Η ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΟΛΕΟΔΟΜΗΣΗΣ ΤΟΥ ΟΙΚΙΣΜΟΥ ΚΟΡΩΠΗ (άρθρο στη "Θ" 06-01-08)
Σκέψεις – απόψεις & διευκρινήσεις, σε τοπικά δημοσιεύματα, σχετικά με την πολεοδόμηση του οικισμού της Κορώπης
Το τελευταίο διάστημα διαβάζουμε στον τοπικό τύπο διάφορες επιστολές και δημοσιεύματα σχετικά με την αναγκαιότητα ή όχι σύνταξης πολεοδομικής μελέτης για τον οικισμό Κορώπης όπως είναι γνωστό η περιοχή της Κορώπης είναι ήδη «εντός σχεδίου» από το 1985 με απόφαση του τότε Νομάρχη Μαγνησίας. Εάν η έκταση που έχει συμπεριληφθεί στο σχέδιο, είναι μεγάλη, είναι κάτι που δεν μπορεί να συζητηθεί τώρα, έπρεπε να έχουν αντιδράσει οι κάτοικοι -ιδιοκτήτες της περιοχής τότε που εκδόθηκε η απόφαση. Είναι γνωστό όμως ότι η μεγάλη έκταση προέκυψε από παρεμβάσεις-διεκδικήσεις των ιδιοκτητών των αγροτεμαχίων που βρισκόταν έξω από τα όρια της αρχικά καθορισμένης περιοχής, ώστε να συμπεριληφθούν κι αυτά στα νέα όρια του οικισμού.
Επειδή, λοιπόν, η περιοχή είναι ήδη «εντός σχεδίου», είναι δυνατή η κατάτμηση των μεγαλυτέρων ιδιοκτησιών σε οικόπεδα των 1000 τμ κι η δόμηση σ’ αυτά κτιρίων 520 τμ στο καθένα. Η δόμηση αυτή γίνεται σε οποιοδήποτε σημείο του οικοπέδου επιθυμεί ο ιδιοκτήτης και για οποιαδήποτε χρήση, άναρχα δηλαδή, χωρίς πρόβλεψη-σχεδιασμό και κυρίως χωρίς να διατίθεται κανένα τμήμα της ιδιοκτησίας για την δημιουργία κοινοχρήστων-κοινωφελών χώρων (δρόμοι, πλατείες, πάρκα κλπ.). Έτσι, ανάλογα με την υπάρχουσα ζήτηση, θα δομηθούν τα οικόπεδα διαμορφώνοντας έναν οικισμό με μόνους κοινόχρηστους χώρους δρόμους πλάτους 3-4 μ, χωρίς κανενός είδους δίκτυα κοινής ωφέλειας.
Αυτό θα είναι η καταστροφή του οικισμού, η «τσιμεντοποίησή» του στην κυριολεξία και δυστυχώς έτσι θα οδηγηθεί ο οικισμός στην απόλυτη υποβάθμιση. Οι όποιες βλέψεις, λοιπόν, των «τσακαλιών του κατασκευαστικού κόσμου», όπως ορισμένοι αναφέρουν, μπορούν να υλοποιηθούν τώρα και μάλιστα χωρίς κανένα έλεγχο. Αν υπάρχει τέτοιο ενδιαφέρον από κατασκευαστικές εταιρίες αυτό σημαίνει ότι η περιοχή παρουσιάζει έντονο οικιστικό ενδιαφέρον και ο μόνος τρόπος να ελεγχθεί είναι η πολεοδόμηση και ο καθορισμός χρήσεων. Εκτός εάν, από μεμονωμένους ιδιοκτήτες, γίνεται προσπάθεια ακύρωσης ή καθυστέρησης της πολεοδόμησης, ακριβώς λόγω αυτού του ενδιαφέροντος, να προλάβουν δηλαδή να «αξιοποιήσουν» τα οικόπεδά τους ανεξέλεγκτα. Ελπίζουμε όχι, γιατί τότε θα έχει επιτευχθεί, δυστυχώς, η τσιμεντοποίηση τμημάτων του οικισμού.
