ΤΑΜΙΕΥΤΗΡΑΣ ΚΑΡΛΑΣ: ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ ΑΡΜΟΔΙΩΝ
Κάθε αιρετός εκπρόσωπος της Τοπικής Αυτοδιοίκησης που σέβεται το ρόλο του πιστεύω ότι δεν αισθάνεται καθόλου ευχάριστα όταν αναγκάζεται να αναδεικνύει τις ευθύνες των άλλων. Γιατί κι ίδιος, όταν μάλιστα αποτελεί μέλος της συμπολίτευσης ενός θεσμού όπως είναι η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση, ασκεί Διοίκηση στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων του. Δυστυχώς χωρίς καμιά αντιπολιτευτική διάθεση ή κομματική συμπεριφορά αναγκαζόμαστε πολλές φορές να αναδεικνύουμε τις ευθύνες των άλλων ιδιαίτερα μάλιστα όταν πρόκειται για ζωτικά τοπικά θέματα τα οποία διαχειρίζεται ακόμη το κεντρικό συγκεντρωτικό μας κράτος.
Ως εκπρόσωποι της τοπικής κοινωνίας είμαστε υποχρεωμένοι να το κάνουμε. Πιστεύω ότι οι πολίτες απαιτούν από τους εκπροσώπους τους όχι μόνο να ασκούν αποτελεσματικά τις αρμοδιότητές τους αλλά να παίρνουν πρωτοβουλίες και να διεκδικούν για λογαριασμό τους με κάθε μέσο την επίλυση των κρίσιμων τοπικών προβλημάτων που παραμένουν ακόμη στην αρμοδιότητα του κεντρικού κράτους. Ιδιαίτερα μάλιστα όταν πρόκειται για θέματα που ταλανίζουν την περιοχή μας για πολλά χρόνια.
Ο ταμιευτήρας της Κάρλας είναι μια χαρακτηριστική περίπτωση. Είναι ένα έργο που έπρεπε να είχε κατασκευαστεί πριν από πενήντα(50) χρόνια τότε που έγινε και η αποξήρανση της παλαιάς λίμνης. Ένα έργο πολύ σημαντικό για τους αγρότες, ένα μεγάλο έργο ζωής που αφορούσε την αποκατάσταση της οικολογικής ισορροπίας της ευρύτερης περιοχής που άρχιζε ήδη να εμφανίζει τα σημάδια της ερημοποίησης. Γι’ αυτό και η ολοκλήρωση της κατασκευής του Ταμιευτήρα, πριν από σχεδόν τέσσερα(4) χρόνια, ήταν μια μεγάλη κατάκτηση για την περιοχή. Έγινε δε με μια τεράστια δημόσια επένδυση, πολλαπλάσια βέβαια σε σχέση με το κόστος πριν από πενήντα χρόνια. Μια μεγάλη τεχνητή λίμνη στην οποία μπορούμε να αποθηκεύουμε 160 εκατομμύρια κυβικά μέτρα βρόχινα νερά από αυτά που «διαρρέουν» κάθε χειμώνα στη θάλασσα, είτε δια μέσου της σήραγγας είτε διαμέσου του Πηνειού ποταμού. Για να γεμίσει ο Ταμιευτήρας χρειάζεται σχεδόν τρία(3) χρόνια διότι υπολογίζεται ότι κάθε χειμερινή περίοδο μπορούμε να «εκτρέψουμε» από τον Πηνειό 40 έως 50 εκ. κυβ. μέτρ. νερού.
Κι όμως έχουν χαθεί ήδη δύο(2) χειμώνες κι όπως φαίνεται κινδυνεύουμε να χάσουμε και την τρίτη κατά σειρά χειμερινή περίοδο, με άφθονες μάλιστα βροχοπτώσεις μέχρι σήμερα.
Γιατί όμως αυτή η αδιαφορία; Ποιος πρέπει να οργανώσει αυτό το απλούστατο θέμα της λειτουργίας των αντλιοστασίων στον Πηνειό και την Κάρλα προκειμένου ν’ αρχίσουμε, έστω και φέτος, να γεμίζουμε τη λίμνη με νερό. Δυστυχώς κι αυτή η ελάχιστη αρμοδιότητα ανήκει στην κυβέρνηση και τους τοπικούς εκπρόσωπους της που πρέπει να αναλάβουν τις πρωτοβουλίες. Το θέμα είναι τόσο απλό. Δεν υπάρχει καμία απολύτως δικαιολογία γι’ αυτή την απίθανη καθυστέρηση. Ο φορέας διαχείρισης του έργου υπάρχει. Τα πρώτα λειτουργικά έξοδα υπάρχουν στο ταμείο του. Δεν χρειάζεται παρά ελάχιστο προσωπικό για να λειτουργήσει η μεταφορά νερού. Αφού όμως μέχρι σήμερα δεν είχαν την πρόνοια να προσβάλουν το ελάχιστο προσωπικό ας αναζητήσουν για φέτος τουλάχιστο άλλους πρόσφορους τρόπους. Μπορούν να το αναθέσουν με προγραμματική σύμβαση στην τοπική κοινωνία (ΝΑΜ, Δήμους κλπ). Μπορούν να το αναθέσουν με εργολαβική σύμβαση σε ιδιωτική εταιρία. Είναι απαράδεκτό σε μια εποχή λειψυδρίας και κλιματικών αλλαγών να χάνεται πολύτιμος χρόνος και πολύτιμοι φυσικοί πόροι. Είναι απαράδεκτό να μένει αναξιοποίητη μια τεράστια δημόσια επένδυση. Οι αγρότες της περιοχής που αντλούν νερά από βάθος 300 μ με μεγάλο κόστος σε λίγους μήνες θα αναζητούν εναγωνίως νερό για να σώσουν την παραγωγή τους. Υπάρχει ακόμη λίγος χρόνος για να μη χαθεί η φωτεινή χειμερινή περιοχή. Ελπίζω ότι κάποιοι θα αναλάβουν τις ευθύνες.
