι μια μεγάλη δημόσια επένδυση που πρέπει εδώ και τώρα να αξιοποιηθεί. Θα ήταν έγκλημα καθοσιώσεως αν κι αυτή, η πλούσια σε επιφανειακά νερά, χειμερινή περίοδος χαθεί οριστικά για τον Ταμιευτήρα μας.
Σχόλια