Με τη μελέτη πολεοδόμησης που ξεκίνησε για την περιοχή, γίνεται σχεδιασμός που λαμβάνει υπόψη το χαρακτήρα της περιοχής, με στόχο την προστασία του και προβλέπει την δημιουργία των ελάχιστα απαιτούμενων κοινόχρηστων-κοινωφελών χώρων για την εύρυθμη λειτουργία του όποτε αυτός υλοποιηθεί. Είναι πρωτοφανής η άποψη ότι αυτοί οι κοινόχρηστοι χώροι, που είναι σημαντικά λιγότεροι από τα 385 στρέμματα που κάποιοι αυθαίρετα υπολογίζουν, θα τσιμεντοποιηθούν και θα οδηγήσουν σε αστικοποίηση την περιοχή. Ειδικά αυτοί οι χώροι δεν δομούνται, μένουν ελεύθεροι και σε συνδυασμό με το μέγεθος των οικοδομικών τετραγώνων και τα επιβαλλόμενα προκήπια, «απομακρύνουν» τα κτίσματα μεταξύ τους και επιτρέπουν στην περιοχή να «αναπνέει». Τα αναφερόμενα για δρόμους πλάτους 11μ είναι αναληθή, γιατί αυτό το πλάτος θα προβλεφθεί να έχουν δύο ή τρείς συνολικά «συλλεκτήριοι» δρόμοι, ενώ όλοι οι υπόλοιποι θα έχουν λιγότερο πλάτος, πολλοί δε θα είναι πεζόδρομοι.
Εδώ θέλουμε να σημειώσουμε ένα οξύμωρο των όσων προβάλλονται από αυτούς που πρωτοστατούν εναντίον της πολεοδόμησης. Ζητούν ηπιότερη παρέμβαση για να σωθεί ο οικισμός αφενός κι αφετέρου φαίνεται ότι θα δέχονταν την πολεοδόμηση, εάν οι κοινόχρηστοι χώροι (που προκύπτουν από την εισφορά σε γη) ήταν μέχρι 5%. Είναι προφανές όμως ότι, αν κάποιος ήθελε πράγματι να διατηρήσει έναν χαρακτήρα λιγότερο αστικό σ’ έναν νέο οικισμό, ο μόνος τρόπος που υπάρχει για να επιτευχθεί αυτό είναι: περισσότεροι κοινόχρηστοι-κοινωφελείς χώροι, λιγότερη εκμετάλλευση, δηλαδή μεγαλύτερες εισφορές και λιγότερη δόμηση. Πώς είναι δυνατό, λοιπόν, να επιτευχθεί ο στόχος της μη αστικοποίησης με κοινόχρηστα μέχρι 5%; Το μόνο που θα γίνει σε βάθος χρόνου, όπως προαναφέρθηκε, ανάλογα με την ζήτηση στην περιοχή, είναι η δόμηση όλης της έκτασης άναρχα, χωρίς περιορισμούς και χρήσεις και η καταστροφή-υποβάθμισή της.
Σύμφωνα με τις υποδείξεις της Νομαρχίας με τη μελέτη πολεοδόμησης γίνεται προσπάθεια ήπιας παρέμβασης με την δημιουργία των κατ’ ελάχιστο απαιτούμενων κοινόχρηστων-κοινωφελών χώρων, την οργάνωση του οικισμού με τον καθορισμό χρήσεων (κατοικία, τουρισμός, αναψυχή κλπ.) σε συνεργασία και με τους κατοίκους της περιοχής και το Δήμο Μηλεών. Όλες αυτές οι διαδικασίες γίνονται με βάση τον Ν.1337/83, με τον οποίο πολεοδομούνται τα τελευταία περίπου 30 χρόνια οι οικισμοί στην Ελλάδα.
Μετά την ολοκλήρωση της πολεοδόμησης και την έγκριση-δημοσίευση της πολεοδομικής μελέτης, θα ακολουθήσει η πράξη εφαρμογής αυτής της μελέτης, που συνίσταται στην τακτοποίηση όλων των οικοπέδων, ώστε στη συνέχεια ο κάθε ιδιοκτήτης να μπορεί να οικοδομήσει το ή τα οικόπεδά του ανάλογα με τις ανάγκες ή τις προθέσεις του και φυσικά τη ζήτηση στην περιοχή, θέτοντας σε κοινή χρήση τα τμήματα της ιδιοκτησίας του που προβλέπονται για την δημιουργία των κοινωφελών-κοινοχρήστων χώρων. Η διαδικασία αυτή δεν είναι «δωρεά» ή «παραχώρηση» ιδιοκτησίας στο Δήμο ή τη Νομαρχία, αλλά αναλογική συμμετοχή-εισφορά για τη λειτουργία του οικισμού και αποτελούν «ιδιοκτησία από κοινού» όλων των κατοίκων του οικισμού.
Τελειώνοντας, θέλουμε να επαναλάβουμε ότι η πολεοδόμηση που ξεκίνησε για την Κορώπη είναι απαραίτητη διαδικασία για την οργάνωση του οικισμού, ο οποίος δεν μπορεί να συνεχίσει να κτίζεται άναρχα, με τα περισσότερα οικόπεδα χωρίς πρόσωπο σε κοινόχρηστο δρόμο, αλλά και οι υφιστάμενοι ελάχιστοι κοινόχρηστοι δρόμοι να έχουν πλάτος 3-4 μ. και χωρίς δυνατότητα ελεύθερης πρόσβασης στην παραλία.