Ως εκπρόσωποι της τοπικής κοινωνίας είμαστε υποχρεωμένοι να το κάνουμε. Πιστεύω ότι οι πολίτες απαιτούν από τους εκπροσώπους τους όχι μόνο να ασκούν αποτελεσματικά τις αρμοδιότητές τους αλλά να παίρνουν πρωτοβουλίες και να διεκδικούν για λογαριασμό τους με κάθε μέσο την επίλυση των κρίσιμων τοπικών προβλημάτων που παραμένουν ακόμη στην αρμοδιότητα του κεντρικού κράτους. Ιδιαίτερα μάλιστα όταν πρόκειται για θέματα που ταλανίζουν την περιοχή μας για πολλά χρόνια.
Ο ταμιευτήρας της Κάρλας είναι μια χαρακτηριστική περίπτωση. Είναι ένα έργο που έπρεπε να είχε κατασκευαστεί πριν από πενήντα(50) χρόνια τότε που έγινε και η αποξήρανση της παλαιάς λίμνης. Ένα έργο πολύ σημαντικό για τους αγρότες, ένα μεγάλο έργο ζωής που αφορούσε την αποκατάσταση της οικολογικής ισορροπίας της ευρύτερης περιοχής που άρχιζε ήδη να εμφανίζει τα σημάδια της ερημοποίησης. Γι’ αυτό και η ολοκλήρωση της κατασκευής του Ταμιευτήρα, πριν από σχεδόν τέσσερα(4) χρόνια, ήταν μια μεγάλη κατάκτηση για την περιοχή. Έγινε δε με μια τεράστια δημόσια επένδυση, πολλαπλάσια βέβαια σε σχέση με το κόστος πριν από πενήντα χρόνια. Μια μεγάλη τεχνητή λίμνη στην οποία μπορούμε να αποθηκεύουμε 160 εκατομμύρια κυβικά μέτρα βρόχινα νερά από αυτά που «διαρρέουν» κάθε χειμώνα στη θάλασσα, είτε δια μέσου της σήραγγας είτε διαμέσου του Πηνειού ποταμού. Για να γεμίσει ο Ταμιευτήρας χρειάζεται σχεδόν τρία(3) χρόνια διότι υπολογίζεται ότι κάθε χειμερινή περίοδο μπορούμε να «εκτρέψουμε» από τον Πηνειό 40 έως 50 εκ. κυβ. μέτρ. νερού.
Κι όμως έχουν χαθεί ήδη δύο(2) χειμώνες κι όπως φαίνεται κινδυνεύουμε να χάσουμε και την τρίτη κατά σειρά χειμερινή περίοδο, με άφθονες μάλιστα βροχοπτώσεις μέχρι σήμερα.
Γιατί όμως αυτή η αδιαφορία; Ποιος πρέπει να οργανώσει αυτό το απλούστατο θέμα της λειτουργίας των αντλιοστασίων στον Πηνειό και την Κάρλα προκειμένου ν’ αρχίσουμε, έστω και φέτος, να γεμίζουμε τη λίμνη με νερό. Δυστυχώς κι αυτή η ελάχιστη αρμοδιότητα ανήκει στην κυβέρνηση και τους τοπικούς εκπρόσωπους της που πρέπει να αναλάβουν τις πρωτοβουλίες. Το θέμα είναι τόσο απλό. Δεν υπάρχει καμία απολύτως δικαιολογία γι’ αυτή την απίθανη καθυστέρηση. Ο φορέας διαχείρισης του έργου υπάρχει. Τα πρώτα λειτουργικά έξοδα υπάρχουν στο ταμείο του. Δεν χρειάζεται παρά ελάχιστο προσωπικό για να λειτουργήσει η μεταφορά νερού. Αφού όμως μέχρι σήμερα δεν είχαν την πρόνοια να προσβάλουν το ελάχιστο προσωπικό ας αναζητήσουν για φέτος τουλάχιστο άλλους πρόσφορους τρόπους. Μπορούν να το αναθέσουν με προγραμματική σύμβαση στην τοπική κοινωνία (ΝΑΜ, Δήμους κλπ). Μπορούν να το αναθέσουν με εργολαβική σύμβαση σε ιδιωτική εταιρία. Είναι απαράδεκτό σε μια εποχή λειψυδρίας και κλιματικών αλλαγών να χάνεται πολύτιμος χρόνος και πολύτιμοι φυσικοί πόροι. Είναι απαράδεκτό να μένει αναξιοποίητη μια τεράστια δημόσια επένδυση. Οι αγρότες της περιοχής που αντλούν νερά από βάθος 300 μ με μεγάλο κόστος σε λίγους μήνες θα αναζητούν εναγωνίως νερό για να σώσουν την παραγωγή τους. Υπάρχει ακόμη λίγος χρόνος για να μη χαθεί η φωτεινή χειμερινή περιοχή. Ελπίζω ότι κάποιοι θα αναλάβουν τις ευθύνες.
Σχόλια