Ηλίας Ξηρακιάς
Αντινομάρχης
Το τελευταίο διάστημα διαβάζουμε στον τοπικό τύπο διάφορες επιστολές και δημοσιεύματα σχετικά με την αναγκαιότητα ή όχι σύνταξης πολεοδομικής μελέτης για τον οικισμό Κορώπης όπως είναι γνωστό η περιοχή της Κορώπης είναι ήδη «εντός σχεδίου» από το 1985 με απόφαση του τότε Νομάρχη Μαγνησίας. Εάν η έκταση που έχει συμπεριληφθεί στο σχέδιο, είναι μεγάλη, είναι κάτι που δεν μπορεί να συζητηθεί τώρα, έπρεπε να έχουν αντιδράσει οι κάτοικοι -ιδιοκτήτες της περιοχής τότε που εκδόθηκε η απόφαση. Είναι γνωστό όμως ότι η μεγάλη έκταση προέκυψε από παρεμβάσεις-διεκδικήσεις των ιδιοκτητών των αγροτεμαχίων που βρισκόταν έξω από τα όρια της αρχικά καθορισμένης περιοχής, ώστε να συμπεριληφθούν κι αυτά στα νέα όρια του οικισμού.
Επειδή, λοιπόν, η περιοχή είναι ήδη «εντός σχεδίου», είναι δυνατή η κατάτμηση των μεγαλυτέρων ιδιοκτησιών σε οικόπεδα των 1000 τμ κι η δόμηση σ’ αυτά κτιρίων 520 τμ στο καθένα. Η δόμηση αυτή γίνεται σε οποιοδήποτε σημείο του οικοπέδου επιθυμεί ο ιδιοκτήτης και για οποιαδήποτε χρήση, άναρχα δηλαδή, χωρίς πρόβλεψη-σχεδιασμό και κυρίως χωρίς να διατίθεται κανένα τμήμα της ιδιοκτησίας για την δημιουργία κοινοχρήστων-κοινωφελών χώρων (δρόμοι, πλατείες, πάρκα κλπ.). Έτσι, ανάλογα με την υπάρχουσα ζήτηση, θα δομηθούν τα οικόπεδα διαμορφώνοντας έναν οικισμό με μόνους κοινόχρηστους χώρους δρόμους πλάτους 3-4 μ, χωρίς κανενός είδους δίκτυα κοινής ωφέλειας.
Αυτό θα είναι η καταστροφή του οικισμού, η «τσιμεντοποίησή» του στην κυριολεξία και δυστυχώς έτσι θα οδηγηθεί ο οικισμός στην απόλυτη υποβάθμιση. Οι όποιες βλέψεις, λοιπόν, των «τσακαλιών του κατασκευαστικού κόσμου», όπως ορισμένοι αναφέρουν, μπορούν να υλοποιηθούν τώρα και μάλιστα χωρίς κανένα έλεγχο. Αν υπάρχει τέτοιο ενδιαφέρον από κατασκευαστικές εταιρίες αυτό σημαίνει ότι η περιοχή παρουσιάζει έντονο οικιστικό ενδιαφέρον και ο μόνος τρόπος να ελεγχθεί είναι η πολεοδόμηση και ο καθορισμός χρήσεων. Εκτός εάν, από μεμονωμένους ιδιοκτήτες, γίνεται προσπάθεια ακύρωσης ή καθυστέρησης της πολεοδόμησης, ακριβώς λόγω αυτού του ενδιαφέροντος, να προλάβουν δηλαδή να «αξιοποιήσουν» τα οικόπεδά τους ανεξέλεγκτα. Ελπίζουμε όχι, γιατί τότε θα έχει επιτευχθεί, δυστυχώς, η τσιμεντοποίηση τμημάτων του οικισμού.
Με τη μελέτη πολεοδόμησης που ξεκίνησε για την περιοχή, γίνεται σχεδιασμός που λαμβάνει υπόψη το χαρακτήρα της περιοχής, με στόχο την προστασία του και προβλέπει την δημιουργία των ελάχιστα απαιτούμενων κοινόχρηστων-κοινωφελών χώρων για την εύρυθμη λειτουργία του όποτε αυτός υλοποιηθεί. Είναι πρωτοφανής η άποψη ότι αυτοί οι κοινόχρηστοι χώροι, που είναι σημαντικά λιγότεροι από τα 385 στρέμματα που κάποιοι αυθαίρετα υπολογίζουν, θα τσιμεντοποιηθούν και θα οδηγήσουν σε αστικοποίηση την περιοχή. Ειδικά αυτοί οι χώροι δεν δομούνται, μένουν ελεύθεροι και σε συνδυασμό με το μέγεθος των οικοδομικών τετραγώνων και τα επιβαλλόμενα προκήπια, «απομακρύνουν» τα κτίσματα μεταξύ τους και επιτρέπουν στην περιοχή να «αναπνέει». Τα αναφερόμενα για δρόμους πλάτους 11μ είναι αναληθή, γιατί αυτό το πλάτος θα προβλεφθεί να έχουν δύο ή τρείς συνολικά «συλλεκτήριοι» δρόμοι, ενώ όλοι οι υπόλοιποι θα έχουν λιγότερο πλάτος, πολλοί δε θα είναι πεζόδρομοι.
Εδώ θέλουμε να σημειώσουμε ένα οξύμωρο των όσων προβάλλονται από αυτούς που πρωτοστατούν εναντίον της πολεοδόμησης. Ζητούν ηπιότερη παρέμβαση για να σωθεί ο οικισμός αφενός κι αφετέρου φαίνεται ότι θα δέχονταν την πολεοδόμηση, εάν οι κοινόχρηστοι χώροι (που προκύπτουν από την εισφορά σε γη) ήταν μέχρι 5%. Είναι προφανές όμως ότι, αν κάποιος ήθελε πράγματι να διατηρήσει έναν χαρακτήρα λιγότερο αστικό σ’ έναν νέο οικισμό, ο μόνος τρόπος που υπάρχει για να επιτευχθεί αυτό είναι: περισσότεροι κοινόχρηστοι-κοινωφελείς χώροι, λιγότερη εκμετάλλευση, δηλαδή μεγαλύτερες εισφορές και λιγότερη δόμηση. Πώς είναι δυνατό, λοιπόν, να επιτευχθεί ο στόχος της μη αστικοποίησης με κοινόχρηστα μέχρι 5%; Το μόνο που θα γίνει σε βάθος χρόνου, όπως προαναφέρθηκε, ανάλογα με την ζήτηση στην περιοχή, είναι η δόμηση όλης της έκτασης άναρχα, χωρίς περιορισμούς και χρήσεις και η καταστροφή-υποβάθμισή της.
Σύμφωνα με τις υποδείξεις της Νομαρχίας με τη μελέτη πολεοδόμησης γίνεται προσπάθεια ήπιας παρέμβασης με την δημιουργία των κατ’ ελάχιστο απαιτούμενων κοινόχρηστων-κοινωφελών χώρων, την οργάνωση του οικισμού με τον καθορισμό χρήσεων (κατοικία, τουρισμός, αναψυχή κλπ.) σε συνεργασία και με τους κατοίκους της περιοχής και το Δήμο Μηλεών. Όλες αυτές οι διαδικασίες γίνονται με βάση τον Ν.1337/83, με τον οποίο πολεοδομούνται τα τελευταία περίπου 30 χρόνια οι οικισμοί στην Ελλάδα.
Μετά την ολοκλήρωση της πολεοδόμησης και την έγκριση-δημοσίευση της πολεοδομικής μελέτης, θα ακολουθήσει η πράξη εφαρμογής αυτής της μελέτης, που συνίσταται στην τακτοποίηση όλων των οικοπέδων, ώστε στη συνέχεια ο κάθε ιδιοκτήτης να μπορεί να οικοδομήσει το ή τα οικόπεδά του ανάλογα με τις ανάγκες ή τις προθέσεις του και φυσικά τη ζήτηση στην περιοχή, θέτοντας σε κοινή χρήση τα τμήματα της ιδιοκτησίας του που προβλέπονται για την δημιουργία των κοινωφελών-κοινοχρήστων χώρων. Η διαδικασία αυτή δεν είναι «δωρεά» ή «παραχώρηση» ιδιοκτησίας στο Δήμο ή τη Νομαρχία, αλλά αναλογική συμμετοχή-εισφορά για τη λειτουργία του οικισμού και αποτελούν «ιδιοκτησία από κοινού» όλων των κατοίκων του οικισμού.
Τελειώνοντας, θέλουμε να επαναλάβουμε ότι η πολεοδόμηση που ξεκίνησε για την Κορώπη είναι απαραίτητη διαδικασία για την οργάνωση του οικισμού, ο οποίος δεν μπορεί να συνεχίσει να κτίζεται άναρχα, με τα περισσότερα οικόπεδα χωρίς πρόσωπο σε κοινόχρηστο δρόμο, αλλά και οι υφιστάμενοι ελάχιστοι κοινόχρηστοι δρόμοι να έχουν πλάτος 3-4 μ. και χωρίς δυνατότητα ελεύθερης πρόσβασης στην παραλία.
Ηλίας Ξηρακιάς
Αντινομάρχης
Σχόλια